tag:blogger.com,1999:blog-12042389388808167132024-02-21T05:25:01.587-08:00Όμιλος Φίλων Προβολής του Έργου των Ι.Β. ΣΤΑΛΙΝ & Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΌμιλος Φίλων Προβολής του Έργου των Ι.Β. ΣΤΑΛΙΝ & Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗAnasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.comBlogger29125tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-41259239423954295782017-05-05T15:38:00.003-07:002017-05-05T15:38:44.435-07:00Όλοι - όλες στις 7 Μάη στην πλ. Συντάγματος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKR-I5LVo4AYr3qOSuIhGVD2fHYMSf2I1migJrtE08ju8yNFgN5o4EmiEu5KHNGK_1v29DQylEQVNRcEfP7kWA-RfeXBGXv90EwtSzN1RMLcF1iGfOnayyjZaxJt_RPdrjPVNqohAZlVbG/s1600/18118663_772535412921351_729483701217616735_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="276" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKR-I5LVo4AYr3qOSuIhGVD2fHYMSf2I1migJrtE08ju8yNFgN5o4EmiEu5KHNGK_1v29DQylEQVNRcEfP7kWA-RfeXBGXv90EwtSzN1RMLcF1iGfOnayyjZaxJt_RPdrjPVNqohAZlVbG/s400/18118663_772535412921351_729483701217616735_n.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
Αθάνατη Στρατιά - Ελλάδα</div>
<div style="text-align: center;">
Συλλογικότητες και Φορείς</div>
<div style="text-align: center;">
Ομοσπονδία Μεταναστών από χώρες της πρώην ΕΣΣΔ</div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-44150714666770068682017-05-05T08:46:00.003-07:002017-05-05T08:46:29.426-07:00ΔΕΛΤΙΟ ΣΤΑΛΙΝ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ αρ. φυλ. 22<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="display: block; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 12px auto 6px auto;">
<a href="https://www.scribd.com/document/347439623/%CE%94%CE%95%CE%9B%CE%A4%CE%99%CE%9F-%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%9B%CE%99%CE%9D-%CE%96%CE%91%CE%A7%CE%91%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%94%CE%97-%CE%B1%CF%81-%CF%86%CF%85%CE%BB-22#from_embed" style="text-decoration: underline;" title="View ΔΕΛΤΙΟ ΣΤΑΛΙΝ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ αρ. φυλ. 22 on Scribd">ΔΕΛΤΙΟ ΣΤΑΛΙΝ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ αρ. φυλ. 22</a> by <a href="https://www.scribd.com/user/14357271/%CE%95%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B7#from_embed" style="text-decoration: underline;" title="View Εφημερίδα Ανασύνταξη's profile on Scribd">Εφημερίδα Ανασύνταξη</a> on Scribd</div>
<iframe class="scribd_iframe_embed" data-aspect-ratio="0.7066666666666667" data-auto-height="false" frameborder="0" height="600" id="doc_98590" scrolling="no" src="https://www.scribd.com/embeds/347439623/content?start_page=1&view_mode=scroll&access_key=key-oBAEYqMiOdheaWUVONy8&show_recommendations=true" width="100%"></iframe></div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-70931760305950659172017-05-04T10:28:00.003-07:002017-05-04T10:28:27.786-07:00Βετεράνοι του Κόκκινου Στρατού και Βετεράνοι του ΕΛΑΣ Μαζί στο Σύνταγμα 7/5 στις 19:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-5379096532925958439" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-NgerG4AX2wYvS2L_3qNr0G2JWqD9lFKnc95IifaNr4GyD01QVD21vr0l-bo0dpbvTIREVK4dQEa9k2FHaZzSVqQD3Z_o-rQuWdJnOOLw75krSfxYwTRQabJlBHEcfa4QEDw7AOCgbXjU/s1600/18302171_10213821687522101_311848891_n.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-NgerG4AX2wYvS2L_3qNr0G2JWqD9lFKnc95IifaNr4GyD01QVD21vr0l-bo0dpbvTIREVK4dQEa9k2FHaZzSVqQD3Z_o-rQuWdJnOOLw75krSfxYwTRQabJlBHEcfa4QEDw7AOCgbXjU/s400/18302171_10213821687522101_311848891_n.png" width="286" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Βετεράνοι του Κόκκινου Στρατού και Βετεράνοι του ΕΛΑΣ Μαζί στο Σύνταγμα 7/5 στις 19:00</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Για την επέτειο της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΧΩΡΩΝ πρ. ΕΣΣΔ</b></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
***</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-6843425578146320771" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="_3058 _ui9 _hh7 _s1- _52mr _3oh-" data-hover="tooltip" data-tooltip-content="5:54 μ.μ." data-tooltip-position="left" style="text-align: justify;">
<div class="_aok">
<div class="post-body entry-content" id="post-body-2898196226893652941" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<div class="post-header">
</div>
</div>
</div>
<span class="_3oh- _58nk"><b>ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ</b> </span></div>
<div class="_aok">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSLORXFqYzO4r6fVeXYZuaF7-djdkrVpxizwRI9Se4L7tqcLsvN6T5E0ykBkuTe7dBJGRFqyZeTopqkLXmrXBZPDqzRYR1XEeJ7A3vBjLae6Ua47lubyfnM3IS4A2frzZIwUFY5fZlAMdT/s1600/17880652_1288784971174969_1262781715725820467_o.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSLORXFqYzO4r6fVeXYZuaF7-djdkrVpxizwRI9Se4L7tqcLsvN6T5E0ykBkuTe7dBJGRFqyZeTopqkLXmrXBZPDqzRYR1XEeJ7A3vBjLae6Ua47lubyfnM3IS4A2frzZIwUFY5fZlAMdT/s320/17880652_1288784971174969_1262781715725820467_o.jpg" width="226" /></a><span class="_3oh- _58nk">Στις 9 Μαϊου 1945, η χιτλερική Γερμανία
συνθηκολογεί άνευ όρων. Η μηχανή του φασισμού τσακίστηκε, με την
καθοριστική συμβολή της ΕΣΣΔ και των λαϊκών κινημάτων αντίστασης σε όλο
τον κόσμο. <br />72 χρόνια μετά, το τέρας του φασισμού σηκώνει κεφάλι. Οι
νεοναζί σπέρνουν το μίσος και το ρατσισμό και δολοφονούν , από το
Ντονμπάς μέχρι το Κερατσίνι. Όμως ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη
θα νικήσει, η Μέρα της Νίκης θα γιορταστεί επικαιροποιημένη στους
σύγχρονους αγώνες ενάντια στο φασισμό .<br /><br />Η Αθάνατη Στρατιά είναι
μια πορεία μνήμης και τιμής, που πραγματοποιείται σε δεκάδες πόλεις με
αφορμή τη Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης. Πραγματοποιήθηκε πέρυσι για
πρώτη φορά στη χώρα μας με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας των συλλόγων
μεταναστών από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ.<br /> </span></div>
<div class="_aok">
<span class="_3oh- _58nk">Συμμετέχουμε με τη φωτογραφία κάποιου
συγγενικού μας προσώπου ή κάποιου επώνυμου που συμμετείχε στον
αντιφασιστικό αγώνα 1940-1945. Για να τιμήσουμε όσους πάλεψαν με το όπλο
ή την προκήρυξη στο χέρι, στις διαδηλώσεις, στις απεργίες, τα σαμποτάζ,
στα κρατητήρια ή μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα.<br /> </span></div>
<div class="_aok">
<span class="_3oh- _58nk">Οι βετεράνοι από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ καλούν τους έλληνες βετεράνους να πορευθούν μαζί. </span></div>
<div class="_aok">
</div>
<div class="_aok">
<span class="_3oh- _58nk">Όπως και τότε…<br /> </span></div>
<div class="_aok">
<span class="_3oh- _58nk"><i>Δυστυχώς δεν έχουμε τη δυνατότητα να
προβάλλουμε την εκδήλωση αυτή, εκδήλωση που σε σειρά χωρών κινητοποιεί
δεκάδες εκατομμύρια πολιτών. Και δυστυχώς ακόμη και όταν απευθυνθήκαμε
σε εφημερίδες, όπως ο Ριζοσπάστης, ώστε να δημοσιεύσουν με μορφή
διαφήμισης –έναντι αμοιβής-την ανακοίνωση και την αφίσα, μας αρνήθηκαν.</i><br /> </span></div>
<div class="_aok">
<span class="_3oh- _58nk"><i>Απευθυνόμαστε με τιμή σε εσάς. Αν μπορείτε
να δημοσιεύσετε και κοινοποιήσετε την ανακοίνωση και την αφίσα. Να
κάνουμε το ελάχιστο χρέος Τιμής απέναντι στα εκατομμύρια των Ηρώων που
θυσίασαν τη ζωή τους, ώστε να μπορούμε σήμερα να τους αρνηθούμε, με
ελευθερία.</i><br /><a href="https://l.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.9may1945.com%2Fel%2F&h=ATNox6JDpjrBKTcKLp1QTTaNOCnm0LMw5nF79Jgqd-8c2ApFK8HFP_C3__mp1gto6AODuO9aWr4o0eKIJ7gHUqDSBgCE3tJk8Z6_YQgxiuDSDD6g93c8PxUY5f7yedhbiDWtB8TVdiOPPliZkU_pFQ" rel="nofollow" target="_blank">http://www.9may1945.com/el/</a></span></div>
<div class="_aok">
</div>
<div class="_aok" style="text-align: center;">
<span class="_3oh- _58nk">***</span></div>
<div class="_aok">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b>
<span class="_3oh- _58nk"></span>ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΙΚΗ! </b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span class="_3oh- _58nk"></span>
</div>
<div class="post-header">
</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7znyd53vKgod6ANQCyYEuaCkMD2PIC5sK4FBmhHQ-1VX1bxVVybNcasgqb9Gt-NQLp3zi6ySY307s1sTKHpXHRkxKzQ5qws1CCllHxPbAUObh0UY1LvoGFCuETPjRP7gpg_JdQVeme81W/s1600/18136876_10213721404935099_1771004736_n.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7znyd53vKgod6ANQCyYEuaCkMD2PIC5sK4FBmhHQ-1VX1bxVVybNcasgqb9Gt-NQLp3zi6ySY307s1sTKHpXHRkxKzQ5qws1CCllHxPbAUObh0UY1LvoGFCuETPjRP7gpg_JdQVeme81W/s400/18136876_10213721404935099_1771004736_n.png" width="312" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span class="_4n-j _3cht fsl" data-testid="event-permalink-details">ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ<br /> </span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span class="_4n-j _3cht fsl" data-testid="event-permalink-details">ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΪΟΥ ΣΤΙΣ 19.00 - ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="_4n-j _3cht fsl" data-testid="event-permalink-details"><br />
Στις 9 Μαϊου 1945, η χιτλερική Γερμανία συνθηκολογεί άνευ όρων,
σηματοδοτώντας τη λήξη του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Η μηχανή του φασισμού
τσακίστηκε, με την καθοριστική συμβολή της ΕΣΣΔ και των λαϊκών κινημάτων
αντίστασης σε όλο τον κόσμο. Οι μνήμες από τον αντιφασιστικό αγώνα σε
όλη τη γη, και στη χώρα μας με την εποποιία του ΕΑΜικού κινήματος, είναι
ζωντανές και μας εμπνέουν στο σήμερα, στον αγώνα ενάντια στον πόλεμο,
το φασισμό και την παγκόσμια ολιγαρχία.<br /> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="_4n-j _3cht fsl" data-testid="event-permalink-details">72 χρόνια μετά, το τέρας
του φασισμού και του ιμπεριαλισμού σηκώνει κεφάλι. Οι νεοναζί σπέρνουν
το μίσος και το ρατσισμό και δολοφονούν τα αδέρφια μας, από το Ντονμπάς
μέχρι το Κερατσίνι.<span class="text_exposed_show"> ΝΑΤΟ και ΕΕ, με
ολοένα και πιο φανερά νεοφασιστικά χαρακτηριστικά, βομβαρδίζουν τη
Συρία, σφίγγουν τον κλοιό στην Παλαιστίνη και επιχειρούν να τσακίσουν
κάθε λαό που προβάλλει σαν εμπόδιο στην παγκόσμια κυριαρχία τους.<br /> </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="_4n-j _3cht fsl" data-testid="event-permalink-details"><span class="text_exposed_show">Παρά το γεγονός ότι στη χώρα μας η 9η Μάη δε γιορτάστηκε ποτέ επίσημα,
παρά τις προσπάθειες της ΕΕ να καθιερωθεί η ημέρα αυτή ως «Ημέρα της
Ευρώπης» και να εξισωθεί ο φασισμός με τον κομμουνισμό, το αντιφασιστικό
αίσθημα του λαού μας είναι ισχυρό. Ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη
θα νικήσει, η Μέρα της Νίκης θα γιορταστεί επικαιροποιημένη στους
σύγχρονους αγώνες ενάντια στο φασισμό και τον ιμπεριαλισμό.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="_4n-j _3cht fsl" data-testid="event-permalink-details"><span class="text_exposed_show"><br /> Η
Αθάνατη Στρατιά είναι μια πορεία μνήμης και τιμής, που πραγματοποιείται
σε δεκάδες πόλεις με αφορμή τη Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης.
Πραγματοποιήθηκε πέρυσι για πρώτη φορά στη χώρα μας με πρωτοβουλία της
Ομοσπονδίας των συλλόγων μεταναστών από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ. Φέτος,
μέσω της δημιουργίας μιας Ανοιχτή σε όλους Οργανωτικής Επιτροπής.
Συμμετέχουμε με τη φωτογραφία κάποιου συγγενικού μας προσώπου ή κάποιου
επώνυμου που συμμετείχε στον αντιφασιστικό αγώνα 1940-1945. Για να
τιμήσουμε όσους πάλεψαν με το όπλο ή την προκήρυξη στο χέρι, στις
διαδηλώσεις, στις απεργίες, τα σαμποτάζ, στα κρατητήρια ή μπροστά στα
εκτελεστικά αποσπάσματα, συνεχίζοντας και εντείνοντας σήμερα τον
αντιφασιστικό αγώνα με την ίδια αποφασιστικότητα.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<b><span class="_4n-j _3cht fsl" data-testid="event-permalink-details"><span class="text_exposed_show">ΠΟΡΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ "ΑΘΑΝΑΤΗ ΣΤΡΑΤΙΑ"</span></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span class="_4n-j _3cht fsl" data-testid="event-permalink-details"><span class="text_exposed_show"><b>ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ, ΦΟΡΕΙΣ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ, ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΑΠΟ ΧΩΡΕΣ π. ΕΣΣΔ</b></span></span><br />
<br />
<span class="_4n-j _3cht fsl" data-testid="event-permalink-details"><span class="text_exposed_show"><b>***</b></span></span><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBwog_QdtJj0Quj1KrHQHnivgT6_A-jrz6WTF3Am2MhNvNjRiTMAtQLOlohbh2ePf-WhdiC6FAKS5IsZUgl6pGKPVTBMUk508nE_gqnH6RAgJi1x2hxRFLjfues26O6d-cTI9AM8bXnUnH/s1600/20170509antifasistiki.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBwog_QdtJj0Quj1KrHQHnivgT6_A-jrz6WTF3Am2MhNvNjRiTMAtQLOlohbh2ePf-WhdiC6FAKS5IsZUgl6pGKPVTBMUk508nE_gqnH6RAgJi1x2hxRFLjfues26O6d-cTI9AM8bXnUnH/s320/20170509antifasistiki.png" width="226" /></a></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-85491766356258894532017-01-15T00:45:00.002-08:002017-01-15T00:45:54.570-08:00ΔΕΛΤΙΟ 2015<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="display: block; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 12px auto 6px auto;">
<a href="https://www.scribd.com/document/336590519/%CE%94%CE%95%CE%9B%CE%A4%CE%99%CE%9F-2015#from_embed" style="text-decoration: underline;" title="View ΔΕΛΤΙΟ 2015 on Scribd">ΔΕΛΤΙΟ 2015</a> by <a href="https://www.scribd.com/user/14357271/%CE%95%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B7#from_embed" style="text-decoration: underline;" title="View Εφημερίδα Ανασύνταξη's profile on Scribd">Εφημερίδα Ανασύνταξη</a> on Scribd</div>
<iframe class="scribd_iframe_embed" data-aspect-ratio="0.714172604908947" data-auto-height="false" frameborder="0" height="600" id="doc_94747" scrolling="no" src="https://www.scribd.com/embeds/336590519/content?start_page=1&view_mode=scroll&access_key=key-BOzRrlrB1OFMFOtSdHxw&show_recommendations=true" width="100%"></iframe></div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-81457715633240069322016-06-14T03:57:00.002-07:002016-06-29T04:11:32.623-07:00 70 ΧΡΟΝΙΑ από τη συγκρότηση του επαναστατικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<b>Ζήτω η ένοπλη πάλη των ανταρτών του ένδοξου-ηρωϊκού ΔΣΕ κατά του ντόπιου μοναρχοφασισμού και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού</b>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<b>Με εμπνευστή, οργανωτή και οδηγητή το μεγάλο
και αλύγιστο κομμουνιστή ηγέτη ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, που δολοφονήθηκε στο Σουργούτ της Σιβηρίας, μετά 17 χρόνια εξορία, απ’ την προδοτική σοσιαλδημοκρατική κλίκα των ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<b>Μοναδικός δρόμος για την ανατροπή και τη συντριβή της διχτατορίας της αντιδραστικής αστικής τάξης</b></div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-44882028790702618232016-06-14T03:50:00.004-07:002016-06-29T04:08:49.508-07:00Οι Διεθνείς Συνδιασκέψεις των Σοσιαλιστών κατά του πολέμου σε ZIMMERWALD – KIENTAL<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-4193454408162823575" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM7URzqWpztWM69w3Cfi7WNMBgAOAPK4qu7-WJgaUfrSyZKMDh-agd192GfzmjKPt1JIdn_HKr4k72WXtaMK9rEpGmmazZAeOcoVO3XrEGeZH2sQKCuCljyK_ShcRDrW7f0UwIyc6WqFEz/s1600/Image+%252854%25292.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="244" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM7URzqWpztWM69w3Cfi7WNMBgAOAPK4qu7-WJgaUfrSyZKMDh-agd192GfzmjKPt1JIdn_HKr4k72WXtaMK9rEpGmmazZAeOcoVO3XrEGeZH2sQKCuCljyK_ShcRDrW7f0UwIyc6WqFEz/s320/Image+%252854%25292.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Δημοσίευση του «Μανιφέστου του Zimmerwald»<br />
στο «Berner Tagwacht», 18/9/1915</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
</div>
</div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
Φέτος συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη διεθνή
Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστών στο KIENTAL
(24-30 Απρίλη 1916) και πέρυσι εκείνης στο ZIMMERWALD (5-8 Σεπτέμβρη 1915) (δυο μικρά, άγνωστα ως τότε,
χωριουδάκια της Ελβετίας), κατά του πολέμου – δυο <b>παγκόσμιας ιστορικής σημασίας</b> Συνδιασκέψεις κατά του Α΄ παγκόσμιου
πολέμου που είχε<b> χαρακτήρα </b>«<b>ιμπεριαλιστικό</b>» ΚΑΙ απ’ τις ΔΥΟ πλευρές<b>:</b> «<b>ήταν
και από τις δυο πλευρές ιμπεριαλιστικός (δηλαδή κατακτητικός, αρπακτικός,
ληστρικός) πόλεμος, πόλεμος για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, για το μοίρασμα και
το ξαναμοίρασμα των αποικιών, των «σφαιρών επιρροής» του χρηματιστικού
κεφαλαίου</b>» (ΛΕΝΙΝ). Ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του πολέμου επέβαλε και
την ανάλογη <b>επαναστατική στάση</b> και
το <b>επαναστατικό καθήκον</b> του
Προλεταριάτου απέναντι σ’ αυτόν – σ’ αντιπαράθεση μ’ όλους τους <b>δεξιούς</b> οπορτουνιστές της εποχής («<b>υπεράσπιση της πατρίδας</b>» Kautsky, κλπ., «<b>παπαδίστικη ειρήνη</b>» του «<b>καουτσκιστή Τρότσκι</b>» (ΛΕΝΙΝ)) – που ήταν<b>:</b> «<b>το
μοναδικό σωστό προλεταριακό σύνθημα είναι η μετατροπή του σημερινού
ιμπεριαλιστικού πολέμου σε εμφύλιο πόλεμο</b>» (ΛΕΝΙΝ<b>:</b> τ.26, σελ. 370).</div>
<div style="text-align: justify;">
Οι δυο διεθνείς Συνδιασκέψεις των σοσιαλιστών σε <b>ZIMMERWALD – </b><b>KIENTAL</b> παρά τους
γνωστούς υπαρκτούς «συμβιβασμούς» συνέβαλαν τότε στη διεύρυνση των
κινητοποιήσεων και στην ένταση της πάλης του Προλεταριάτου κατά του
ιμπεριαλιστικού πολέμου, στο δυνάμωμα της πάλης κατά του <b>δεξιού οπορτουνισμού </b>και στη διαμόρφωση βασικά <b>δυο</b> κατευθύνσεων<b>:</b> <b>1.</b> την επαναστατική <b>μαρξιστική</b> κατεύθυνση υπό την ηγεσία
του ΛΕΝΙΝ (μικρή μειοψηφία 6 αντιπροσώπων) η οποία ήταν κατά της προδοτικής
στάσης-θέσης <b>«υπεράσπισης της πατρίδας</b>»
(!) αλλά και κατά κάθε «<b>παπαδίστικης–Ειρήνης</b>»(!)
και ΥΠΕΡ της ΑΜΕΣΗΣ μετατροπής του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε <b>επαναστατικό ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ</b> ως «<b>Ouverture στην επερχόμενη παγκόσμια επανάσταση</b>» (Konrad Farner), και <b>2. </b>τη <b>δεξιά οπορτουνιστική </b>πλειοψηφική<b> </b>κατεύθυνση των διαφόρων ρεφορμιστικών Οργανώσεων και Κομμάτων.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τέλος, η Συνδιάσκεψη του Κίενταλ δυνάμωσε σημαντικά
την επαναστατική μαρξιστική κατεύθυνση, βοήθησε στη συσπείρωση ευρύτερων
επαναστατικών δυνάμεων, οδήγησε στη ρήξη με το δεξιό οπορτουνισμό, τη
δημιουργία αργότερα των επαναστατικών Κομμουνιστικών Κομμάτων και στην ίδρυση
της επαναστατικής Γ΄ Κομμουνιστικής Διεθνούς.</div>
ΑΝΤΙΘΕΤΑ, με τον Α΄ Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ο
Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος είχε χαρακτήρα «<b>αντιφασιστικό-απελευθερωτικό</b>»(ΣΤΑΛΙΝ,
9 Φλεβάρη 1946) από την πλευρά της <b>Σοσιαλιστικής
Σοβιετικής Ένωσης</b> και ΟΧΙ «<b>ιμπεριαλιστικό</b>»(!)
– κι’ αυτό σε σφοδρότατη αντιπαράθεση με την <b>αντιμαρξιστική θέση-στάση</b> των αντεπαναστατών <b>προδοτών τροτσκιστών</b> και άλλων οπορτουνιστών αλλά και της σημερινής
χρουστσοφικής τροτσκιστικής ηγεσίας του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ περί «<b>ιμπεριαλιστικού πολέμου</b>» απ’ τις ΔΥΟ
πλευρές(!) δηλ. και από την πλευρά(!) της Σοσιαλιστικής Σοβιετικής Ένωσης ή
αλλιώς «<b>Β’ παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός
πόλεμος</b>», («Ρ» 19/4/2015, σελ. 17-24) (=αναπόδεικτος αντιδραστικός
τροτσκιστικός ΜΥΘΟΣ) – μια «θέση» που ΔΕΝ είναι-ήταν απλά και μόνο <b>αντιμαρξιστική</b> μα<b> επιπλέον,</b> και ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ, μια υπεραντιδραστική <b>φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ</b> θέση-στάση που ΣΗΜΕΡΑ αποπροσανατολίζει την πάλη κατά του ΠΟΛΕΜΟΥ και του ΦΑΣΙΣΜΟΥ ενώ τότε σ’ εκείνη τη δραματική αιματηρότατη
ιστορική περίοδο βρέθηκε, όχι μόνο ιδεολογικά-θεωρητικά αλλά και πρακτικά
πολιτικο-στρατιωτικά, ΑΜΕΣΑ και
ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ στην υπηρεσία του <b>υπεραντιδραστικού</b>
ιμπεριαλιστικού Ναζι-φασιστικού Άξονα ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ-ΡΩΜΗΣ-ΤΟΚΙΟ και <b>ΕΝΑΝΤΙΑ</b> στην αντι-Χιτλερική συμμαχία,
μ’ <b>επικεφαλής τη Σοβιετική Ένωση</b>.
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-72148871861258573392016-06-14T03:49:00.000-07:002016-06-29T04:13:05.696-07:00Η ανοιχτή επέμβαση των χρουστσοφικών προδοτών ρεβιζιονιστών στο ΚΚΕ, η επαναστατική εξέγερση των ελλήνων κομμουνιστών της Τασκένδης και οι σκηνοθετημένες σε βάρος τους ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΚΕΣ απ’ τους χρουτσοφικούς <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Το Σεπτέμβρη
του περασμένου χρόνου συμπληρώθηκαν 60 χρόνια απ’ τα «Γεγονότα της Τασκένδης»
(9-10 Σεπτέμβρη 1955) και την <b>επαναστατική
εξέγερση</b> των ελλήνων κομμουνιστών της Τασκένδης, ηρωϊκών ανταρτών των
ΕΛΑΣ-ΔΣΕ, κατά της επέμβασης των σοβιετικών ρεβιζιονιστών στο ΚΚΕ και
γενικότερα κατά του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού, ενώ φέτος το Φλεβάρη έκλεισαν
60 χρόνια (14-23 Φλεβάρη 1956) απ’ τις <b>σκηνοθετημένες
ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΚΕΣ</b> σε βάρος των Ελλήνων επαναστατών κομμουνιστών
Σταλινικών-Ζαχαριαδικών. Τα «γεγονότα της Τασκένδης» σκηνοθετήθηκαν και οργανώθηκαν
απ’ την προδοτική χρουστσοφική κλίκα ενώ ταυτόχρονα αποτέλεσαν και την πρώτη
ΑΝΟΙΧΤΗ βάρβαρη επέμβαση της στα εσωτερικά του ηρωϊκού ΚΚΕ, με τελευταία την <b>παρασυναγωγή</b> της λεγόμενης «6<sup>ης</sup>
πλατιάς Ολομέλειας» (Μάρτης 1956) που δεν συγκλήθηκε απ’ την ΚΕ του ΚΚΕ, με
επικεφαλής το ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ (δε συμμετείχε σ’ αυτή) αλλά απ’ τη διαβόητη
«διεθνή επιτροπή» δηλ. τα διάφορα ανδρείκελα των σοβιετικών χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών
σοσιαλδημοκρατών – στην οποία αντικαταστάθηκε βίαια και ωμά το παλιό ηρωϊκό
επαναστατικό <b>Σταλινικό-Ζαχαριάδικό</b> ΚΚΕ
απ’ το γνωστό νέο <b>αστικό
σοσιαλδημοκρατικό</b> έκτρωμα, που συγκρότησε η προδοτική ομάδα των
ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ, το «Κ»ΚΕ (1956) απ’ το οποίο προέρχονται τα σημερινά <b>χρουστσοφικά σοσιαλδημοκρατικά ρεφορμιστικά</b>
κόμματα «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>1. Η βάρβαρη ανοιχτή επέμβαση των
σοβιετικών ρεβιζιονιστών στο επαναστατικό ΚΚΕ</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Πριν από τα
«Γεγονότα της Τασκένδης» (Σεπτέμβρης 55) και μετά την επικράτηση-ισχυροποίηση
της προδοτικής ρεβιζιονιστικής χρουστσοφικής ομάδας στο ΚΚΣΕ, ο αποστάτης και <b>πράκτορας
</b>του διεθνούς ιμπεριαλισμού Νικήτα Χρουστσόφ, βολιδοσκοπώντας τους
Γραμματείς των Κομμουνιστικών Κομμάτων, διαπίστωσε αρχικά ότι ο Γραμματέας του
ΚΚΕ δεν είναι-ήταν διατεθειμένος να εγκαταλείψει την επαναστατική <b>σταλινική </b>γραμμή,
ενώ λίγο αργότερα του ζήτησε να αλλάξει στάση σε 3 βασικά ζητήματα του διεθνούς
κομμουνιστικού κινήματος<b>: 1)</b> να θεωρήσει-χαρακτηρίσει την <b>καπιταλιστική
Γιουγκοσλαβία</b> του Τίτο χώρα «σοσιαλιστική»(!), <b>2)</b> να στραφεί ενάντια
στο ΣΤΑΛΙΝ με άρθρα στην «Πράβδα» αναφερόμενα στο διαβόητο, <b>ιδεαλιστικής</b>
προέλευσης, χρουστσοφικό μύθο της <b>«προσωπολατρίας»</b>(!), και <b>3)</b>
να δεχτεί τη διάλυση της ΚΟΜΙΝΦΟΡΜ. Και
στα 3 αυτά βασικά ζητήματα του διεθνούς εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος
ο μεγάλος και αλύγιστος επαναστάτης κομμουνιστής ηγέτης ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
απάντησε <b>αρνητικά</b>.</div>
<div class="MsoBodyText" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; text-align: justify;">
Μετά απ’
αυτά, και όταν η ρεβιζιονιστική χρουστσοφική κλίκα ήταν πλέον σίγουρη ότι οι <b>πιέσεις </b>δεν
αποδίδουν, προχώρησε στη <b>δημιουργία φράξιας</b> στην Κομματική Οργάνωση της
Τασκένδης, όμως βρήκε μόνο <b>ελάχιστους </b>οπορτουνιστές οπαδούς-υποστηρικτές
της. Η ηγεσία του Κόμματος ξεσκέπασε τη φράξια, καθαίρεσε και καταδίκασε τους
φραξιονιστές. Στη συνέχεια οι χρουστσοφικοί (σοβιετικοί-έλληνες) οργάνωσαν τα <b>προβοκατόρικα</b> γεγονότα της επίθεσης στα
Γραφεία της ΚΟΤ στη 7<sup>η</sup> πολιτεία στις 9 Σεπτέμβρη 1955, για να
ακολουθήσει αργότερα ένα πρωτοφανές <b>πογκρόμ</b>
πολλών εκατοντάδων συλλήψεων και φυλακίσεων και οι σκηνοθετημένες Δίκες, το
Φλεβάρη του 1956, αλλά και οι μετέπειτα πολυπληθείς παντοειδείς <b>ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ διώξεις </b>σε βάρος των πολλών
χιλιάδων ελλήνων επαναστατών κομμουνιστών <b>σταλινικών-ζαχαριαδικών</b>
πολιτικών προσφύγων για πολλές δεκαετίες.</div>
<div class="MsoBodyText" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; text-align: justify;">
Βέβαια, οι
επεμβάσεις σ’ όλα τα κομμουνιστικά κόμματα, όπως μας πληροφορεί ο μεγάλος
Ούγγρος επαναστάτης κομμουνιστής ηγέτης MATYAS RAKOSI στις
«Αναμνήσεις» του, άρχισαν<b>:</b> «<b>την ημέρα της κηδείας του Στάλιν</b>»
(γράμμα του E.Roznyai στον K.Gossweiler 24.8.2005
στο: «Offen-Siv» 7/2006. Ο RAKOSI είχε βίαια
αντικατασταθεί, συλληφθεί και απαχθεί γκανγκστερικά το 1956 απ’ τη χρουστσοφική
συμμορία, κρατήθηκε 15 χρόνια εξόριστος κάπου στη Σοβ. Ένωση και το 1971
εξοντώθηκε στο Γκόρκι). </div>
<div class="MsoBodyText" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; text-align: justify;">
<b>2. Η επαναστατική εξέγερση των αετών του Γράμμου ελλήνων
κομμουνιστών της Τασκένδης</b></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;">
<br />
Η μαζική εξέγερση(πάνω από 95%), μαχητική
αντίσταση και πάλη κατά της χρουστσοφικής κλίκας των ελλήνων κομμουνιστών
πολιτικών προσφύγων της Τασκένδης το Σεπτέμβρη του ΄55, με επικεφαλής το ΝΙΚΟ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, υπήρξε χρονικά η ΠΡΩΤΗ στην <b>ιστορία της πάλης του διεθνούς κομμουνιστικού
κινήματος</b> ενάντια στο χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό – και μάλιστα πριν ακόμα
εμφανιστεί επίσημα στο 20<sup>ο</sup> Συνέδριο του ΚΚΣΕ – μα και ΚΟΡΥΦΑΙΑ στιγμή των ηρωϊκών αγώνων του
επαναστατικού ΚΚΕ 1918-55. Υπήρξε – αν παρθεί υπόψη η μεγάλη πρωτοφανής στην
ιστορία ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ που, μετά το ΄56, ακολούθησε ως το <b>αναπόφευκτο </b>αποτέλεσμα
της επιβολής του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού στα κομμουνιστικά κόμματα (<b>καταστροφή του σοσιαλισμού</b> με την <b>παλινόρθωση
</b>του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση την περίοδο των Χρουστσόφ-Μπρέζνιεφ, <b>διάλυση</b> και της ίδιας της <b>καπιταλιστικής</b> Σοβιετικής Ένωσης επί
Γκορμπατσόφ, <b>διάλυση των κομμουνιστικών
κομμάτων</b>) – όχι μόνο η <b>κορυφαία </b>στιγμή της μακρόχρονης πάλης του
ηρωικού <b>σταλινικού-ζαχαριαδικού ΚΚΕ</b>
μα συνάμα και μια ΜΕΓΑΛΗ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ στιγμή της πάλης του διεθνούς
κομμουνιστικού κινήματος (ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΚΟΜΙΝΦΟΡΜ) κατά του νέου <b>αντεπαναστατικού</b>
<b>προδοτικού ρεύματος του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού</b>, που εμφανίστηκε
στις γραμμές του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος στα μέσα της δεκαετίας του ΄50<b>:</b>
<b>αυτή ακριβώς η στιγμή ήταν που εγκαινίασε την έ ν α ρ ξ η
της σφοδρότατης ιδεολογικο-πολιτικής πάλης κατά του χρουστσοφικού
ρεβιζιονισμού σε δ ι ε θ ν έ ς ε π ί π ε δ ο, πάλη που διαρκεί 60 χρόνια
τώρα, συνεχίζεται και θα συνεχιστεί και στο μέλλον ως την πλήρη συντριβή του</b>.</div>
<div class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>3. Οι σκηνοθετημένες ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ
ΔΙΚΕΣ σε βάρος των επαναστατών κομμουνιστών σταλινικών-ζαχαριαδικών απ’ τους αντεπαναστάτες
χρουτσοφικούς ρεβιζιονιστές</b></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;">
<br />
Οι ΔΙΚΕΣ της Τασκένδης εκ μέρους των
σοβιετικών προδοτών ρεβιζιονιστών, σε βάρος των ελλήνων επαναστατών
κομμουνιστών Σταλινικών-Ζαχαριαδικών – που διεξάχθηκαν στα μέσα Φλεβάρη 1956
και κατά τη διάρκεια των εργασιών του αντεπαναστατικού <b>σοσιαλδημοκρατικού</b> 20<sup>ου</sup> Συνεδρίου του ΚΚΣΕ – ΔΕΝ είχαν ΙΧΝΟΣ
<b>προοδευτικού </b>χαρακτήρα<b>: ΔΕΝ ήταν ΟΥΤΕ επαναστατικές κομμουνιστικές ΟΥΤΕ
Αντιφασιστικές</b> ΔΙΚΕΣ
για πράξεις αντιδραστικών αντεπαναστατών. ΑΝΤΙΘΕΤΑ<b>:</b> <b>ήταν ΔΙΚΕΣ
αντιδραστικές αντικομμουνιστικές και ΔΙΚΕΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ. </b>Οι Δίκες, στις
οποίες παρέλασαν στρατιές ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΩΝ (και γίνονταν ουσιαστικά «<b>κεκλεισμένων
των θυρών</b>»), ΔΕΝ ήταν ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ μόνο από πλευράς <b>ταξικού περιεχομένου</b>
αλλά και από πλευράς του <b>τρόπου διεξαγωγής</b> τους, παραβιάζοντας ωμά και
καταπατώντας βάναυσα το τότε ακόμα σοσιαλιστικό σοβιετικό Σύνταγμα<b>:</b> «<b>οι
δίκες σε στρατοδικεία κατοχικής και εμφιλοπολεμικής περιόδου κατάργησαν και τα τελευταία προσχήματα
στοιχειώδους νομικής συμπεριφοράς, και εγγυήσεις του Συντάγματος και της
ποινικής δικονομίας υπέρ των κατηγορουμένων</b>» (Δ. ΒΥΣΣΙΟΣ: «Ανοιχτή
επιστολή προς τον Μ.Ν. Πονομαριόφ, πρώην υπεύθυνο του τμήματος Διεθνών Σχέσεων
της ΚΕ του ΚΚΣΕ, Ιανουάριος 1991»,
περισσότερες λεπτομέρειες στο κείμενο του συντρόφου). Οι
ΔΙΚΕΣ της Τασκένδης ήταν<b> </b>σκηνοθετημένες Δίκες<b> ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ τρομοκρατίας
</b>σε βάρος των επαναστατών συντρόφων μας στο παλιό επαναστατικό ΚΚΕ και
συντρόφων στην παρανομία και τις εξορίες στις τότε ρεβιζιονιστικές <b>καπιταλιστικές
χώρες</b> (και μετέπειτα συντρόφων μας στην Ελλάδα στα χρόνια της λεγόμενης
«μεταπολίτευσης»), Δίκες ΟΧΙ βέβαια για κάποιες ποινικές πράξεις που διέπραξαν
αλλά για <b>διαφορετικές ιδεολογικο-πολιτικές</b> απόψεις δηλ. επειδή
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΑΝ τον επαναστατικό μαρξισμό δηλ. το <b>λενινισμό-σταλινισμό:</b> την
επαναστατική γραμμή του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος των ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΚΟΜΙΝΦΟΡΜ
και εκείνη του ΚΚΕ με επικεφαλής το μεγάλο προλετάριο επαναστάτη κομμουνιστή
ηγέτη ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ. Ήταν σκηνοθετημένες ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΚΕΣ με στόχο τη
«νομιμοποίηση»(!) της βίαιης ωμής επέμβασης των σοβιετικών χρουστσοφικών στο
ΚΚΕ αλλά και των άγριων φασιστικών διώξεων (συλλήψεων, φυλακίσεων, εξοριών,
κλπ.) και τελικά τη «νομιμοποίηση»(!) της <b>διάλυσης</b> του επαναστατικού ΚΚΕ
που πραγματοποιήθηκε ανοιχτά και επίσημα στην παρασυναγωγή της διαβόητης «6<sup>ης</sup>
πλατιάς Ολομέλειας» (Μάρτης 1956) με το διορισμό ηγεσίας στο <b>αστικό σοσιαλδημοκρατικό</b>
έκτρωμα-φάντασμα που συγκρότησαν οι σοβιετικοί χρουστσοφικοί , το λεγόμενο
«Κ»ΚΕ (΄56) απ’ το οποίο προήλθαν αργότερα, όπως προαναφέρθηκε, τα σημερινά <b>αστικά
ρεφορμιστικά</b> κόμματα «Κ»ΚΕ και «Κ»ΚΕεσ.-ΣΥΡΙΖΑ, κλπ. </div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;">
Στις <b>σκηνοθετημένες δ ί κ ε ς - παρωδία </b>σε βάρος<b> </b>των ελλήνων
κομμουνιστών «δίκασαν»(!) και <b>καταδίκασαν</b> τους συλληφθέντες αετούς των
Γράμμου-Βίτσι-Μουργκάνας, με νόμους για <b>χούλιγκανς </b>και <b>αλήτες</b>,
μεταξύ των οποίων, τους ΓΙΩΡΓΗ ΚΑΛΛΙΑΝΕΣΗ, στρατηγό του ΔΣΕ, ΔΗΜΗΤΡΗ ΒΥΣΣΙΟ,
αντισυνταγματάρχη, Πολιτικό Επίτροπο της 103 ταξιαρχίας, κλπ. Μετά την καταδίκη
τους εξόρισαν στη Σιβηρία και μάλιστα επίτηδες σε στρατόπεδο συγκέντρωσης <b>«που
συνόρευε με στρατόπεδα συγκέντρωσης γ ε
ρ μ α ν ώ ν ε γ κ λ η μ α τ ι ώ ν π ο λ έ μ ο υ, που ήταν καταδικασμένοι με την
ανώτατη προβλεπόμενη από τον τότε σοβιετικό ποινικό νόμο της ΕΣΣΔ ποινή σε 25
χρόνια φυλάκιση… οι γερμανοί θεωρούνταν αιχμάλωτοι πολέμου, δεν δούλευαν και
έπαιρναν το συσσίτιο του σοβιετικού στρατιώτη και συμπληρωματικά κάθε 10 ημέρες
δέματα με τρόφιμα και φάρμακα από τον Ερυθρό Σταυρό της Δυτικής Γερμανίας. Οι
καταδικασμένοι αγωνιστές πρόσφυγες τρέφονταν με τις σάπιες πατάτες και το
μουχλιασμένο πλιγούρι του στρατοπέδου. Κι αυτή η «δίαιτα», σε συνθήκες βαριάς
και εξαντλητικής εργασίας φρουρούμενοι από ένοπλους δεσμοφύλακες και ειδικά
σκυλιά…»</b> (Δ. ΒΥΣΣΙΟΣ<b>:</b> στο ίδιο). Για τις σκηνοθετημένες Δίκες και καταδίκες απ’ τους
σοβιετικούς χρουστσοφικούς, ας δοθεί εδώ μόνο μια μαρτυρία που δείχνει πολύ
καθαρά το σκηνοθετημένο χαρακτήρα αυτών των Δικών – και μάλιστα απ’ τον <b>αντίπαλο</b> σε μας, <b>δεξιό οπορτουνιστικό</b> χώρο – του
<b>ΔΗΜΗΤΡΗ ΖΥΓΟΥΡΑ</b> (<b>Παλαιολόγος</b>), ο
οποίος ήταν, κατά τη διάρκεια των γεγονότων, πρώτος γραμματέας της Κ.Ο.
Τασκένδης (αργότερα πέρασε στους οπορτουνιστές)<b>:</b><b> </b>«<b>Τις πρώτες μέρες αμέσως μετά τα
γεγονότα, οι αστυνομικές αρχές επί τη βάσει συκοφαντικών μηνύσεων που είχαν
υποβάλλει ορισμένοι κακοποιηθέντες της παράταξης των αντί-ηγετικών, είχαν
προβεί σε συλλήψεις. Μεταξύ των πρώτων συλληφθέντων από την παράταξη των υποστηρικτών
της Κ.Ε. του ΚΚΕ ήταν οι: Γεώργιος Καλλιανέσης, μόνιμος αξιωματικός, διοικητής
της 8ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, υποστράτηγος του ΔΣΕ, Δημήτριος Βύσσιος, επίτροπος
της 103ης Ταξιαρχίας του ΔΣΕ, και ο Γεώργιος Μακρής, διοικητής τάγματος του
ΔΣΕ, οι οποίοι με σκηνοθετημένες κατηγορίες παραπέμφθηκαν σε δίκη, δικάστηκαν
και καταδικάστηκαν σε βαριές ποινές ως φυσικοί αυτουργοί για ξυλοδαρμούς,
χωρίς να πορθούν υπόψη τα στοιχεία των κατηγορουμένων από τα οποία
αποδεικνυόταν ότι δεν είχαν απολύτως καμιά σχέση με τις κατηγορίες. Πολύ
χαρακτηριστικό από την άποψη αυτή ήταν το γεγονός, ότι ο Γ. Μακρής είχε
μηνυθεί ως ο δράστης του κανιβαλισμού κατά του Π. Δημητρίου (του είχαν κόψει
το αυτί με τα δόντια) το βράδυ της 9ης Σεπτεμβρίου με τα γεγονότα της 7ης Πολιτείας,
παρά το γεγονός ότι ο Μακρής εκείνο το βράδυ εργαζόταν δεύτερη βάρδια στο εργοστάσιο
και από την πολιτεία του (6η Πολιτεία) δεν έλειψε παρά όταν χρειάστηκε να
φύγει για τη δουλειά του στο εργοστάσιο, και συνεπώς δεν ήταν δυνατόν ο ίδιος
να βρίσκεται ταυτόχρονα στην 6η Πολιτεία και στο εργοστάσιο καθώς και στην 7η
Πολιτεία όπου γίνονταν τα επεισόδια για να κόψει αυτός το αυτί του μηνυτή του.
Τίποτε όμως από όλα αυτά δεν πάρθηκε υπόψη, ούτε και η αυθόρμητη εμφάνιση στον
εισαγγελέα του πραγματικού δράστη της κανιβαλικής πράξης, ο οποίος δήλωσε ότι
δεν ήταν δυνατό να ησυχάσει όταν ήξερε ότι τις συνέπειες της δικής του πράξης
πλήρωνε κάποιος άλλος που δεν έφταιγε και δίκαιο ήταν στη θέση του αθώου να
καθίσει κατηγορούμενος αυτός, που ήταν ο πραγματικός φταίχτης. Έτσι, τόσο ο Γ.
Μακρής όσο και ο Γ. Καλλιανέσης, καθώς και ο Δ. Βύσσιος, στις δίκες εκείνες
σκοπιμότητας που είχαν οργανωθεί αμέσως μετά τα αιματηρά γεγονότα στην
Τασκένδη, δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και πλήρωσαν με τρία χρόνια φυλακή ο
καθένας για τις πράξεις που είχαν κατηγορηθεί χωρίς καμιά ενοχή, επειδή δεν
ανήκαν στην παράταξη της ΚΟΤ του ΚΚΕ, την πάλη της οποίας κατά της ηγεσίας του
ΚΚΕ με επικεφαλής τον Ζαχαριάδη ευνοούσε το ΚΚΣΕ υπό την ηγεσία του Νικήτα
Σεργκέεβττς Χρουστσώφ» </b>(Δημήτρης
Ζυγούρας (Παλαιολόγος<b>): </b>«Ένα μεγάλο ταξίδι», σελ. 434-435, Εκδ. Θεμέλιο,
Αθήνα 2012).</div>
<div class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; text-align: justify;">
Το λόγο της
σύλληψης και της σκηνοθετημένης δίκης του αλύγιστου επαναστάτη κομμουνιστή
ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΚΡΗ (εξοντώθηκε απ’ τις <b>φασιστικές</b> χρουστσοφικές διώξεις), την
οποία αναφέρει ο Δημήτρης Ζυγούρας (Παλαιολόγος) εξηγεί εν συντομία στο βιβλίο
του ο σ. Ντίνος Ροζάκης<b>: «Η επίθεση των αντιηγετικών ενάντια στους
υπερασπιστές της ΚΕ του ΚΚΕ εκδηλώθηκε πρώτα στην 6η Πολιτεία, σίγουρα
προτιμήθηκε αυτή, επειδή ένα μέλος της Κ.Ο. της Πολιτείας, ο Γιώργος Μακρής,
ήταν από τους πρώτους που ξεσκέπασε την ύπαρξη της φράξιας ενάντια στην ΚΕ του
ΚΚΕ. Πριν από τα αιματηρά επεισόδια της Κύροβα (10.9.55), συγκεκριμένα στις
18.8.55, εξόρμησαν ομαδικά στην 6η Πολιτεία, μπήκαν σε σπίτια ζαχαριαδικών,
παραβιάζοντας το οικογενειακό άσυλο και σαν ταύροι σε υαλοπωλείο τα έκαναν
γυαλιά-καρφιά. Το περίεργο και απαράδεκτο είναι ότι είχαν στο πλευρό τους τη
σοβιετική Ασφάλεια, η οποία αντί να συλλάβει τους θύτες, συνέλαβε τα θύματα</b>»
(Ντίνος Ροζάκης<b>:</b> «ΣΑΡΑΝΤΑΧΡΟΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΑΫΓΕΤΟΣ – ΓΡΑΜΜΟΣ - ΤΑΣΚΕΝΔΗ
1936-1976», σελ. 221, Αθήνα 2008).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>4. οι επαναστατικές ΔΙΚΕΣ της
Μόσχας τη δεκαετία του 1930 – ΔΙΚΕΣ υπεράσπισης της Διχτατορίας του
Προλεταριάτου και του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Σ’ αντίθεση
με τις ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΚΕΣ της Τασκένδης σε βάρος των ελλήνων κομμουνιστών απ’
τους χρουστσοφικούς προδότες ρεβιζιονιστές, οι <b>Σταλινικές Δίκες</b> της δεκαετίας του 1930 ήταν ΔΙΚΕΣ με <b>διαφορετικό, διαμετρικά αντίθετο ταξικό
περιεχόμενο:</b> ήταν <b>επαναστατικές
Δίκες –</b> ΟΧΙ βέβαια σε βάρος πολιτικο-ιδεολογικά διαφωνούντων που αυτοί
υπήρξαν πάντα στη Σοβ.‘Ένωση (Μπουχάριν, Τρότσκι, Ζηνόβιεφ, Κάμενεφ, κλπ.), αλλά
δολιοφθορέων, κατασκόπων και τρομοκρατικών δολοφονικών ομάδων – <b>ΔΙΚΕΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ της ΔΙΧΤΑΤΟΡΙΑΣ του
ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ και του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού</b>, παραμονές προετοιμασίας του
β’ παγκοσμίου πολέμου ενάντια στη Σοβιετική Ένωση, Δίκες που έκφραζαν την <b>όξυνση της ταξικής πάλης</b> στο εσωτερικό
της Σοβ.Ένωσης, μα ταυτόχρονα και μιας <b>σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής</b>
χώρας με το διεθνή ιμπεριαλισμό σ’ εκείνη την ιστορική περίοδο.</div>
<div style="text-align: justify;">
Σε σχέση με
τις <b>επαναστατικές Δίκες</b> της Μόσχας
είναι απαραίτητο μόνο να αναφερθούν σύντομα τα παρακάτω<b>: πρώτο</b>, ότι ΔΕΝ ήταν «<b>δίκες
απόψεων</b>»(!), αλλά Δίκες και καταδίκες <b>ποινικών
πράξεων</b> δολιοφθορέων, κατασκόπων και τρομοκρατικών δολοφονικών Ομάδων,<b> δεύτερο</b>, ΔΕΝ ήταν Δίκες που έγιναν «<b>κεκλεισμένων των θυρών</b>»(!), όπως
ισχυρίζονται οι διάφοροι αντιδραστικοί και οι πράκτορές τους (σοσιαλδημοκράτες,
τροτσκιστές, χρουστσοφικοί, κλπ. και όποιοι άλλοι), αλλά έγιναν <b>δημόσια-ανοιχτά</b> με συμμετοχή ακροατηρίου,
διαπρεπών νομικών (D.N.Pritt, Pierre Villar, Joseph E.Davies, κλπ.) και πολλών δυτικών δημοσιογράφων, με
τη συμμετοχή διπλωματών, μεταξύ των οποίων και του αμερικανού Πρέσβη (νομικός)
στη Μόσχα Joseph E.Davies, <b>τρίτο</b>, ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ <b>πλήρως</b> η ΕΝΟΧΗ των κατηγορουμένων
(επιβεβαιώνεται απ’ τα «Πρακτικά»), <b>τέταρτο</b>,
οι κατηγορούμενοι παραδέχτηκαν-ομολόγησαν τη συμμετοχή στις αναφερόμενες στο
κατηγορητήριο <b>εγκληματικές ΠΡΑΞΕΙΣ</b>
όχι από «πιέσεις»-«βασανιστήρια», αλλά <b>εξαιτίας
των ΥΠΑΡΚΤΩΝ στοιχείων </b>(τα περί «πιέσεων»-«βασανιστηρίων» των διαφόρων
αντιδραστικών δεν αποτελούν μόνο συκοφαντικές επινοήσεις αλλά είναι και
αφελέστατα «επιχειρήματα» (βλέπε, μεταξύ
πολλών άλλων, και<b>:</b> Joseph E.Davies<b>:</b> «Als USA-Botschafter in Moskau, authentische und vertrauliche Berichte ueber die Sowjet-Union bis Oktober 1941», σελ. 18 και 28-29, 211-212, κλπ., Steinberg Verlag Zuerich 1943, τίτλος του αμερικάνικου
πρωτότυπου<b>: </b>“MISSION TO MOSCOW”). </div>
<div style="text-align: justify;">
Κατά των
επαναστατικών ΔΙΚΩΝ λυσσομανούσαν τότε – μα και ΣΗΜΕΡΑ – οι ιμπεριαλιστικές
δυνάμεις, οι Ναζι-φασίστες όλων των χωρών και μαζί τους οι αντεπαναστάτες
τροτσκιστές, παλιοί και νέοι σοσιαλδημοκράτες χρουστσοφικοί και διάφοροι άλλοι,
με πρώτους τους <b>ρώσους τροτσκιστές
προδότες της πατρίδας τους</b> με επικεφαλής τον Τρότσκι που βρίσκονταν άμεσα
στην υπηρεσία των υπεραντιδραστικών δυνάμεων της εποχής ως <b>κατάσκοποι και συνεργάτες του Ναζι-φασιστικού Άξονα ΒΕΡΟΛΙΝΟ-ΡΩΜΗ-ΤΟΚΙΟ</b>,
αλλά και έμμεσα εξ αιτίας του δήθεν «<b>ιμπεριαλιστικού</b>»(!)
(κατά τη γνώμη τους) χαρακτήρα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου ΚΑΙ από την πλευρά(!) της
<b>σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής</b> Σοβ.’Ενωσης και του διεθνούς κομμουνιστικού
κινήματος δηλ. οι τότε-σημερινοί ΚΕΦΑΛΗΔΟ-ΜΑΪΛΗΔΕΣ και οι διάφορες τροτσκιστικές
και τροτσκιστο-χρουστσοφικές Ομάδες. </div>
<div style="text-align: justify;">
Σήμερα δεν
είναι μόνο οι ανοιχτοί Ναζι-φασίστες και εκπρόσωποι του διεθνούς ιμπεριαλισμού
που κατασυκοφαντούν- λασπολογούν την πάλη του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος
και του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ κατά του Ναζι-φασισμού, αλλά και άλλοι ψεφτο-«αντιφασίστες»
(οι «βαμμένοι» αντισταλινικοί, παλιοί και νέοι τροτσκιστές χρουστσοφικοί κλπ.),
μα και διάφοροι αντιδραστικοί «ιστορικοί», απ τους οποίους ας αναφερθεί μόνο ένας
αντιδραστικός αστός ιταλός, μεταφρασμένος πρόσφατα στα ελληνικά, ο Enzo Traverso (έχει
«μαθητεύσει» στο Παρίσι και κοντά στον τροτσκιστή Michael Loewy), ο οποίος μας
«πληροφορεί» για τους ΔΗΘΕΝ «<b>μαζικούς
βιασμούς Γερμανίδων απ’ τους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού</b>» (Enzo Traverso: «ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΥ, Περί του ευρωπαϊκού εμφυλίου πολέμου
1914-1945», σελ. 34, εκδ. του «Εικοστού Πρώτου», Αθήνα 2013), λασπολογεί σε
βάρος των επαναστατικών «<b>δικών της
Μόσχας»,</b> (σελ. 322),μιλάει για τα δήθεν «<b>εγκλήματα του Στάλιν</b>» (σελ. 345), και ξεσπάει σε «σπαρακτικούς θρήνους
και οδυρμούς» που εκείνη την περίοδο «<b>σπάνιζαν,
στην Ευρώπη, οι αντιφασίστες που ήταν πρόθυμοι να καταγγείλουν τα εγκλήματα του
Στάλιν, να σκεφτούν ότι η απαραίτητη συμμαχία με τους κομμουνιστές στον αγώνα
ενάντια στον φασισμό δεν δικαιολογούσε τη σιωπή για τη σταλινική δικτατορία, να
κατανοήσουν ότι ο ίδιος ο αντιφασιστικός αγώνας κινδύνευε να χάσει το κύρος του
αν εκείνοι αποδέχονταν το σοβιετικό δεσποτισμό, τις δίκες, τις συνοπτικές
εκτελέσεις, τις εκτοπίσεις, τα στρατόπεδα – για να μην αναφέρουμε την
υποχρεωτική κολεκτιβοποίηση, την οποία αγνοούσε την εποχή εκείνη ακόμα και η
πιο λυσσαλέα αντικομμουνιστικη φιλολογία</b>» (σελ. 348), μιλάει για τα
υποτιθέμενα «<b>εγκλήματα πολέμου των
σοβιετικών, όπως η σφαγή των πολωνών αξιωματικών στο Κάτιν, αποδόθηκαν στους
γερμανούς</b>» (σελ. 187), τα οποία αποδίδει στο ΣΤΑΛΙΝ, υιοθετώντας έτσι την
χονδροειδέστατη και ΨΕΥΔΗ Ναζι-φασιστική εκδοχή-προπαγάνδα του Joseph Goebels, όπως ένα <b>ντόπιο φερέφωνο
του Ναζι-φασισμού</b>, κάποιος ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΕΦΑΛΗΣ («ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ», τ.
19/ΙΑΝ-ΜΑΡΤ. 2016, σελ. 227<b>:</b> «<b>το σταλινικό έγκλημα του Κατύν</b>»), που
δεν είχε διστάσει παλιότερα να «ξεφουρνίσει» τη σχιζοφρενική μα πρώτα απ’ όλα <b>φιλο-Χιτλερική ΠΑΛΑΒΡΑ</b> ότι «<b>ο Στάλιν επιδίδεται ουσιαστικά σε
φιλο-ναζιστική προπαγάνδα, την ώρα που οι ναζί βρίσκονται έξω από τη Μόσχα»</b>(!!!)
(«Μ.Σ.», τ.6/ΙΟΥΛ.-ΣΕΠΤ. 2012, σελ.126), κι’ αυτός ο σχιζοφρενικός ισχυρισμός
εκστομίζεται <b>την ώρα που δολοφονούνταν
μαζικά οι λαοί της Σοβ. Ένωσης στην πρωτεύουσα της πατρίδας τους απ’ τα
χιτλερικά εγκληματικά κτήνη του γερμανικού Ναζι-φασισμού.</b> </div>
<div style="text-align: justify;">
Σ’ αντίθεση
με τους πολυποίκιλους πράκτορες και συμμάχους του Ναζι-φασισμού, το διεθνές επαναστατικό
κομμουνιστικό και αντιφασιστικό κίνημα μα και πολλές εκατοντάδες αντιφασίστες
και κομμουνιστές διανοούμενοι
υπεράσπισαν – <b>και πολύ ορθά</b> – τις <b>επαναστατικές Δίκες</b> της Μόσχας. Μεταξύ των πολλών εκατοντάδων κομμουνιστών
και αντιφασιστών διανοούμενων υπερασπιστών των ΔΙΚΩΝ της Μόσχας υπήρξαν<b>:</b>
ο μεγάλος κομμουνιστής ποιητής BERTOLD BRECHT και ο γνωστός
διεθνώς αντιφασίστας φιλόσοφος ERNST BLOCH. Για
το BRECHT ένας τροτσκιστής ηθοποιός-σκηνοθέτης, ονόματι Σ.Στρούμπος, γράφει ότι «<b>υποστήριζε
πάντα τη σταλινική ΕΣΣΔ, δεν πήρε ποτέ δημόσια θέση ενάντια στις δίκες της
Μόσχας και δεν υποστήριξε ηθοποιούς και συνεργάτες του που είτε φυλακίζονταν
είτε εκτελούνταν ως τροτσκιστές</b>» («ΜΣ», τ. 15/ΟΚΤ.-ΔΕΚ. 2014, σελ 123), ΧΩΡΙΣ,
προφανώς, να ξέρει (αλλιώς θα το
ανάφερε) ότι ο μεγάλος γερμανός ποιητής τοποθετήθηκε <b>δημόσια-γραπτά υπέρ των
Δικών της Μόσχας</b> – φαίνεται πως «γνωρίζει τόσο καλά» τη βιβλιογραφία (και
τα γραπτά του BRECHT) όσο και ο αγράμματος αρχιλασπολόγος Χ.Κεφαλής, εκδότης της <b>κιτρινοφυλλάδας</b>
«ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ» – και κατά των υπονομευτικών και
σαμποταριστικών ενεργειών των Τρότσκι-τροτσκιστών σ’ ένα ενδιαφέρον «Κείμενό»
του με τίτλο «<b>Για τις Δίκες»</b> (<b>1936-37</b>) και μάλιστα ευθύς εξαρχής
με σαφέστατο και κατηγορηματικό τρόπο, που έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά,
στο οποίο, ανάμεσα στ’ άλλα γράφει: «<b>όσο για τις δίκες: θάταν ολότελα λαθεμένο να πάρει κανείς θέση ενάντια
στη σοβιετική κυβέρνηση, που τις διεξάγει. Γιατί, αυτόματα και σ’ ελάχιστο
χρονικό διάστημα, μια τέτοια στάση υποχρεωτικά θα μετατρεπόταν σε αντίθεση
ενάντια στο ρώσικο προλεταριάτο, που σήμερα ο παγκόσμιος φασισμός απειλεί με
πόλεμο, αντίθεση προς το σοσιαλισμό, που αυτό το προλεταριάτο οικοδομεί. Οι Δίκες,
σύμφωνα και με τη γνώμη φανατικών αντιπάλων της ΕΣΣΔ και της σοβιετικής
κυβέρνησης, απόδειξαν σαφέστατα την ύπαρξη ενεργών συνομωσιών ενάντια στο
καθεστώς, απόδειξαν ότι οι φωλιές αυτές συνωμοτών είχαν προχωρήσει τόσο σε σαμποταριστικές ενέργειες
στο εσωτερικό, όσο και σε διαπραγματεύσεις με φασίστες διπλωμάτες, γύρω από τη
στάση των κυβερνήσεών τους απέναντι σε ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή στην ΕΣΣΔ</b>». (Μπέρτολτ Μπρεχτ: «Για τη φιλοσοφία και τον
μαρξισμό», σελ. 71 και σελ. 75, εκδ. «Στοχαστής», Αθήνα 1977<b>). </b></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο αντιφασίστας γερμανός φιλόσοφος ERNST BLOCH αναφερόμενος στις Δίκες υπογραμμίζει σωστά, ότι πρέπει να γίνει
αντιδιαστολή του επαναστατικού Δικαστηρίου από ένα δυτικοευρωπαϊκό ταξικό
Δικαστήριο, επειδή έχουν εντελώς<b> διαφορετικό </b>ταξικό περιεχόμενο<b>, </b>διαπιστώνει το<b> «</b><b>μίσος των τροτσκιστών ενάντια στο Στάλιν</b>», που, μόνο μετά την κατάληψη της εξουσίας
απ’ το Χίτλερ, μετατρέπεται σε σύμμαχο του φασισμού και ότι η ενωμένη πλέον<b>
«</b><b>ενέργεια του ναζιστικού
τέρατος, του ιαπωνικού αρπακτικού κράτους και του τροτσκιστικού μίσους», </b>συγχωνευμένα σε ενιαία δύναμη δεν πρέπει καθόλου να υποτιμηθούν, για να
τονίσει ότι<b> </b>το «<b>τελικό
αποτέλεσμα της τροτσκιστικής δράσης δεν θα ήταν φυσικά η παγκόσμια επανάσταση…
αλλά η εισαγωγή του καπιταλισμού στη Ρωσία» </b>και <b>«</b><b>έτσι με σαφήνεια μπορεί να ειπωθεί: το
αποτέλεσμα θα είναι να βρεθεί ο γερμανικός φασισμός στη Μόσχα. Η Ρωσία τότε θα
γίνονταν, εκείνο που είχε ονειρευτεί ο Rathenau: γιγάντια ανατολική αποικία,
γερμανική Ινδία</b>».<b> </b>Αλλού
γράφει ότι θα ήταν<b> </b>«<b>αφέλεια
χωρίς προηγούμενο να αμφιβάλλει κανείς για τα σχέδια του Τρότσκι</b>» και διερωτάται πως<b> «</b><b>θα ήταν όντως ακατανόητο αν η Γκεστάπο και
ο τροτσκισμός δεν θα συναντιόντουσαν στο έδαφος του κοινού μίσους</b>» ενάντια στη Σοβιετική Ένωση και το ΣΤΑΛΙΝ<b> </b>(Ernst
Bloch: “Kritik einer Prozesskritik”, στο: «Vom Hasard zur
Katastrophe, Politische Aufsaetze aus den Jahren
1934-1939», σελ. 177-179, Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main 1972),<b> </b>ενώ στο άρθρο του<b> «</b><b>Το Ιωβηλαίο των αποστατών» </b>(1937)<b> </b>ο BLOCH σημειώνει, προσδιορίζοντας με σαφή τρόπο την αντιπαράθεση και το
ιστορικό δίλημμα της εποχής<b>:
ΦΑΣΙΣΜΟΣ ή ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ, ΧΙΤΛΕΡ ή ΣΤΑΛΙΝ</b>, δίνοντας έτσι
ταυτόχρονα και την εναλλακτική πρόταση δράσης της πιο κρίσιμης στιγμής εκείνης
της ιστορικής περιόδου<b>:</b> «<b>χ ω ρ ί ς
τ η Ρ ω σ ί α, κ α ν έ ν α ς
Α ν τ ι φ α σ ι σ τ ι κ ό ς Α γ ώ
ν α ς κ α ι κ α μ ι ά
Ν ί κ η»</b> (E. Bloch: “Jubilαεum der Renegaten”, στο: “Politische Messungen, Pestzeit, Vormαεrz”, σελ. 233, Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main
1970).</div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-90335020386924410882014-06-22T05:33:00.001-07:002014-06-22T05:33:37.945-07:00Τάσος Λειβαδίτης: ΣΤΑΛΙΝ<h5></h5> <p align="center"><strong>ΣΤΑΛΙΝ</strong> <p align="center">αφιερώνεται στο μεγάλο σοβιετικό λαό <p>Μιλάει η Μόσχα.<br>Μιλάει η Μόσχα.<br>Τα ερτζιανά χυμάνε πάνω στις πλατείες<br>Σπάζοντας με τις γροθιές τους τα τζάμια<br>Τρέχουν μες στο σκοτάδι οι στύλοι του τηλέγραφου<br>Τρέχουν οι ράγες<br>Τα τραίνα αγκομαχάνε κουβαλώντας τη πελώρια είδηση. </p> <p>Μιλάει η Μόσχα.<br>Μιλάει η Μόσχα.<br>Οι ατσαλένιοι δέκτες του ασυρμάτου τραντάζονται<br>σα να δεχτήκανε κεραυνό<br>οι χειριστές δίνουν συνέχεια<br>αλαλιασμένοι<br>σαν ν' αναγγέλουν το τέλος του κόσμου<br>βουίζουν τα καλώδια<br>οι εφημεριδοπώλες φωνάζουν<br>βήματα οργώνουνε την άσφαλτο. <p>Μιλάει η Μόσχα.<br>Μιλάει η Μόσχα.<br>Σαν μια πελώρια τανάλια αυτή η κραυγή<br>μας αποσπάει απ' τις μικρότητες.<br>Οι άνθρωποι ξεχύνονται στους δρόμους<br>στριμώχνονται μπρος στα περίπτερα<br>αγγίζει ο ένας τον άλλον για να βεβαιωθούν πως είναι αλήθεια<br>σκύβουν πάνω απ' τις εφημερίδες<br>σαν να κυτάζουν πάνω από ένα γιγάντιο τάφο. <p>Μιλάει η Μόσχα.<br>Μιλάει η Μόσχα.<br>Ο χρόνος σταμάτησε.<br>Τώρα και αιώνες να ζήσεις δε θ' ακούσεις τίποτ' άλλο. <p>Μιλάει η Μόσχα.<br>Μιλάει η Μόσχα.<br>Θάλεγες πως οι πρωτεύουσες του κόσμου<br>είναι μαγεμένες πλάι στη Μόσχα σήμερα.<br>Τα σπίτια συνθλίβονται κάτω απ' το βάρος της νύχτας<br>Ουρλιάζουν τα σήματα του Μορς πάνω απ' τις στέγες. <p>Μιλάει η Μόσχα.<br>Η είδηση επιτίθεται απ' όλες τις γωνιές<br>περικυκλώνει τις πόλεις<br>συνεχείς ομοβροντίες από παραρτήματα<br>τα φώτα τραυματισμένα χύνουν το αίμα τους στους δρόμους <p>Μιλάει η Μόσχα.<br>Μιλάει η Μόσχα.<br>Και σαν μια ξιφολόγχη η είδηση<br>καρφώνεται βαθειά στην καρδιά του κόσμου. <p>Μιλάει η Μόσχα.<br>Χτες βράδι, 9 και 50, ώρα Μόσχας<br>Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν<br>Πέθανε. <p>Μιλάει η Μόσχα.<br>Μιλάει η Μόσχα.<br>Χτες βράδι... <p>Μιλάει η Μόσχα.<br>Μιλάει η Μόσχα.<br>Κι οι άνθρωποι νοιώσανε ξαφνικά μεγάλοι<br>μπροστά σ' αυτή την απέραντη κι επίσημη ώρα.<br>9 και 50 βράδι<br>ώρα Μόσχας. <p>(...) <p>ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ</p> Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-55386619937177747452014-06-22T05:29:00.001-07:002014-06-22T05:29:49.394-07:00Νέα σφοδρότατη απ’ τα ΔΕΞΙΑ επίθεση σε ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΣΤΑΛΙΝ και ΚΚΕ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ<p align="center"><b>Νέα σφοδρότατη απ’ τα ΔΕΞΙΑ επίθεση σε ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΣΤΑΛΙΝ και ΚΚΕ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ</b> <p align="center"><b>ή τα φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΑ Χρουστσοφικά-τροτσκιστικά σοσιαλδημοκρατικά μυθεύματα του Μ.ΜΑΪΛΗ – του πιο ΞΕΤΣΙΠΩΤΟΥ ΛΑΚΕ της ξενόδουλης-εθελόδουλης αντιδραστικής αστικής τάξης που ανέδειξε η ντόπια χρουστσοφική σοσιαλδημοκρατία απ’ το 1956 ως τα σήμερα</b> <p align="center"><b></b> <p><b>1. </b><b>19<sup>Ο</sup> ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ «Κ»ΚΕ: συγχώνευση Χρουστσοφισμού-Τροτσκισμού και ακόμα ΔΕΞΙΟΤΕΡΗ πορεία στα πλαίσια της ρεφορμιστικής χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας</b> <p><b></b> <p>Το τελευταίο 19<sup>ο </sup>Συνέδριο του αστικού σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ επικύρωσε, για πρώτη φορά στην ιστορία της ντόπιας χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας, και επίσημα τη <b>συγχώνευση</b> του προδοτικού ΧΡΟΥΤΣΟΦΙΣΜΟΥ – συνέχεια της παλιάς παραδοσιακής σοσιαλδημοκρατίας – με το αντεπαναστατικό ρεύμα του ΤΡΟΤΣΚΙΣΜΟΥ, μια πορεία-στροφή που κυοφορούνταν μια ολόκληρη σχεδόν 15ετία στις γραμμές του «Κ»ΚΕ, που η βασική, ΚΥΡΙΑ και <b>σημαντικότερη</b> αλλά και άκρως ΕΠΙΚΑΙΡΗ πλευρά αυτής της ΔΕΞΙΟΤΕΡΗΣ πορείας, όσον αφορά το ζήτημα της <b>ΣΧΕΣΗΣ Ελλάδας-ιμπεριαλιστικών χωρών</b>, είναι το <b>πέρασμα</b> της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας στις <b>θέσεις των δυο μεγάλων αστικών κομμάτων </b>(μοναρχοφασιστικής ΝΔ-μεγαλοαστικού ΠΑΣΟΚ) περί «<b>ισότιμης συμμετοχής</b>» στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, δίπλα στις ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις Γερμανία-Γαλλία, κλπ – με πρόσχημα την <b>ολωσδιόλου ατεκμηρίωτη </b>και <b>αναπόδεικτη</b> αλλά και παμπάλαια <b>τροτσκιστική</b> ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ περί «<b>ιμπεριαλιστικής Ελλάδας</b>» (!), «θέση» που χαρακτηρίζεται από <b>πλήρη απουσία οικονομικο-κοινωνικο-πολιτικής ανάλυσης</b> και «τεκμηριώνεται» (!) ΜΟΝΟ απ’ το γνωστό τροτσκιστικό «ερμηνευτικό» σχήμα <b>δηλ. η αντικειμενική οικονομικο-κοινωνικο-πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας καθορίζεται (!) απ’ το τροτσκιστικό «ερμηνευτικό» σχήμα</b> (= <b>ΙΔΕΑΛΙΣΜΟΣ</b> με «κέρατα» και Μαϊλειος «μαρξισμός» με «Ουκρανικά χρουστσοφικά τσαρούχια» αλλά και <b>πλήρης εγκατάλειψη της λενινιστικής θεωρίας του ιμπεριαλισμού</b>). <p>Η <b>νέα</b> αλλά παμπάλαια τροτσκιστική θέση διατυπώνεται ως εξής στο ρεφορμιστικό σοσιαλδημοκρατικό «Πρόγραμμα» του 19<sup>ο</sup> Συνεδρίου που ούτε στο ελάχιστο θίγει τα θεμέλια του ελληνικού καπιταλισμού<b>: </b>«<b>ο καπιταλισμός στην Ελλάδα βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο της ανάπτυξής του</b>»<b><sup>1</sup></b>. Και τώρα ως «<b>ιμπεριαλιστική</b>» (!) πλέον χώρα η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε σχέση ΔΗΘΕΝ «<b>αλληλεξάρτησης</b>»(!) – <b>αντί της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ και ΥΠΟΤΑΓΗΣ</b> – με τις ιμπεριαλιστικές χώρες. <p>Επιπλέον σημειώνεται και πέρασμα της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ στην <b>Καραμανλική</b> θέση περί «<b>κατάκτησης</b>» και «<b>κατοχύρωσης της εθνικής μας ανεξαρτησίας</b>»(!) στα πλαίσια της ΕΟΚ (<b>Καραμανλής:</b> 22/12/1978) και <b>«Κ»ΚΕ-Παπαρήγα</b> 2005<b>:</b> «<b>ο όρος σήμερα “εθνική ανεξαρτησία” δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες</b>» (Ομιλία της Α. Παπαρήγα στην ΚΟΑ του ΚΚΕ , “Ρ” 1/2/2005, σελ.15), <b>εναρμονίζοντας έτσι πλήρως την πολιτική γραμμή και στάση της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, σ’ αυτά τα καίριας και ζωτικής σημασίας ζητήματα, με τις θέσεις των ντόπιων μεγαλοαστικών κομμάτων</b>, εκφραστών και υπερασπιστών των ταξικών συμφερόντων του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου – εγκαταλείποντας έτσι πλήρως αυτό το σημαντικότατο και ΚΕΝΤΡΙΚΟ πεδίο δράσης στην <b>εξαιρετικά επικίνδυνη δημαγωγία</b> των Ναζι-φασιστικών Χιτλερικών αποβρασμάτων της «Χρυσής Αυγής». Επιπλέον, με την ευκαιρία, ας αναφερθεί ότι ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ την αναγκαιότητα ύπαρξης Αντιφασιστικού ΜΕΤΩΠΟΥ ούτε διεξάγουν πάλη κατά της <b>φασιστικοποίησης </b>και του <b>φασισμού</b>, επειδή «<b>ο αντικαπιταλιστικός αγώνας</b>» χτυπά ΤΑΧΑ αυτόματα και από μόνος του το φασισμό: «<b>ο αντικαπιταλιστικός αγώνας χτυπά το φασισμό</b>» («Ρ» 13/10/2013, σελ. 14). <p>Ακριβώς αυτή η λυσσαλέα ΑΡΝΗΣΗ της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της χώρας (ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΣΤΡΑΤΩΤΙΚΗ, ΝΑΤΟ-βάσεις, κλπ.) εκ μέρους του χρουστσοφικού «Κ»ΚΕ απ’ τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, μετατρέπει τους σημερινούς σοσιαλδημοκράτες ηγέτες σε προκλητικότατους – <b>ίδιου επιπέδου</b> μ’ εκείνους των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, κλπ. – <b>ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ της σημερινής υπαρκτής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της χώρας αλλά και σε θλιβερούς απολογητές της ΣΤΗΡΙΞΗΣ, ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ και ΔΙΑΙΩΝΙΣΗΣ της ιμπεριαλιστικής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της Ελλάδας.</b> <p>Η <b>συγχώνευση</b> ΧΡΟΥΣΤΣΟΦΙΣΜΟΥ-ΤΡΟΤΣΚΙΣΜΟΥ είναι μια εξέλιξη που δεν εξέπληξε καθόλου τους επαναστάτες κομμουνιστές δηλ. <b>λενινιστές-σταλινιστές</b>, αφού και τα δυο αντεπαναστατικά ρεύματα δεν είναι μεταξύ τους αντίθετα, αλλά συγγενικά, παρά τις όποιες επουσιώδεις διαφορές, αποτελούν συμπληρωματικά ρεύματα. Είναι γνωστό ότι ο <b>τροτσκισμός</b> ήταν απ’ την αρχή της ύπαρξής του ένα <b>μενσεβίκικο σοσιαλδημοκρατικό ρεύμα</b> – ο αντεπαναστάτης ΤΡΟΤΣΚΙ που ήταν μια ζωή <b>μενσεβίκος</b>, έφτασε, στα μέσα-τέλη της δεκαετίας του 1930, στο σημείο να ΠΡΟΔΩΣΕΙ (συμφωνίες Τρότσκι με τους Χιτλερικούς, κλπ.) ακόμα και την πατρίδα του Σοβιετική Ένωση συνεργαζόμενος με τις μυστικές υπηρεσίες της Χιτλερικής Γερμανίας – ενώ <b>τροτσκιστική-σοσιαλδημοκρατική</b> ήταν και η προδοτική κλίκα του Βελιγραδίου, μ’ επικεφαλής τον πράχτορα και πιστό μαντρόσκυλο του ιμπεριαλισμού ΤΙΤΟ αλλά <b>και</b> η προδοτική κλίκα των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ, κλπ. που ακολούθησε πιστά το δάσκαλό της αρχιπράχτορα ΤΙΤΟ, χαρακτηρίζοντας, μετά τη βίαιη πραξικοπηματική επικράτησή της το 1953, τη Γιουγκοσλαβία «<b>σοσιαλιστική χώρα</b>»(!) στο αντεπαναστατικό 20<sup>ο</sup> σοσιαλδημοκρατικό Συνέδριο του ΚΚΣΕ (Φλεβάρης 1956, σελ.6<b>:</b> «<b>όχι μικρές επιτυχίες στη σοσιαλιστική οικοδόμηση σημείωσε και η Γιουγκοσλαβία</b>)<b><sup>2</sup></b>, βαδίζοντας έτσι τον αντεπαναστατικό δρόμο του ΤΙΤΟ και της παλιάς προδοτικής παραδοσιακής σοσιαλδημοκρατίας. <p>Τα αντιμαρξιστικά ρεύματα<b>:</b> ΧΡΟΥΣΤΣΟΦΙΣΜΟΣ-ΤΡΟΤΣΚΙΣΜΟΣ έχουν στα ΚΥΡΙΑ ζητήματα του κομμουνιστικού κινήματος<b>: Προλεταριακής Επανάστασης – Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού </b>ΚΟΙΝΕΣ θέσεις-σημεία<b>: 1.</b> τον <b>ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟ-ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ</b>, <b>2. </b>τον<b> </b>«<b>ειρηνικό κοινοβουλευτικό δρόμο</b>» (=αντιμαρξιστική θέση της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας) και τη διατήρηση της αστικής κρατικής μηχανής, αφού και τα ΔΥΟ επικρότησαν, υιοθέτησαν και προπαγάνδισαν το αντεπαναστατικό 20<sup>ο</sup> Συνέδριο του ΚΚΣΕ (Φλεβάρης 1956), <b>3.</b> μια <b>αντιμαρξιστική αντίληψη του ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ</b>, αφού πρόβαλλαν και προπαγάνδισαν ΟΧΙ μόνο την <b>καπιταλιστική</b> Γιουγκοσλαβία του ΤΙΤΟ, που ως δια μαγείας εν μια νυκτί, το 1956, μετατράπηκε από <b>καπιταλιστική</b> σε «σοσιαλιστική»(!) χώρα και παρέμεινε <b>τάχα</b> «σοσιαλιστική» ως τη διάλυσή της, αλλά και τον ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΜΕΝΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ της μετά το 1953 ΧΡΟΥΣΤΣΟ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦΟ-ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΟΦΙΚΗΣ περιόδου της Σοβιετικής Ένωσης ως «σοσιαλισμό», που «ανατράπηκε» ΔΗΘΕΝ το 1989-1991 – εκτίμηση-θέση που συγκροτεί μια <b>αστική αντίληψη</b> του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό-ιδεολογικό-οικονομικό). <p>Ας σημειωθεί επιπλέον για καλύτερη πληροφόρηση των νεότερων κομμουνιστών<b>:</b> <b>πρώτο</b>, ότι η ΚΔ <b>ορθά</b> εκτιμούσε πως κεντρικός στόχος του ΤΡΟΤΣΚΙ και του Τροτσκισμού ήταν η <b>ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ του καπιταλισμού</b> στη Σοβιετική Ένωση, αλλά και το κατηγορητήριο κατά του «Τροτσκιστικού Κέντρου» επεσήμανε-διαπίστωνε το 1937, πως το τροτσκιστικό «<b>Παράλληλο Κέντρο έθετε ως βασικό καθήκον τη βίαιη ανατροπή της σοβιετικής κυβέρνησης με σκοπό την αλλαγή του υπάρχοντος στη Σοβιετική Ένωση κοινωνικού και κρατικού καθεστώτος. Ο </b><b>L</b><b>.</b><b>D</b><b>. </b><b>Trotski</b><b> και η εντολή του προς το Παράλληλο Κέντρο ήταν η επιδίωξη της κατάληψης της εξουσίας με τη βοήθεια ξένων κρατών με σκοπό την παλινόρθωση των καπιταλιστικών σχέσεων στην ΕΣΣΔ</b>»<sup>3</sup>, <b>δεύτερο</b>, το σοσιαλδημοκρατικό 20<sup>ο</sup> Συνέδριο του ΚΚΣΕ (=ήταν Συνέδριο <b>προδοσίας της Προλεταριακής Επανάστασης</b>, <b>καταστροφής του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού</b> και <b>παλινόρθωσης του καπιταλισμού</b>), ακολουθώντας τον<b> καπιταλιστικό</b> δρόμο του ΤΙΤΟ ήρθε αργότερα να <b>παλινορθώσει τον καπιταλισμό</b> στη Σοβιετική Ένωση, κι αυτός ακριβώς ήταν ο λόγος που οι <b>τροτσκιστές</b> το υπεράσπισαν <b>ανοιχτά</b>, μαζί με τους Χρουστσόφ-Μπρέζνιεφ (και όλα τα χρουστσοφικά κόμματα, φυσικά και το «Κ»ΚΕ-‘56), που και οι δυο «έτρεχαν» στην καπιταλιστική Γιουγκοσλαβία του ΤΙΤΟ να βοηθήσουν την οικοδόμηση του «σοσιαλισμού <b>δηλ. τον καπιταλισμό της Τιτικής Γιουγκοσλαβίας</b>, οι μεν τροτσκιστές με μπριγάδες εργασίας (Ernst Mandel, κλπ.), οι δε ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ με τεχνικούς και οικονομική βοήθεια απ’ τους φόρους των σοβιετικών λαών. <p>Έτσι, μετά την παραπάνω στροφή, ήταν εντελώς φυσιολογικό και αναμενόμενο ότι μετά το 19 Συνέδριο του «Κ»ΚΕ θα εντείνονταν και θα γίνονταν σφοδρότερες οι αντεπαναστατικές επιθέσεις απ τα ΔΕΞΙΑ της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ ενάντια στο επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα και ιδιαίτερα την επαναστατική μαρξιστική γραμμή της Γ’ ΚΔ-ΣΤΑΛΙΝ και στο ΚΚΕ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ με πρωτοστατούντες τα <b>χρουστσοφικά-τροτσκιστικά σοσιαλδημοκρατικά</b> ρετάλια ΜΠΕΛΛΟΥ-ΜΑΪΛΗ, στις αντισταλινικές-αντικομμουνιστικές επιθέσεις της οποίας έγινε αναφορά σε παλιότερο σημείωμα («ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ» Νο 394, σελ.4, 1-31 Γενάρη 2014) και τώρα έρχεται η σειρά του τροτσκιστή σοσιαλδημοκράτη Μ.ΜΑΪΛΗ (δυστυχώς, λόγω έλλειψης χώρου, δεν είναι δυνατή η αναφορά σ’ όλα τα ζητήματα των ρεφορμιστικών αρθριδίων του Μ.ΜΑΪΛΗ και σ’ ορισμένα απ’ αυτά θα γίνει απλά σύντομη αντιπαράθεση μεταξύ των <b>επαναστατικών</b> και των <b>ρεφορμιστικών αντιμαρξιστικών θέσεων</b> των Χρουστσοφικών-Τροτσκιστών σοσιαλδημοκρατών ηγετών του «Κ»ΚΕ). <b></b> <p><b></b> <p><b>2. Μ.ΜΑΪΛΗΣ – ο πιο ΞΕΤΣΙΠΩΤΟΣ ΛΑΚΕΣ της ξενόδουλης-εθελόδουλης αντιδραστικής αστικής τάξης που ανέδειξε η ντόπια χρουστσοφική σοσιαλδημοκρατία απ’ το 1956 ως τα σήμερα και ένας απ’ τους πιο συνειδητούς πράκτορες του κεφαλαίου στις γραμμές της σημερινής σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ</b> <p>Την <b>αντισταλινική-αντικομμουνιστική</b> σκυτάλη της ΔΕΞΙΑΣ επίθεσης πήρε ο Μ.ΜΑΪΛΗΣ, απ’ την κρυφοτροτσκίστρια σοσιαλδημοκράτισσα Ε.ΜΠΕΛΛΟΥ, η οποία με την πρόσφατη επίθεσή της στο διεθνές επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα των ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΚΟΜΙΝΦΟΡΜ και το ΚΚΣΕ με επικεφαλής τον ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ φαίνεται να συναγωνίζεται επάξια το σοσιαλδημοκράτη-τροτσκιστή Μ.ΜΑΪΛΗ, ένα στέλεχος, όπως ήδη έχει σημειωθεί σε προηγούμενο σημείωμα για την Ε.ΜΠΕΛΛΟΥ, <b>«</b>πολύ περιορισμένων πολιτικών ικανοτήτων και με εξαιρετικά χαμηλό θεωρητικό επίπεδο («Κανέλλειου» επιπέδου), αφού τα χρουστσοφικά-σοσιαλδημοκρατικά-τροτσκιστικά πολιτικά του φληναφήματα – πέρα απ’ τις αποσπασματικές γνώσεις ακόμα και σ’ αυτά τα πολιτικά-ιστορικά ζητήματα (δεν ενδιαφέρουν εδώ οι διαστρεβλώσεις) – προδίδουν χονδροειδή άγνοια και κραυγαλέα αγραμματοσύνη σε οικονομικά και φιλοσοφικά ζητήματα, ένα πολιτικό στέλεχος, που έχει όμως ξεπεράσει και αφήσει κατά πολύ πίσω ακόμα και τους παλιούς του καθοδηγητές της προδοτικής χρουστσοφικής κλίκας των <b>Κολιγιάννη-Παρτσαλίδη-Φλωράκη-Τσολάκη</b>, κλπ., επειδή αυτοί ενδιαφέρθηκαν και διαμαρτυρήθηκαν <b>ΜΟΝΟ</b> για τη λεγόμενη «<b>εθνική αστική τάξη</b>» (ανύπαρκτη βέβαια), ενώ ο Μ.ΜΑΪΛΗΣ ενδιαφέρεται-διαμαρτύρεται για <b>ΟΛΟΚΛΗΡΗ</b> την αστική τάξη, μετεξελισσόμενος έτσι στον <b>πιο ξετσίπωτο λακέ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της ξενόδουλης-εθελόδουλης αστικής τάξης που ανέδειξε η ντόπια χρουστσοφική σοσιαλδημοκρατία απ’ το 1956 ως τα σήμερα»<sup>4 </sup></b> <p>Η πρώτη <b>ανοιχτή</b> σφοδρή επίθεση σε ΚΚΕ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ του χρουστσοφικού σοσιαλδημοκράτη και νεόκοπου τροτσκιστή Μ.ΜΑΪΛΗ χρονολογείται απ’ τις αρχές Γενάρη του 2012 με ένα άρθρο του στο «Ριζοσπάστη» που βγήκε απροκάλυπτα και προκλητικά να <b>αρνηθεί τις ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ</b> και τον <b>ξενόδουλο-εθελόδουλο χαρακτήρα</b> της αστικής τάξης, παίρνοντας την υπό την υπεράσπισή του – <b>ως εκπρόσωπος και ηχηρό φερέφωνό της</b> – και οργισμένα διαμαρτυρόμενος έκφρασε τη σφοδρότατη αντίθεσή του, επειδή αυτή «<b>χαρακτηρίστηκε ξενόδουλη από γεννησιμιού της</b>» («Ρ» 7-8/1/2012, σελ. 13) απ’ το επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα της χώρας, επιτιθέμενος σε ΚΚΕ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ χαρακτηρίζοντας την ανάλυσή τους «λαθεμένη» («<b>η παραπάνω ανάλυση ήταν λαθεμένη</b>»), όταν ακόμα η τροτσκιστική θέση της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ περί «<b>ιμπεριαλιστικής Ελλάδας</b>» (!) δεν είχε ακόμα επισημοποιηθεί σε συνέδριο (αυτό έγινε στο 19<sup>ο</sup> Συνέδριο) και ΔΕΝ είχε εγκαταλειφθεί ανοιχτά η <b>μαρξιστική θέση</b> της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της χώρας απ’ τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, προχωρώντας ταυτόχρονα και σε ανοιχτή επίθεση ενάντια στο επαναστατικό μαρξιστικό «<b>Πρόγραμμα και Καταστατικό</b>» της Γ’ ΚΔ , γράφοντας<b>:</b> «<b>βεβαίως, η παραπάνω ανάλυση δεν ήταν μόνο ή κυρίως πρόβλημα του Ζαχαριάδη. Ήταν γενικότερη αδυναμία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος να αναλύσει αντικειμενικά την κατάσταση και για τις χώρες με μέσο επίπεδο καπιταλιστικής ανάπτυξης</b>» («Ρ» 7-8/1/2012, σελ. 13) και συνεχίζοντας την επίθεσή του σε ΚΚΕ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ γράφει<b>:</b> <b>«η εξάρτηση αποδόθηκε στη λεγόμενη προδοσία του έθνους από την αστική τάξη», «η καπιταλιστική καθυστέρηση της Ελλάδας… αποδόθηκε στην εξάρτηση», κ.λπ. κλπ.</b>. <p>Έτσι, ο Μ.ΜΑΪΛΗΣ, σε σχέση με τους δασκάλους και καθοδηγητές του, είναι αυτός ΠΡΩΤΟΣ που<b>: πρώτο</b>, «ξεπλένει» στο σύνολό της<b> </b>την<b> ξενόδουλη-εθελόδουλη αστική τάξη </b>απ’ τις ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ της, ενώ αυτοί είχαν ΜΟΝΟ ένα τμήμα της «ξεπλύνει» δηλ. τη λεγόμενη «<b>εθνική αστική τάξη</b>» (ανύπαρκτη βέβαια), <b>δεύτερο</b>, «ξεπλένει» όλες τις ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ προδοσίες της, και <b>τρίτο</b>, ΕΠΙΠΛΕΟΝ «ξεπλένει» και <b>ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ </b>ολόκληρη την αντιδραστική αστική τάξη<b> </b>απ’ τις σχεδόν 2 αιώνες ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ της, κάτι που ΔΕΝ είχαν πράξει οι καθοδηγητές του<b> Κολιγιάννης-Παρτσαλίδης-Φλωράκης-Τσολάκης</b>,<b> </b>κλπ.<b></b> <p>Επομένως, ΑΚΡΙΒΩΣ για ΟΛΑ αυτά, ο Μ.ΜΑΪΛΗΣ δεν είναι ΜΟΝΟ <b>ο πιο ξετσίπωτος λακές ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της ξενόδουλης-εθελόδουλης αστικής τάξης που ανέδειξε η ντόπια χρουστσοφική σοσιαλδημοκρατία απ’ το 1956 ως τα σήμερα, αλλά και ένας απ’ τους πιο συνειδητούς πράκτορες του κεφαλαίου στις γραμμές της σημερινής σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ.</b> <p>Δεν μπορεί βέβαια ο Μ. ΜΑΪΛΗΣ να χαρακτηριστεί αποστάτης – αυτό θα ήταν λαθεμένο αλλά και προφανώς, «άδικο» – αφού δεν υπήρξε ΠΟΤΕ κομμουνιστής και μαρξιστής, γιατί λόγω ηλικίας, ήταν απ’ την αρχή οπαδός και στη συνέχεια μέλος ενός <b>αστικού σοσιαλδημοκρατικού τύπου κόμματος</b>, όπως το «Κ»ΚΕ (1956), που δεν ήταν παρά το <b>αστικό έκτρωμα της βίαιης επέμβασης</b> των προδοτών σοβιετικών χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών της αποστάτριας κλίκας των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΜΙΚΟΓΙΑΝ-ΣΟΥΣΛΟΦ , κλπ., και το οποίο αντικατέστησε, μετά τη βίαιη διάλυσή του, το επαναστατικό <b>λενινιστικό-σταλινικό ΚΚΕ</b> 1918-55 που αντιτάχθηκε και ΑΠΕΡΙΨΕ το προδοτικό ρεύμα του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού μ’ επικεφαλής το μεγάλο επαναστάτη κομμουνιστή ηγέτη ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, ο οποίος τελικά, μετά 17 χρόνια εξορίας, δολοφονήθηκε, τον Αύγουστο 1973, στο Σουργκούτ της Σιβηρίας απ’ τη <b>σοσιαλφασιστική προδοτική κλίκα των ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ.</b> <p>Η νέα προδοτική θέση, «ξεπλύματος» της αστικής τάξης από τις ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ 2 αιώνων και τις τωρινές του ξετσίπωτου λακέ του κεφαλαίου Μ. ΜΑΪΛΗ αλλά και ολόκληρης της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ βρίσκεται ΣΗΜΕΡΑ στην υπηρεσία των ταξικών συμφερόντων της ξενόδουλης-εθελόδουλης αστικής τάξης και είναι <b>διαμετρικά</b> <b>ΑΝΤΙΘΕΤΗ</b> με τη <b>μαρξιστική</b> θέση του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ σύμφωνα με την οποία: <b>«η πολιτική του αστοτσιφλικάδικου πολιτικού κόσμου από τότε που υπάρχει ανεξάρτητο πολιτικό κράτος μέχρι σήμερα δεν ήταν στην ουσία της ούτε εθνική ούτε ανεξάρτητη… γιατί η σύνδεση και η υποταγή μας στο ξένο κεφάλαιο εξυπηρετεί απόλυτα τα οικονομικά τους συμφέροντα σε βάρος του λαού και του τόπου… η αστική τάξη στην Ελλάδα κι ο πολιτικός της κόσμος πρόδωσαν την αστικοδημοκρατική αποστολή τους» </b>(Ν. Ζαχαριάδης: «Ιστορικά διλήμματα» σελ. 208, Αθήνα 2011 και ΚΟΜΕΠ, τχ. 42, Σεπτέμβρης 1945, σελ.30-35), ενώ αργότερα, το 1952, «η 3<sup>η</sup> ευρεία Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ» στην «Απόφασή» της, αξιολογώντας και το έργο του Στάλιν: «Οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ» και το Λόγο του στο 19<sup>ο</sup> Συνέδριο, μεταξύ άλλων, τονίζει<b>: «και στην Ελλάδα η αστική τάξη, η πλουτοκρατία πέταξε στο βούρκο τη σημαία της εθνικής τιμής και ανεξαρτησίας, τη σημαία των δημοκρατικών ελευθεριών… η μεγαλοαστική τάξη όλο και πιο ανοιχτά, ξεκόβει οριστικά απ’ τα συμφέροντα του έθνους… μετατρέπεται σε αντεθνικό, ξενοκίνητο κοσμοπολίτικο εξάρτημα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Πατριωτισμός και έθνος απ’ τη μια και πλουτοκρατία και εθνοπροδοσία απ’ την άλλη, είναι δυο αντίπαλες, ανειρήνευτες εθνικές παρατάξεις… ο Στάλιν μας παρέδωσε τη σημαία της πάλης για την εθνική ανεξαρτησία, τις δημοκρατικές ελευθερίες, για την ειρήνη. Κάτω απ’ τη σημαία αυτή μπορούμε και πρέπει να ενώσουμε όλο το λαό, που μισάει την αμερικανοκρατία και τους προσκυνημένους εθνοπροδότες».</b> («Το ΚΚΕ, επίσημα κείμενα», τόμος 7<sup>ος</sup> 1949-1955, σελ. 327-328, Αθήνα 1995).<b></b> <p><b></b> <p><b>3. </b><b>Τα φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΑ Χρουστσο-τροτσκιστικά σοσιαλδημοκρατικά μυθεύματα </b> <p><b>του τροτσκιστή σοσιαλδημοκράτη Μ.ΜΑΪΛΗ</b> <p><b></b> <p><b>Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ</b> <p><b><i>A</i></b><b><i>. ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ της Γ΄ ΚΔ – ΣΤΑΛΙΝ.</i></b><b> </b>Η νέα, όχι όμως και πρώτη, σφοδρότατη απ’ τα ΔΕΞΙΑ επίθεση του «βαμμένου» τροτσκιστή <b>αντισταλινικου-αντιζαχαριαδικού</b> χρουστσοφικού σοσιαλδημοκράτη Μ.ΜΑΪΛΗ κατευθύνεται και πάλι ενάντια στη <b>επαναστατική μαρξιστική</b> στρατηγική της Γ΄ Κομμουνιστικής Διεθνούς (δηλ. εναντίον της επαναστατικής γραμμής ΟΛΩΝ των Κομμουνιστικών Κομμάτων, μαζί και του ΚΚΕ 1918-55) και ενάντια στο μεγάλο ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ – αρχιτέκτονα της μεγάλης αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ των λαών και μεγαλοφυή καθοδηγητή του παγκόσμιου προλεταριάτου. Γνωρίζοντας όμως το μεγάλο κύρος της Γ΄ΚΔ και του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ στο προλεταριάτο και τους λαούς, ο θρασύδειλος αυτός λακές του κεφαλαίου και ένας απ’ τους πιο συνειδητούς πράκτορες της αστικής τάξης δεν τολμά, αποφεύγοντας κουτοπόνηρα, να τους κατονομάσει για να μη δημιουργήσει αντιδράσεις στο χώρο των μελών και οπαδών του «Κ»ΚΕ. <p>Γράφει σχετικά, διαστρεβλώνοντας προκλητικά και κατασυκοφαντώντας την επαναστατική γραμμή του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, ο Μ.ΜΑΪΛΗΣ<b>:</b> «<b>στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα δεν μπόρεσε να διαμορφώσει επαναστατική στρατηγική για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας. Ενώ αρχικά ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος σωστά χαρακτηρίστηκε ως ιμπεριαλιστικός, στη συνέχεια εκτιμήθηκε ως αντιφασιστικός-πατριωτικός. Επιλέχθηκε η στρατηγική των αντιφασιστικών μετώπων</b>… <b>στρατηγική συναρτημένη με ένα</b> <b>κολοσσιαίας σημασίας γεγονός: την αυτοδιάλυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Αυτή η στρατηγική δεν επιβεβαιώθηκε</b>» («Ρ» 26/1/2014, σελ.17). Όλα αυτά τα πελώρια και χονδροειδέστατα ΨΕΥΔΗ είναι τα πασίγνωστα αντεπαναστατικά συκοφαντικά <b>τροτσκιστικά</b> ΜΥΘΕΥΜΑΤΑ. <p>Σε ελάχιστες γραμμές παρελαύνουν τεράστια, γιγαντιαίων διαστάσεων, χονδροειδή ΨΕΥΔΗ, αληθινά φαρμακερές αλειμμένες με τροτσκιστικό «μέλι» σαΐτες που εκτοξεύονται να πλήξουν θανάσιμα και κατευθείαν στην ΚΑΡΔΙΑ τη <b>λαμπρότερη και πιο ματωμένη σελίδα</b> του Διεθνούς Κομμουνιστικού κινήματος, αλλά και του Αντιφασιστικού κινήματος, διασύροντας και αμαυρώνοντας επικίνδυνα με τα γνωστά δηλητηριώδη <b>φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΑ</b> βέλη, που στις παραμονές, και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, διοχετεύθηκαν στο <b>κομμουνιστικό</b> και <b>αντιφασιστικό</b> κίνημα μέσω των αντεπαναστατών ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΩΝ <b>συνεργατών των γερμανών ναζιστών</b> (δίκες της Μόσχας 1937-38, συμφωνία Τρότσκι-Ναζιστών, κλπ.) σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν και να διασπάσουν το Αντιφασιστικό κίνημα των λαών με ΕΝΑΝ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ απώτερο αλλά κρυφό ΣΤΟΧΟ<b>:</b> <b>να διασώσουν το Χιτλερο-φασισμό απ’ τη βέβαιη καταστροφική του ΗΤΤΑ που του προετοίμαζε τότε η επαναστατική στρατηγική της Γ’ ΚΔ και του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ που ολοκληρώθηκε με την τοποθέτηση της Κόκκινης Σημαίας στο </b><b>Reichstag</b><b> του Βερολίνου το Μάη του 1945.</b> <p>Ο Μ.ΜΑΪΛΗΣ, ακολουθώντας επίσης την ίδια κουτοπόνηρη τακτική του δασκάλου του ΝΙΚΗΤΑ ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ, δεν τολμάει να πει ανοιχτά την πραγματική του γνώμη δηλ. ότι η<b> «αυτοδιάλυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς είναι ένα</b> <b>κολοσσιαίας σημασίας ΛΑΘΟΣ</b>» (!) και αντ’ αυτού γράφει παραπλανητικά για εξαπάτηση αφελών κομμουνιστών<b>:</b> «<b>στρατηγική συναρτημένη με ένα</b> <b>κολοσσιαίας σημασίας γεγονός: την αυτοδιάλυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς</b>» (!). <p><b>Το ΠΡΩΤΟ χοντροειδέστατο και προκλητικότατο ΨΕΥΔΟΣ</b> του Μ.ΜΑΪΛΗ είναι ότι ΤΑΧΑ το επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα ΔΕΝ είχε «<b>επαναστατική στρατηγική</b>»(!). Όμως οι επαναστάτες κομμουνιστές απαντούν ευθέως σ’ αυτόν το θλιβερό και ξετσίπωτο λακέ του κεφαλαίου και πράκτορα της ξενόδουλης-εθελόδουλης αντιδραστικής αστικής τάξης πως ΕΙΧΕ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, κι αυτή ήταν<b>: η επαναστατική γραμμή της Γ’ ΚΔ δηλ. η γραμμή της ΕΝΟΠΛΗΣ ΠΑΛΗΣ του προλεταριάτου και των αντιφασιστικών μετώπων της ΚΔ, κάτω απ’ την καθοδήγηση των Κομμουνιστικών Κομμάτων, για τη συντριβή του φασισμού, την απελευθέρωση των λαών και για την ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ απ’ την εργατική τάξη και τους συμμάχους της</b>. Και εκεί που αυτή η επαναστατική στρατηγική της ΚΔ ΕΦΑΡΜΟΣΤΗΚΕ οδήγησε στην απελευθέρωση των χωρών απ’ το Ναζι-φασισμό αλλά και στην ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΑΠ’ ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ και τους συμμάχους του, όπως σε σειρά χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης αλλά και στις γειτονικές χώρες <b>Βουλγαρία, Γιουγκοσλαβία και Αλβανία</b>. Στην <b>Ελλάδα</b> που το ΚΚΕ και το ΕΑΜο-ΕΛΑΣίτικο Αντιφασιστικό κίνημα ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΗΚΑΝ και <b>ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ την επαναστατική γραμμή της ΚΔ</b> το Κίνημα υποτάχθηκε στους άγγλους ιμπεριαλιστές και ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ απ’ τη <b>δεξιά</b> οπορτουνιστική ηγεσία, μ’ επικεφαλής τον πράχτορα της Ιντέλιντζενς Σέρβις Γ.ΣΙΑΝΤΟ, που ΠΑΡΕΔΟΣΕ την ΕΞΟΥΣΙΑ στους άγγλους ιμπεριαλιστές και στους ντόπιους μοναρχοφασίστες με τις ΠΡΟΔΟΤΙΚΕΣ Συμφωνίες Λιβάνου-Καζέρτας-Βάρκιζας, μ’ <b>αποκορύφωμα την παράδοση των όπλων</b>. Κι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά αποκρύβει απ’ την εργατική τάξη και το λαό, προφανώς και απ’ τους κομμουνιστές και αντιφασίστες, ο χρουστσοφικός σοσιαλδημοκράτης τροτσκιστής Μ.ΜΑΪΛΗΣ και η παρέα του, που, με κάθε ευκαιρία, χαρακτηρίζει την ΠΡΟΔΟΣΙΑ του Κινήματος απλά «<b>λάθη</b>»(!) («<b>λάθη, όπως η συμφωνίες του Λιβάνου, της Καζέρτας και της Βάρκιζας!</b>» «Ρ»7/10/1012, σελ.16) και παίρνει <b>υπό την υπεράσπισή του τον προδότη και πράκτορα των άγγλων Γ. ΣΙΑΝΤΟ </b>(οι δεξιοί οπορτουνιστές του «Κ»ΚΕ τον έχουν εδώ και δεκαετίες αποκαταστήσει). <p>Το επαναστατικό κομμουνιστικό και λαϊκό κίνημα τόσο στην Ελλάδα όσο και αλλού ΔΕΝ οδηγήθηκε σε ήττα εξαιτίας της ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ της επαναστατικής γραμμής της Γ’ ΚΔ αλλά για τον ακριβώς ΑΝΤΙΘΕΤΟ λόγο<b>: εξαιτίας της εγκατάλειψης και ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ αυτής της επαναστατικής γραμμής</b>. Και ΑΚΡΙΒΩΣ αυτή την επαναστατική γραμμή της Γ’ ΚΔ εξέφραζε, με μέγιστη σαφήνεια, «ΤΟ 1<sup>ο</sup> ΑΝΟΙΧΤΟ ΓΡΑΜΜΑ» του μεγάλου και αγαπημένου Αρχηγού του «Κ»ΚΕ ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ όταν σημείωνε<b>:</b> «<b>έπαθλο για τον εργαζόμενο Λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της Δουλιάς, της Λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ιμπεριαλιστική εξάρτηση και από κάθε εκμετάλλευση, μ’ ένα πραγματικό παλλαϊκό πολιτισμό</b>» (αυτή τη βασική <b>μαρξιστική</b> θέση ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ-ΚΚΕ για την <u>ΚΑΤΑΧΤΗΣΗ της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ</u> <b>αποσιωπά πάντα</b>, συστηματικά και σκόπιμα ο Μ.ΜΑΪΛΗΣ). Και ΑΚΡΙΒΩΣ αυτή την επαναστατική γραμμή κατάληψης της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ <b>εγκατέλειψαν </b>οι διάφοροι σημερινοί ΜΑΪΛΗΔΕΣ της Κατοχής, ΠΡΟΔΙΝΟΝΤΑΣ την εργατική τάξη και το λαό με τις συμφωνίες ΛΙΒΑΝΟΥ- ΚΑΖΕΡΤΑΣ-ΒΑΡΚΙΖΑΣ και την ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ, που δεν είναι απλά «<b>ΛΑΘΗ</b>», όπως ισχυρίζονται οι δεξιοί οπορτουνιστές, <b>αλλά ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ – </b>επιχειρώντας ταυτόχρονα προκλητικά να εμφανίσει τη ΔΙΚΗ του προδοτική άποψη-θέση δηλ. εκείνη των ΣΙΑΝΤΟ-ΜΑΪΛΗΔΩΝ της Κατοχής <b>(=«ως επιστέγασμα της νίκης»</b> θα είναι <b>«ένα εκδημοκρατισμένο αστικό καθεστώς, ανεξάρτητα από την ονομασία που το έδινε ως λαϊκή δημοκρατία ή λαοκρατία»</b>, «Ρ», 26/01/2014, σελ. 17) – που ενώ βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την επαναστατική γραμμή των ΚΔ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ και σημαίνει ευθέως ΑΡΝΗΣΗ της – ως ΔΗΘΕΝ γραμμή των ΚΔ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, επιτιθέμενος από τα δεξιά σε ΚΔ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ και δυσφημώντας την <b>μοναδικά ορθή</b> επαναστατική μαρξιστική γραμμή του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος εκείνης της ιστορικής περιόδου (σχετικά με αυτό το ζήτημα βλέπε ακόμα: «Ρ», 29/09/2012, σελ. 28 και «Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ», τ. 2, 1949-1968, σελ. 618, κλπ.). Και εδώ αυτή η άποψη-θέση παρουσιάζεται ως δήθεν γραμμή των ΚΔ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ κι ΟΧΙ ως εγκατάλειψη και ΠΡΟΔΟΣΙΑ της. <p>Σε αντίθεση με την όψιμη επαναπροβολή και υπεράσπιση του αντιδραστικού, ξαναζεσταμένου και μπαγιάτικου τροτσκιστικού μύθου περί «ιμπεριαλιστικού πολέμου» (!) από τον Μ. ΜΑΪΛΗ (=<b>«αρχικά ο παγκόσμιος πόλεμος σωστά χαρακτηρίστηκε ως ιμπεριαλιστικός στη συνέχεια εκτιμήθηκε ως αντιφασιστικός πατριωτικός» </b>- χαρακτηρισμός που κατά τον τροτσκιστή σοσιαλδημοκράτη Μ.ΜΑΪΛΗ <b>δεν ήταν τάχα σωστός,</b> κι αυτό <b>ΠΑΡΑ την είσοδο της ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ Σοβιετικής Ένωσης στον πόλεμο</b> (ή μήπως η Σοβιετική Ένωση ήταν τότε χώρα «καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική» (!) που μένει να «αποδείξει» ο ΜΑΪΛΗΣ;) – στους επαναστάτες μαρξιστές κομμουνιστές και σ’ όλους τους αντιφασίστες είναι όμως γνωστό ότι ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ΟΡΘΑ χαρακτηρίστηκε αργότερα ως «<b>αντιφασιστικός</b>» απ’ την Γ΄ΚΔ δηλ<b>. απ’ το σύνολο των επαναστατικών κομμουνιστικών κομμάτων (μαζί και το ΚΚΕ) – μελών-τμημάτων της ΚΔ</b> και προφανώς και απ’ το μεγάλο καθοδηγητή του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος και <b>κλασικό του μαρξισμού </b>ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ, ο οποίος αναλύοντας μαρξιστικά τις ΔΙΑΦΟΡΕΣ μεταξύ του Α΄ και Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου σημείωνε ΟΡΘΟΤΑΤΑ, το 1946, μετά τη λήξη του πολέμου, στο «Λόγο του προς τους εκλογείς» του<b>:</b> «<b>γι’ αυτό ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ενάντια στα κράτη του άξονα είχε από την πρώτη μέρα χαρακτήρα πολέμου αντιφασιστικού, απελευθερωτικού, που ένας από τους σκοπούς του ήταν και η αποκατάσταση των δημοκρατικών ελευθεριών. Η είσοδος της Σοβιετικής Ένωσης στον πόλεμο ενάντια στα κράτη του άξονα δε μπορούσε παρά να δυναμώσει – και πραγματικά δυνάμωσε – τον αντιφασιστικό και απελευθερωτικό χαρακτήρα του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου. Πάνω σ’ αυτή τη βάση δημιουργήθηκε ο αντιφασιστικός συνασπισμός της Σοβιετικής Ένωσης, των Ενωμένων Πολιτειών, της Μεγάλης Βρετανίας και των άλλων φιλελεύθερων κρατών, που έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην υπόθεση της συντριβής των ενόπλων δυνάμεων του άξονα. Έτσι έχει το ζήτημα της γέννησης και του χαρακτήρα του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου</b>»<b><sup>5.</sup></b> <p>Η συνολική επαναστατική στρατηγική της Γ΄ΚΔ, που προέκυψε μετά από τη μαρξιστική ανάλυση εκείνης της περίπλοκης, πολυσύνθετης και εξαιρετικά κρίσιμης ιστορικής περιόδου, όπως διατυπώθηκε στο 7<sup>ο</sup> Συνέδριο της ΚΔ με εισηγητή το μεγάλο βούλγαρο κομμουνιστή επαναστάτη και ήρωα της Λειψίας GEORGI DIMITROV<b><sup>6</sup></b><b> </b>και συμπληρώθηκε στη συνέχεια (Αντιφασιστικό Μέτωπο, Σύμφωνο μη επίθεσης Σοβ. Ένωσης-Γερμανίας, αυτοδιάλυση της ΚΔ, κλπ. κλπ.) υπήρξε <b>η ΜΟΝΗ επαναστατική μαρξιστική στρατηγική</b> που εφαρμόστηκε απ’ το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα στις παραμονές και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πόλεμου, που επέτρεψε τη <b>επιτυχή αντιμετώπιση του ΦΑΣΙΣΜΟΥ και ΝΑΖΙ-ΦΑΣΙΣΜΟΥ, τη νικηφόρα πολιτικο-ιδεολογική και πρωτίστως στρατιωτική αντιμετώπιση του φασιστικού ιμπεριαλιστικού Άξονα Βερολίνο-Ρώμη-Τόκιο,</b> αλλά και με μαεστρία εκμεταλλεύτηκε τις <b>ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις</b>, γεγονός που δεν αμφισβητείται ούτε απ’ τους ιμπεριαλιστές ηγέτες όπως ο αντικομμουνιστής Τσόρτσιλ που αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι ο ΣΤΑΛΙΝ «<b>ήταν ο άνθρωπος ο οποίος εκμηδένισε τον εχθρό του με τη βοήθεια του ίδιου του εχθρού του, μάλιστα ανάγκασε κι εμάς, που μας ονόμασε ιμπεριαλιστές να πολεμήσουμε ενάντια στους ιμπεριαλιστές</b>»<b><sup>7</sup></b>, η ΜΟΝΗ μαρξιστική στρατηγική του προλεταριάτου και των λαών που <b>η ΟΡΘΟΤΗΤΑ της έχει κριθεί ΟΡΙΣΤΙΚΑ</b> στην ιστορική πράξη και <b>δεν επιδέχεται καμιά ΠΛΕΟΝ συζήτηση</b> – σ’ αντιπαράθεση με τις αντιμαρξιστικές απόψεις των <b>τροτσκιστών</b> και διάφορων άλλων οπορτουνιστών <b>που βρέθηκαν ΑΜΕΣΑ στην υπηρεσία των επιθετικών δυνάμεων του φασιστικού-Ναζι-φασιστικού Άξονα</b>. ΣΗΜΕΡΑ, 70 ολόκληρα χρόνια απ’ την αντιφασιστική ΝΙΚΗ, οι τωρινές<b> φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΕΣ</b> απόψεις των όψιμων <b>φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΩΝ</b> ξετσίπωτων λακέδων του κεφαλαίου τύπου Μ.ΜΑΪΛΗ – αφού τότε αυτές δεν κατάφεραν , ευτυχώς , να διασώσουν το γερμανικό ναζι-φασισμό από τη μεγάλη καταστροφική HTTA – αποτελούν <b>το καλύτερο τιμητικό μνημόσυνο στους τάφους των Ναζι-φασιστών στο ΒΕΡΟΛΙΝΟ.</b> . <p>Το <b>ΔΕΥΤΕΡΟ πελώριο ΨΕΥΔΟΣ</b> δηλ. ο ισχυρισμός-ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ του τροτσκιστή σοσιαλδημοκράτη Μ.ΜΑΪΛΗ, ότι ΤΑΧΑ η επαναστατική στρατηγική της Γ’ ΚΔ «<b>δεν επιβεβαιώθηκε</b>» («Ρ» 26/1/2014, σελ.17) αποτελεί<b>:</b> <b>πρώτο</b>, χονδροειδέστατο ΨΕΥΔΟΣ, <b>δεύτερο</b>, διαψεύδεται από την ιστορική πραγματικότητα της καταστροφικής στρατιωτικής ΗΤΤΑΣ του Ναζι-φασισμού, και <b>τρίτο</b>, αποτελεί απλά ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ και κρυφή ανεκπλήρωτη επιθυμία-ελπίδα <b>μόνο</b> των όπου γης φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΩΝ. Η αντιδραστική ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ – πολύ μεγαλύτερου μεγέθους εκείνης των γερμανών ΧΙΤΛΕΡΙΚΩΝ ναζι-φασιστών μετά την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ τους ήττα στο «ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ» – του Μ.ΜΑΪΛΗ ότι η επαναστατική στρατηγική της ΚΔ και του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ «<b>δεν επιβεβαιώθηκε</b>» (!) ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι<b>:</b> <b>ΔΕΝ ΗΤΤΗΘΗΚΕ ο γερμανικός χιτλερικός ναζι-φασισμός, ΔΕΝ ΜΠΗΚΕ στο Βερολίνο ο Κόκκινος Στρατός, ΔΕΝ τοποθετήθηκε η ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΗΜΑΙΑ στο </b><b>Reichstag</b><b> το Μάη του 1945, ΔΕΝ έγιναν σειρά χώρες σοσιαλιστικές, ΔΕΝ δημιουργήθηκε το σοσιαλιστικό στρατόπεδο</b>. <p>Τέτοιες αντιδραστικές <b>φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΕΣ</b> αλλά και σχιζοφρενικού χαρακτήρα ΠΑΛΑΒΡΕΣ μόνο ο Μ.ΜΑΪΛΗΣ είναι σε θέση να ξεφουρνίζει, σχιζοφρενικές ΠΑΛΑΒΡΕΣ <b>ίδιου μεγέθους</b> με κείνες των πιο ακραίων ομοΪδεατών του τροστσικιστών χυδαίων λασπολόγων του ΣΤΑΛΙΝ, όπως κάποιος ονόματι ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΕΦΑΛΗΣ<b>*</b>, απ’ τους πιο αδίστακτους και η πιο ακραία περίπτωση χυδαιότητας επαγγελματία λασπολόγου σ’ ολόκληρη ίσως την Ευρώπη που το 2012 έγραφε «ευφυώς» και «θριαμβευτικά» <b>φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΑ </b>αντιδραστικά-σχιζοφρενείς ΠΑΛΑΒΡΕΣ<b>: «ο Στάλιν επιδίδεται ουσιαστικά σε φιλο-ναζιστική προπαγάνδα, την ώρα που οι ναζί βρίσκονται έξω από τη Μόσχα</b>» (!) και παρακάτω ότι δήθεν «<b>ο Στάλιν και οι συνεργάτες του εκτιμούσαν τότε την επικράτηση των ναζί ως εξέλιξη θετική για την ΕΣΣΔ επειδή όξυνε τις ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις, και αυτό επιχειρείται να δικαιωθεί βεβαιώνοντας ότι ο ναζισμός ήταν ως το 1938 προοδευτικός και έγινε αντιδραστικός μόνο στη συνέχεια</b>»(!)<b><sup>8</sup>, </b>επικαλούμενος μια ανύπαρκτη ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ συνομιλία του ΣΤΑΛΙΝ με τον Heinz Neumann (6.7.1902-26.11.1937), μετέπειτα εκτελεσμένο αντεπαναστάτη προδότη, που περιέχεται στο <b>αντικομμουνιστικό</b> βιβλίο της επίσης αντιδραστικής γυναίκας του Margarete Neumann με το χαρακτηριστικό τίτλο<b>: </b>M.Buber-Neumann: «Under two Dictators», Victor Gollancz, London 1950 (γερμανικά 1949). Απίστευτες <b>φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΕΣ</b> απόψεις και αθλιότητες, κι όμως αληθινές, ενός έξαλλου, αχαλίνωτου και γελοίου αντισταλινικού λασπολόγου του οποίου <b>ο εκτραχηλισμός και η φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ κατρακύλα δεν γνωρίζουν όρια.</b> <p>Η <b>φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ</b> στάση του τροτσκιστή σοσιαλδημοκράτη Μ.ΜΑΪΛΗ προκύπτει καθαρά και από μια άλλη σημαντική πολιτική στάση<b>: </b>απ’ την πεισματική<b> </b>ΑΡΝΗΣΗ του αλλά και της χρουστσοφικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ να καταγγείλουν ως <b>φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ</b> τη μετονομασία (Νοέμβρης 1961) απ’ τα αφεντικά τους ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ κλπ., του <b>Συμβόλου της ΗΤΤΑΣ των Ναζι-φασιστών</b> Χιτλερικών, «<b>ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ</b>» σε «<b>ΒΟΛΓΚΟΓΚΡΑΝΤ</b>», εξαφανίζοντας ταυτόχρονα από παντού το όνομα του ΣΤΑΛΙΝ, πράγμα που ΔΕΝ έπραξε <b>καμία </b>άλλη καπιταλιστική και ιμπεριαλιστική χώρα, σεβόμενες τη <b>μεγάλη</b> και <b>αποφασιστική ΣΥΜΒΟΛΗ του ΣΤΑΛΙΝ στην ΗΤΤΑ του χιτλεροφασισμού, απ’ την οποία, προφανώς, εξαρτήθηκε πρωτίστως η σωτηρία τους από τους γερμανούς Ναζι-φασίστες.</b> <p><b><i>Β. Η περίπτωση ΕΛΛΑΔΑΣ-ΙΤΑΛΙΑΣ-ΓΑΛΛΙΑΣ.</i></b> ΔΕΝ ήταν η ΕΦΑΡΜΟΓΗ της επαναστατικής γραμμής της ΚΔ δηλ. η δήθεν αδυναμία διαμόρφωσης «<b>επαναστατικής στρατηγικής για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας</b>», όπως ισχυρίζεται ο σοσιαλδημοκράτης τροστσικιστής Μ. ΜΑΊΛΗΣ, που ματαίωσε την ΚΑΤΑΛΗΨΗ της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ απ το προλεταριάτο σ’ αυτές τις χώρες, αλλά ακριβώς ΑΝΤΙΘΕΤΑ συνέβηκε, όπως για την Ελλάδα προαναφέρθηκε<b>:</b> ήταν η <b>ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ της επαναστατικής γραμμής και η ΠΡΟΔΟΣΙΑ της που οδήγησε σε ματαίωση της ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.</b> Δεν θα γίνει εκτενέστερη αναφορά αλλά θα μνημονευθεί μόνο η <b>μαρξιστική εκτίμηση</b> του συντρόφου <b>Ε. Χότζα</b> που αναφερόμενος στη δράση και στάση των <b>ΚΚ Γαλλίας-ΚΚ Ιταλίας</b> και διερωτώμενος<b> </b>πως θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς τη στάση τους σημειώνει πως αν<b>: </b>μιλήσει κανείς «<b>ωμά: προδοσία απέναντι στην επανάσταση, ευγενικά: μια οπορτουνιστική, φιλελεύθερη γραμμή</b>» (ENVER HOXHA: «Eurokommunismus ist Antikommunismus», σελ. 79, Dortmund 1980). <p><b>ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ:</b> αποκλειστικός ΣΤΟΧΟΣ και των πρόσφατων, αλλά και των παλιότερων, αντιμαρξιστικών ρεφορμιστικών αρθριδίων του Μ.ΜΑΪΛΗ είναι ΜΟΝΟ ένας<b>:</b> η <b>σιωπηρή ΔΙΑΣΩΣΗ της αντεπαναστατικής σοσιαλδημοκρατικής γραμμής του 20<sup>ου</sup> Συνεδρίου του ΚΚΣΕ</b> (Φλεβάρης 1956), μια προσπάθεια καταδικασμένη σε παταγώδη αποτυχία, ΔΙΑΣΩΣΗ που προσπαθεί να πετύχει<b>: πρώτο</b> με τη σφοδρότατη και απ’ τα ΔΕΞΙΑ επίθεση στην <b>επαναστατική γραμμή</b> της Γ’ Κομμουνιστικής Διεθνούς, <b>δεύτερο</b>, τη συστηματική αποφυγή κριτικής και ΑΡΝΗΣΗ καταδίκης και ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ της αντεπαναστατικής γραμμής του 20<sup>ου</sup> Συνεδρίου (ας προσεχθεί ότι <b>όχι μόνο ΔΕΝ απορρίπτει αυτή τη γραμμή μα ούτε καν αναφέρει το 20<sup>ο</sup> Συνέδριο στην 3σέλιδη «ομιλία»</b> του «Ρ» 26/1/2014, σελ. 15-17), <b>τρίτο</b>, τη συστηματική ΑΠΟΔΟΣΗ της ρεφορμιστικής γραμμής του 20<sup>ου</sup> Συνεδρίου («<b>ειρηνικός κοινοβουλευτικός δρόμος</b>», κλπ.) στην επαναστατική γραμμή της Γ΄ΚΔ όταν μνημονεύει περιπτώσεις μετά το 1956, όπως της Ινδονησίας, της Χιλής, κλπ. που ΔΕΝ έχουν απολύτως καμιά σχέση με την επαναστατική γραμμή της <b>βίαιης-ένοπλης</b> προλεταριακής επανάστασης της ΚΔ, αλλά αποκλειστικά με τον αντεπαναστατικό σοσιαλδημοκρατικό «<b>ειρηνικό κοινοβουλευτικό δρόμο</b>» που καταδεικνύουν και την πλήρη χρεοκοπία των σοσιαλδημοκρατικών απόψεων του 20<sup>ου</sup> Συνεδρίου, <b>τέταρτο</b>, τη σκόπιμη συνειδητή ταύτιση των ΔΥΟ<b> ποιοτικά</b> εντελώς <b>διαφορετικών ιστορικών περιόδων</b> της Σοβιετικής Ένωσης: <b>οικοδόμηση του σοσιαλισμού-κομμουνισμού (1917-1953) – ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΜΕΝΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ</b> (1953-1991) και των διαμετρικά ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ πολιτικών γραμμών<b>: μαρξιστική επαναστατική γραμμή των ΚΟΜΙΤΕΡΝ-ΚΟΜΙΝΦΟΡΜ - αντεπαναστατική σοσιαλδημοκρατική γραμμή του 20<sup>ου</sup> Συνεδρίου.</b> <p><b>---------</b> <p><b>1</b> «Πρόγραμμα του ΚΚΕ», σελ.12, Αθήνα 2013 <p><b>2</b> Ν.Σ.Χρουστσιοφ: «Λογοδοσία της ΚΕ του ΚΚΣΕ στο ΧΧ Συνέδριο», σελ.6, «Πολιτικές και λογοτεχνικές εκδόσεις» 1956 <p><b>3 </b>PROZESSBERICHT UEBER DIE STRAFSACHE DES SOWJETFEINDLICHEN TROTSKISTISCHEN ZENTRUMS, σελ. 5, MOSKAU 1937, HERAUSGEGEBEN VOM VOLKSKOMMISARIAT FUER JUSTIZWESEN DER UDSSR (σελίδες 1-636)<b></b> <p><b>4</b> «ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ» Νο 394, σελ.4, 1-31 Γενάρη 2014 <p><b>5 </b>Ι.Β.ΣΤΑΛΙΝ<b>:</b> Λόγος στους εκλογείς μου, σελ.9-10, εκδ. «Τα νέα βιβλία», Αθήνα 1946 <p><b>6</b> GEORGI DIMITROV<b>: </b>«Arbeiterklasse gegen Faschismus» (Bericht, erstattet am 2. August 1935 zum 2. Punkt der Tagesordnung des Kongresses: Die Offensive des Faschismus und die Aufgaben der Kommunistischen Internationale im Kampf für die Einheit der Arbeiterklasse gegen den Faschismus, s. 1-140, Prometheus Verlag, Straßburg 1935) <p><b>7</b> ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ ΚΕΠΕΣΗΣ: Μαρξισμός-Λενινισμος και Προλεταριακός Διεθνισμός, στη μνήμη του ηγέτη του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη, σελ 15, Εκδ. Μαυρίδη, Αθήνα 2007 <p><b>8</b> «ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ», τόμος 6<sup>ος</sup>, σελ. 126, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2012</p> Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-90917137413406430132014-06-21T06:52:00.001-07:002014-06-21T06:52:17.976-07:00ΔΕΛΤΙΟ 2014<p style="font: 14px helvetica,arial,sans-serif; margin: 12px auto 6px; display: block; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; -x-system-font: none"><a title="View ΔΕΛΤΙΟ 2014 on Scribd" style="text-decoration: underline" href="http://www.scribd.com/doc/230701688/%CE%94%CE%95%CE%9B%CE%A4%CE%99%CE%9F-2014">ΔΕΛΤΙΟ 2014</a> by <a title="View Εφημερίδα Ανασύνταξη's profile on Scribd" style="text-decoration: underline" href="http://www.scribd.com/anasintaxi">Εφημερίδα Ανασύνταξη</a></p><iframe id="doc_55270" class="scribd_iframe_embed" height="600" src="//www.scribd.com/embeds/230701688/content?start_page=1&view_mode=scroll&access_key=key-4rNG3dVhOgpcxAkyPOIf&show_recommendations=true" frameborder="0" width="100%" scrolling="no" data-aspect-ratio="0.7066666666666667" data-auto-height="false"></iframe> Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-54936146615057549522013-07-03T10:36:00.001-07:002013-07-03T10:36:48.766-07:0019ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ του «Κ»ΚΕ:<h5></h5> <p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s1600-h/Deltio-logo.gif"><img style="float: none; margin-left: auto; display: block; margin-right: auto" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s400/Deltio-logo.gif"></a> <p><b>19</b><b>ο</b><b> ΣΥΝΕΔΡΙΟ του </b><b>«</b><b>Κ</b><b>»</b><b>ΚΕ</b><b>: </b><b>επίσημη επικύρωση της συγχώνευσης χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας</b><b>-τροτσκισμού και της ολοένα και ΔΕΞΙΟΤΕΡΑ πορείας ως το οριστικό ΠΕΡΑΣΜΑ της ηγεσίας στις θέσεις των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με την ΑΡΝΗΣΗ, συγκάλυψη, εξωραϊσμό και ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ της ιμπεριαλιστικής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της Ελλάδας και τη δήθεν </b><b>«</b><b>ισότιμη</b><b>»</b><b> συμμετοχή σε ΕΕ</b><b></b> <p>Η σχεδόν 60χρονη ιστορία της ύπαρξης (Μάρτης 1956) και δράσης του <b>αστικού σοσιαλδημοκρατικού </b><b>«</b><b>Κ</b><b>»</b><b>ΚΕ</b> χαρακτηρίζεται από μια ΟΛΟΕΝΑ και ΔΕΞΙΟΤΕΡΗ πορεία – στα πλαίσια της αντεπαναστατικής ρεφορμιστικής σοσιαλδημοκρατικής γραμμής του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (Φλεβάρης 1956) – των εκάστοτε δεξιών οπορτουνιστικών ηγεσιών του με κατάληξη το ανοιχτό και οριστικό πλέον ΠΕΡΑΣΜΑ της σημερινής σοσιαλδημοκρατικο-τροτσκιστικής ηγεσίας στις θέσεις των δυο μεγαλοαστικών κομμάτων, της μοναρχοφασιστικής ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ<b>:</b> δηλ. <b>ΑΡΝΗΣΗ της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ και συνάμα συγκάλυψη, εξωραϊσμό και ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ της οικονομικο-πολιτικο-στρατιωτικής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της χώρας</b> απ’ τις διάφορες ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ, ΕΕ, κλπ.) αλλά και δήθεν «<b>ισότιμη</b>»(!) συμμετοχή στο «<b>λάκκο των λεόντων</b>» των μεγάλων μονοπωλίων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ ή αλλιώς η ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ της «<b>αλληλεξάρτησης</b>» Ελλάδας–ΕΕ ως «<b>ιμπεριαλιστικής</b>»(!) πλέον χώρας, προχωρώντας <b>επιπλέον</b> μέχρι ΚΑΙ την <b>ΑΡΝΗΣΗ του ΞΕΝΟΔΟΥΛΟΥ</b><b>-ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΟΥ χαρακτήρα της ντόπιας αντιδραστικής αστικής τάξης</b> που συνοδεύτηκε απ’ την εξαπόλυση μιας σφοδρότατης και προκλητικότατης ΕΠΙΘΕΣΗΣ στην ορθότατη επαναστατική γραμμή των ΚΚΕ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, επειδή η αστική τάξη στην εποχή τους «<b>χαρακτηρίστηκε ξενόδουλη από γεννησιμιού της</b>»(«Ρ» 7-8/1/2012, σελ. 13) απ’ το κομμουνιστικό κίνημα. <p>Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ με την ΑΡΝΗΣΗ του ΞΕΝΟΔΟΥΛΟΥ-ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΟΥ χαρακτήρα της αντιδραστικής αστικής τάξης <b>ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ και συγκαλύπτει όχι μόνο τις μεγάλες προδοσίες του παρελθόντος αλλά και τις σημερινές με πρώτη το ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ του πλούτου της χώρας απ’ την αστική τάξη στο ξένο κεφάλαιο</b><b>, κλπ.</b> <p>Ο μύθος περί «<b>ιμπεριαλιστικής</b>» <b>Ελλάδας</b> που στις γραμμές της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ στοίχειωσε για μια και πλέον 15ετία και που επιτέλους τώρα διακηρύσσεται ανοιχτά στις «ΘΕΣΕΙΣ» για το 19 Συνέδριο<b>:</b> «<b>ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξής του</b>» (σελ.55) δηλ. ότι οι σημερινές ΣΧΕΣΕΙΣ της Ελλάδας με την ΕΕ <b>δεν χαρακτηρίζονται πλέον από ΕΞΑΡΤΗΣΗ και ΥΠΟΤΑΓΗ αλλά από </b><b>«</b><b>αλληλεξάρτηση</b><b>»</b>(!)<b> δηλ. είναι ΤΑΧΑ σχέσεις </b><b>«</b><b>ισότιμης συμμετοχής</b><b>»</b>(!)<b> σ’ αυτή την ιμπεριαλιστική Ένωση</b>, αποτελεί μια πελώρια γιγαντιαίων διαστάσεων ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ, τέτοιου μεγέθους ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ όσο είναι και το μέγεθος-επίπεδο των διαφόρων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ-Γερμανίας, κλπ. με τις οποίες η Ελλάδα εξομοιώνετα<b>ι</b><b>:</b> είναι η φαντασίωση περί «ι<b>σχυρής Ελλάδας</b><b>»</b><b> </b>του μεγαλοαστού πολιτικού Κ.Σημίτη. <p>Ο ισχυρισμός της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ περί «<b>ιμπεριαλιστικής</b><b>»</b><b> Ελλάδας</b> είναι <b>εντελώς ατεκμηρίωτος</b>, αφού ως τώρα οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες δεν έχουν να παρουσιάσουν <b>καμιά απολύτως σχετική ανάλυση</b>, και επομένως είναι ολωσδιόλου αυθαίρετος και πολιτικά άκρως επιζήμιος, επειδή πρώτα απ’ όλα βρίσκεται <b>ευθέως στην υπηρεσία της ντόπιας αντιδραστικής αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού και υπηρετεί τα συμφέροντά τους</b>, γιατί στηρίζει τη ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της χώρας (υποτίθεται ότι η <b>εξάρτηση</b> έχει ήδη προ πολλού αποτιναχτεί) απ’ τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και <b>συμβάλλει στη διαιώνισή της</b>. Και ΔΕΝ μπορεί να «τεκμηριωθεί» ο μύθος περί «<b>ιμπεριαλιστικής</b><b>»</b><b> Ελλάδας</b>, όχι τόσο και κυρίως από αδυναμία και ανικανότητα – που κι αυτά συνυπάρχουν και κυριαρχούν στο χώρο της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ – αλλά πρωτίστως από <b>παντελή απουσία</b><b>-έλλειψη ανάλογων στοιχείων στη σημερινή οικονομικο-κοινωνικο-πολιτικο-στρατιωτική, κλπ. πραγματικότητα της χώρας</b>. <p>Η μόνη υπαρκτή «ΑΠΟΔΕΙΞΗ»-στοιχείο στήριξης-«τεκμηρίωσης» των γελοίων μύθων περί «<b>ιμπεριαλιστικής Ελλάδας</b>»(!) και «<b>αλληλεξάρτησης</b><b>»</b><b> Ελλάδας</b>–<b>ΗΠΑ</b><b>-ΕΕ, κλπ</b>. που θα μπορούσε να προβληθεί στον <b>οικονομικό τομέα</b> – και ουσιαστικά σιωπηρά προβάλλεται – εκ μέρους της σοσιαλδημοκρατικής-τροτσκιστικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, είναι η «εξάρτηση»(!) αυτών των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων απ’ τα ελληνικά «<b>ισχυρά μονοπώλια</b>»(!) των λεμονο-πορτοκαλιών, σταφιδο-ελαιολάδου, καρπουζο-πεπονιών, κλπ., και φυσικά η «εξάρτησή» τους(! απ’ την πολυθρύλητη «<b>βαριά βιομηχανία</b>» του Τουρισμού (!!!). <p>Η δήθεν «νέα» θέση περί «<b>ιμπεριαλιστικής Ελλάδας</b>» (!) που βρίσκεται ΤΑΧΑ σε σχέση «<b>αλληλεξάρτησης</b>»(!) με τις ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις Γερμανία-Γαλλία κλπ., και γενικά με την ιμπεριαλιστική ΕΕ, αλλά και τις ΗΠΑ, κλπ. ΔΕΝ είναι ούτε νέα μα ούτε και παρουσιάζει καμιά πρωτοτυπία<b>:</b> <b>είναι πολύ παλιά</b>. Πέρα απ’ το ότι η ηγεσία του «Κ»ΚΕ αναμασά τους γνωστούς ξαναζεσταμένους απ’ την ίδια παμπάλαιους τροτσκιστικούς μύθους, και η διαβόητη «<b>αλληλεξάρτηση</b>» ως θεωρία είναι κατευθείαν <b>δανεισμένη</b> απ’ τους απολογητές της παλιάς αποικιοκρατίας αλλά και εκείνης της ιμπεριαλιστικής περιόδου του καπιταλισμού, με την οποία δικαιολογούσαν-δικαιολογούν την άγρια <b>εκμετάλλευση</b> των λαών αλλά και την πρωτοφανή ΛΕΗΛΑΣΙΑ των αποικιών μα και όλων των ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΩΝ απ’ τον ιμπεριαλισμό χωρών, όπως η Ελλάδα. <p>Η θεωρία περί «<b>ιμπεριαλιστικής Ελλάδας</b>» δεν είναι μόνο δανεισμένη απ’ τους αντεπαναστάτες τροτσκιστές (παλιούς-νέους) αλλά και απ’ τους χρουστσο-<b>τροτσκίζοντες</b> του <b>ΝΑΡ</b> μα και απ’ τη σοσιαλδημοκρατική <b>χρουστσο</b><b>-</b><b>«</b><b>ευρωκομμουνιστική</b><b>»</b><b> Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ</b> που συσπειρώνεται γύρω απ’ το περιοδικό «<b>ΘΕΣΕΙΣ</b>» του οικονομολόγου Γιάννη Μηλιού. <p>Οι απόψεις της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ που παρουσιάζουν τον σημερινό καπιταλιστικο-ιμπεριαλιστικό κόσμο σαν ένα «περιβόλι» αποτελούμενο ΜΟΝΟ από ιμπεριαλιστικές χώρες <b>συνιστούν ευθέως ΑΡΝΗΣΗ της μαρξιστικής θεωρίας του ΛΕΝΙΝ για τον ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ </b>(όλα τα βασικά του χαρακτηριστικά αποτελούν <b>αδιάσπαστη ενότητα</b>), στην οποία, πέραν των πολλών άλλων σημαντικών θέσεων, εμπεριέχεται και η γνωστή μα και πολύ σπουδαία θέση – διατυπωμένη <b>μετά </b>τη γνωστή συγκεκριμένη ανάλυση – του ΧΩΡΙΣΜΟΥ του κόσμου στην ιμπεριαλιστική περίοδο του καπιταλισμού «<b>σε μια χούφτα κράτη</b><b>-τοφογλύφους και σε μια τεράστια πλειοψηφία κράτη οφειλέτες</b>» και αυτή «<b>η χούφτα</b><b>»</b><b> ιμπεριαλιστικών δυνάμεων </b>μοιράζουν-ξαναμοιράζουν τον κόσμο και υποβάλλουν σε άγρια ΛΕΗΛΑΣΙΑ όλες τις ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΕΣ χώρες, και <b>ΑΚΡΙΒΩΣ</b> εξαιτίας των σχέσεων ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ αποσπούνται «<b>υψηλά μονοπωλιακά κέρδη για μια χούφτα πλουσιότατες χώρες</b>» (ΛΕΝΙΝ). <b></b> <p>Όμως το κύριο και πρωταρχικό σχετικά με την ΑΛΛΑΓΗ θέσης του «Κ»ΚΕ (από «<b>εξάρτηση</b>» σε «<b>αλληλεξάρτηση</b>») πάνω στο ζήτημα της <b>ΣΧΕΣΗΣ Ελλάδας – ιμπεριαλιστικών χωρών</b>, ειδικότερα της ΕΕ, δεν είναι τόσο το πέρασμα της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ σε τροτσκιστικές θέσεις <b>όσο το ΑΝΟΙΧΤΟ πέρασμά της στις θέσεις των δυο μεγαλοαστικών κομμάτων</b>, της μοναρχοφασιστικής ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που κι αυτά <b>ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ την ύπαρξη ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της χώρας απ’ τον ιμπεριαλισμό</b> και κάνουν ανέκαθεν και κατά κόρον λόγο για «<b>ισότιμη συμμετοχή</b>» (!) της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, κάτι που είχε ήδη διακηρύξει, εξαπατώντας το λαό, ο υπεραντιδραστικός «εθνάρχης»(!) φασίστας Κ.Καραμανλής, ο οποίος το 1978 παρουσίασε τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΟΚ-ΕΕ όχι μόνο ως «<b>ισότιμη συμμετοχή</b>» αλλά και ΕΠΙΠΛΕΟΝ ως «<b>κατοχύρωση της εθνικής μας ανεξαρτησίας</b>»(!),(«Μήνυμα Κων. Καραμανλή από Ελληνική τηλεόραση για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, 22/12/1978»), για να ακολουθήσει μετά από 16 χρόνια η Α. Παπαρήγα δηλώνοντας ότι «<b>ο όρος σήμερα “εθνική ανεξαρτησία” δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες</b>» (ομιλία της Α. Παπαρήγα στην ΚΟΑ του ΚΚΕ , “Ρ” 1/2/2005, σελ.15), <b>εναρμονίζοντας έτσι πλήρως την πολιτική γραμμή και στάση της ηγεσίας του </b><b>«</b><b>Κ</b><b>»</b><b>ΚΕ</b><b>, σ’ αυτό το καίριας και ζωτικής σημασίας ζήτημα, με τη στάση-θέση των ντόπιων μεγαλοαστικών κομμάτων</b>, εκφραστών και υπερασπιστών των ταξικών συμφερόντων του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου. <p>Η λυσσαλέα ΑΡΝΗΣΗ της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της χώρας (ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΣΤΡΑΤΩΤΙΚΗ, κλπ.) εκ μέρους του χρουστσοφικού «Κ»ΚΕ απ’ τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, μετατρέπει τους σημερινούς σοσιαλδημοκράτες ηγέτες σε προκλητικότατους – ίδιου επιπέδου μ’ εκείνους των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, κλπ. – <b>ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ της σημερινής υπαρκτής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της χώρας αλλά και σε θλιβερούς απολογητές της ΣΤΗΡΙΞΗΣ</b><b>, ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ και ΔΙΑΙΩΝΙΣΗΣ της ιμπεριαλιστικής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της Ελλάδας. </b> <p>Σε επίπεδο θεωρίας, πέρα απ’ τη μόνιμη και οριστική εγκατάλειψη του επαναστατικού μαρξισμού δηλ. του <b>λενινισμού</b><b>-σταλινισμού</b> που εκδηλώνεται, ανάμεσα στ’ άλλα, και στην ΑΡΝΗΣΗ αναγνώρισης του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ ως <b>κλασικού του μαρξισμού</b> (όχι βέβαια μια κάποια τυπική-φραστική «αναγνώριση», για λόγους δημαγωγίας, όπως κάνει με τους Μαρξ-Ένγκελς-Λένιν, αλλά <b>την ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ της επαναστατικής κοσμοθεωρίας του Προλεταριάτου στο σύνολό της</b>), το αστικό ιδεολογικό-πολιτικό σοσιαλδημοκρατικό ρεύμα του χρουστσοφισμού που εκπροσωπείται απ’ την ηγεσία του «Κ»ΚΕ έχει συμπληρωθεί κατά καιρούς, πέραν των άλλων, ακόμα και με <b>θρησκευτικές</b> αντιλήψεις αλλά και με <b>ανορθόλογα</b> υπεραντιδραστικά ρεύματα (<b>Νιτσεϊσμός-γερμανικός Ρομαντισμός</b>), ενώ στο 19ο Συνέδριο «πλουτίστηκε» επιπλέον με την <b>ΑΠΟΡΡΙΨΗ</b><b>:</b> <p><b>1. της θεωρίας του Λένιν για τον ιμπεριαλισμό στην οποία εμπεριέχεται το ζήτημα της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ, </b> <p><b>2. της μαρξιστικής θεωρίας της σχετικής εξαθλίωσης του Προλεταριάτου</b> με το ρεφορμιστικό σύνθημά της «<b>ΝΑ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ ΟΧΙ Ο ΛΑΟΣ</b>» («Ρ» 14/4/2010, σελ.3, κλπ.), αφού ισχυρίζεται ότι υπάρχει τάχα περίπτωση να «<b>πτωχεύσει η πλουτοκρατία</b>» και «<b>ΟΧΙ Ο ΛΑΟΣ</b>» δηλ. να «αυξηθεί» (!) η μερίδα της εργατικής τάξης στο κοινωνικό εισόδημα σε σχέση μ’ εκείνη της αστικής τάξης – και μάλιστα εν μέσω οικονομικής κρίσης και πλήρους χρεοκοπίας της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας (οι παλιότερες ρεφορμιστικές ηγεσίες του «Κ»ΚΕ και των άλλων χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων είχαν εγκαταλείψει τη μαρξιστική θεωρία της<b> απόλυτης εξαθλίωσης του Προλεταριάτου</b>),<b></b> <p><b>3. της μαρξιστικής θεωρίας των οικονομικών κρίσεων,</b> και μάλιστα σε δυο επίπεδα<b>: πρώτο</b>, επειδή σε επίπεδο ΟΡΟΛΟΓΙΑΣ χαρακτηρίζει τη σημερινή κρίση ως «<b>κρίση υπερσυσσώρευσης</b>»(«ΘΕΣΕΙΣ», σελ.55), δανεισμένης απ’ τους H.Grossmann-P.Mattick-D.Yaffe-E.Altvater, κλπ. – ΑΝΤΙ της μαρξιστικής διατύπωσης «<b>κυκλική κρίση υπερπαραγωγής</b>» που εκφράζει και το ανάλογο περιεχόμενο – <b>δεύτερο</b>, και από πλευράς ΟΥΣΙΑΣ-ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ, επειδή αναζητά την <b>ΑΙΤΙΑ</b> των κρίσεων στην «<b>υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου</b>»<b>:</b> πρόκειται σαφέστατα για μια αντιμαρξιστική θεωρία, που δεν έχει καμία σχέση με τη θεωρία των κρίσεων των ΜΑΡΞ-ΕΝΓΚΕΛΣ-ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ, επειδή πρωτίστως ΑΡΝΕΙΤΑΙ να θεωρήσει ως θεμελιακή-βαθύτερη αιτία-ρίζα των οικονομικών <b>κυκλικών κρίσεων υπερπαραγωγής</b> τη <b>βασική ΑΝΤΙΦΑΣΗ</b> του καπιταλισμού<b>:</b> τον <b>κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής </b>και την<b> ατομική καπιταλιστική ιδιοποίηση</b>. Επιπλέον<b>:</b> ΑΡΝΗΣΗ της <b>βασικής Αντίφασης</b> του καπιταλισμού ως θεμελιώδους αιτίας απ’ την οποία πηγάζουν οι κρίσεις δεν σημαίνει μόνο εγκατάλειψη της μαρξιστικής θεωρίας των οικονομικών κρίσεων, συνεπάγεται ταυτόχρονα και ΑΡΝΗΣΗ του <b>αναπόφευκτου</b> της Προλεταριακής Επανάστασης μα ακόμα και ΑΡΝΗΣΗ αναγνώρισης του <b>ανταγωνιστικού χαρακτήρα</b> του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής απ’ τους εκπροσώπους της, μαζί και των σοσιαλδημοκρατών ηγετών του «Κ»ΚΕ. <p>Σε πλήρη αντίθεση με την αντιμαρξιστική θεωρία του Henryk Grossmann, κλπ., για τους ΛΕΝΙΝ –ΣΤΑΛΙΝ οι <b>κυκλικές κρίσεις υπερπαραγωγής</b> πηγάζουν απ’ τη βασική<b> ΑΝΤΙΦΑΣΗ</b> του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής<b>:</b> «<b>οι κρίσεις είναι αναγκαίο φαινόμενο</b><b>, επειδή ο συλλογικός χαρακτήρας της παραγωγής έρχεται σε αντίθεση με τον ατομικό χαρακτήρα της ιδιοποίησης</b>». Οι κρίσεις πηγάζουν «<b>από την αντίφαση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στον ατομικό χαρακτήρα της ιδιοποίησης</b>» (ΛΕΝΙΝ), ενώ ο Στάλιν σημειώνει<b>:</b> «<b>η βάση των οικονομικών κρίσεων υπερπαραγωγής</b><b>, η αιτία τους βρίσκεται στο ίδιο το σύστημα της καπιταλιστικής οικονομίας. Η βάση της κρίσης βρίσκεται στην αντίθεση που υπάρχει ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και την καπιταλιστική μορφή ιδιοποίησης των αποτελεσμάτων της παραγωγής</b>» (ΣΤΑΛΙΝ).<b> </b> <p>Τέλος, το νέο «Πρόγραμμα» του 19ου Συνεδρίου είναι ένα τυπικό ρεφορμιστικό χρουστσοφικής-σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης «Πρόγραμμα», που αρνείται τις νομοτέλειες της Προλεταριακής Επανάστασης (ένοπλη πάλη-συντριβή αστικού κράτους, κλπ.), και επομένως δεν οδηγεί στην επαναστατική ανατροπή και κατάργηση του καπιταλισμού, ενώ ταυτόχρονα αρνείται τις νομοτέλειες οικοδόμησης του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού με τη διατήρηση της θέσης ότι κατά τη χρουστσο-μπρεζνιεφο-γκορμπατσοφική περίοδο (1953-1991) οικοδομούνταν, χωρίς Διχτατορία του Προλεταριάτου, και υπήρχε τάχα «<b>σοσιαλισμός</b>» στη Σοβιετική Ένωση, ενώ στην πραγματικότητα απ΄τα μέσα της δεκαετίας του ΄60 είχε <b>παλινορθωθεί πλέρια ο καπιταλισμός</b>, που τελικά κατέρευσε το 1990-91. Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-26878598251559981622013-07-03T10:35:00.001-07:002013-07-03T10:35:48.335-07:00ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ<h5></h5> <p><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s1600-h/Deltio-logo.gif"><img style="float: left; display: inline" border="0" alt="" align="left" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s400/Deltio-logo.gif" width="174" height="52"></a>110 χρόνια απ’ τη γέννηση (27 Απρίλη 1903) του μεγάλου κομμουνιστή ηγέτη και 40 χρόνια από τη στυγερή δολοφονία του στο Σουργκούτ της Σιβηρίας, τον Αύγουστο του 1973, απ’ την προδοτική σοσιαλφασιστική χρουστσοφική σοσιαλδημοκρατική κλίκα των ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ, μετά 17 χρόνια εξορίας στη Σιβηρία</b> <p><b>Η φαρσοκωμωδία της διαβόητης </b><b>«</b><b>αποκατάστασης</b><b>»</b><b> δηλ. η προκλητικότατη ΒΕΒΗΛΩΣΗ της μνήμης του δολοφονημένου από τους ίδιους μεγάλου κομμουνιστή ηγέτη ΔΕΝ μπορεί να αποκρύψει το αποτρόπαιο έγκλημα που διέπραξαν</b><b></b> <p>Είναι γνωστό ότι η σοσιαλφασιστική αντεπαναστατική προδοτική χρουστσοφική κλίκα των ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ <b>δολοφόνησε</b> τον Αύγουστο του ΄73 – <b>παραμονές της πολιτικής αλλαγής στην Ελλάδα </b>– μετά 17 χρόνια εξορία, τον εξόριστο απ’ την ίδια στη Σιβηρία ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, γιατί και οι δυό τους έτρεμαν την επιστροφή του στην Ελλάδα που θα είχε ως αναπόφευκτό αποτέλεσμα τη <b>σίγουρη ΔΙΑΛΥΣΗ</b> των δυο ρεφορμιστικών κομμάτων («Κ»ΚΕ-«Κ»ΚΕεσ.). Επιπλέον φρόντισαν να τον <b>κρατήσουν άλλα</b><b> 18 χρόνια, ακόμα και ΠΕΘΑΜΕΝΟ, στην εξορία απαγορεύοντας ως το 1991 τη μεταφορά της σορού του στην Ελλάδα.</b> <p>Ακόμα και ΣΗΜΕΡΑ για να αποκρύψουν το ΕΓΚΛΗΜΑ της ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ διαδίδουν το δεύτερο μύθο-ψευδέστατη εκδοχή περί «αυτοκτονίας».(!) Οι χρουστσοφικές κλίκες των ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ έχουν ως τώρα παρουσιάσει δυο μύθους-εκδοχές θανάτου του Ζαχαριάδη: «από καρδιά» (1973) – «αυτοκτονία» (1991), δυο προφανώς αλληλοσυγκρουόμενες και αλληλοαναιρούμενες, και ΑΚΡΙΒΩΣ γι’ αυτό, πέραν των άλλων, ψευδέστατες εκδοχές: «<b><i>Την</i></b><b><i> 1</i></b><b><i>η</i></b><b><i> Αυγούστου</i></b><b><i> 1973 ο χρουστσωφικός ηγέτης Λ. Μπρέζνιεφ προχώρησε σε ένα έγκλημα που δεν το τόλμησαν ούτε οι χιτλερικοί κατακτητές.</i></b> <p><b><i>Με την ΚΑ</i></b><b><i>-ΚΕ-ΜΠΕ δολοφόνησαν τον Ν. Ζαχαριάδη τον εκλεκτό ηγέτη του ΚΚΕ και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Ο Χαρ. Φλωράκης θυμάμαι τον παρουσίασε σαν αυτοκτονία...</i></b> <p><b><i>Υπάρχει και η εκδοχή ότι όσο ζούσε ο Ν</i></b><b><i>. Ζαχαριάδης δεν θα μπορούσε να σταθεί το ΚΚΕ στην Ελλάδα. Ο Χαρ. Φλωράκης φαίνεται ότι συναίνεσε με τη χρουστσωφική ηγεσία αν δεν της το ζήτησε εκείνος για τη δολοφονία του Ζαχαριάδη.</i></b> <p><b>Όπως και νάχει το ζήτημα ο Χαρ</b><b>. Φλωράκης υπήρξε ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Ν. Ζαχαριάδη</b><b>»</b><b> </b>(Ν.ΚΕΠΕΣΗΣ: «Προβληματισμοί γύρω από γεγονότα και πρόσωπα», σελ.45-46, Αθήνα 2006). <p>Οι αντεπαναστάτες ΔΙΩΚΤΕΣ και ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ <b>αντί να ΑΠΟΛΟΓΗΘΟΥΝ και να ΛΟΓΟΔΟ</b><b>-ΤHΣΟΥΝ</b> στην εργατική τάξη, το λαό και τους κομμουνιστές για το μεγάλο ΕΓΚΛΗΜΑ της ΔΛΟΦΟΝΙΑΣ – στερώντας τους έτσι τον καλύτερο γιό και τον ικανότερο ηγέτη τους – που διέπραξαν – «<b>ένα έγκλημα που δεν τόλμησαν ούτε οι χιτλερικοί κατακτητές</b>», όπως ορθότατα σημειώνει ο σύντροφος ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ ΚΕΠΕΣΗΣ – κατέφυγαν, για να σκεπάσουν <b>αυτό το ΜΕΓΑΛΟ έγκλημα σε βάρος της εργατικής τάξης</b><b>, του λαού και του κομμουνιστικού κινήματος</b>, στην πιο ακραία ενέργεια που θα μπορούσαν να επινοήσουν τα αστικά χρουστσο-τροτσκιστικά μυαλά των Παπαρηγο-Κουτσουμπο-Γοντικο-Μαϊληδων κλπ., και τη βαναυσότερη προσβολή της ΜΝΗΜΗΣ του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ με τη φαρσο-κωμωδία της υποτιθέμενης «αποκατάστασης»(!) – ΜΟΝΑΔΙΚΗ περίπτωση στην ως τώρα παγκόσμια Ιστορία. <p>Όμως και τώρα χωρίς καν νάχει στεγνώσει το μελάνι της λεγόμενης «αποκατάστασης» (δηλ. χωρίς να κλείσει μήνας) συνεχίζουν-συνέχισαν όχι μόνο τη γνωστή κατασυκοφάντησή του με το «γράμμα του ΄40», μα επιπλέον την επέκτειναν, συμπληρώνοντάς την με μια πρωτοφανή ΛΑΣΠΟΛΟΓΙΑ που αφορά ένα νέο ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΟ ισχυρισμό: «<b>δεν υπάρχει αμφιβολία πως στο σημείο αυτό ο Ν</b><b>.Ζαχαριάδης έκανε ένα συμβιβασμό</b>» (μπροσούρα «Ριζοσπάστη» «28η Οκτώβρη του 1940, Τα τρία γράμματα του Νίκου Ζαχαριάδη», σελ.13, εκδ. «Ριζοσπάστη» 29-30 Οκτώβρη 2011) χωρίς καν να κατονομάζεται το σημείο του «Γράμματος» που εκφράζει <b>τάχα</b> «<b>συμβιβασμό</b>»(!), γιατί απλούστατα <b>ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ</b>. <p>‘Ολες οι ηγεσίες του «Κ»ΚΕ(’56) εξαπέλυσαν μια χωρίς προηγούμενο στην ιστορία συκοφαντική εκστρατεία λάσπης, κατηγορώντας το ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, πέραν των πολλών άλλων, και ως «συνεργάτη»(!) των Χιτλερο-φασιστών στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του ΝΤΑΧΑΟΥ. Τον κρατούν ακόμα και ΣΗΜΕΡΑ σε πολιτική ομηρία οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ της χρουστσοφικής-τροτσκιστικής κλίκας των Παπαρηγο-Κουτσουμπο-Γοντικο-Μαϊληδων κλπ., αρνούμενοι να δώσουν στη δημοσιότητα ολόκληρες τις καταθέσεις των αντιφασιστών και κομμουνιστών κρατουμένων των διαφόρων χωρών στο ΝΤΑΧΑΟΥ, που είχε πριν δεκαετίες συγκεντρώσει η διαβόητη «Επιτροπή» τους. <p>Βέβαια οι επιθέσεις σε ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ-ΚΚΕ της σημερινής χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας έχουν ενταθεί περισσότερο και γενικευθεί με το τελευταίο <b>πέρασμά της σε τροτσκιστικές θέσεις περί </b>«<b>ιμπεριαλιστικής</b>»(!) Ελλάδας και την ΑΡΝΗΣΗ του ξενόδουλου χαρακτήρα και του εθνοπροδοτικού ρόλου της αντιδραστικής αστικής τάξης που με χαρακτηριστική οπορτουνιστική σφοδρότητα εκφράζουν την αντίθεση τους επειδή αυτή στο παρελθόν «<b>χαρακτηρίστηκε ξενόδουλη από γεννησιμιού της</b>» («Ρ» 7-8/1/2012, σελ. 13) από ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ-ΚΚΕ. Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-91757428461121786612013-07-03T10:34:00.001-07:002013-07-03T10:34:38.660-07:00ΣΤΑΛΙΝ-ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s1600-h/Deltio-logo.gif"><img style="float: none; margin-left: auto; display: block; margin-right: auto" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s400/Deltio-logo.gif"></a> <p align="center"><b>Ιούλης-Αύγουστος-Σεπτέμβρης 2013</b> <p><b>60 Χρόνια από το θάνατο-δολοφονία του μεγάλου προλετάριου επαναστάτη και κλασικού του μαρξισμού ΙΩΣΗΦ ΒΗΣΣΑΡΙΟΝΟΒΙΤΣ ΣΤΑΛΙΝ</b><b>(1879-1953)</b><b></b> <p><b>70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΣΤΟ ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ</b><b></b> <p><b><i>ΣΤΑΛΙΝ</i></b><b><i>: </i></b><b><i>«</i></b><b><i>η μεγαλειώδη μάχη του Στάλινγκραντ</i></b><b><i>, η μεγαλύτερη στην ιστορία των πολέμων</i></b><b><i>»</i></b><b></b> <p><b><i>«</i></b><b><i>Εμπρός παιδιά</i></b><b><i>! Για το Στάλιν! Για την πατρίδα!</i></b><b><i>»</i></b><b><i> </i></b> <p><b>ΤΙΜΗ και ΔΟΞΑ στους ΗΡΩΕΣ του επαναστατικού Κόκκινου Στρατού</b><b>, ανδρείους υπερασπι</b><b>στές του ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ</b><b></b> <p><b>ΤΙΜΗ και ΔΟΞΑ στο Μεγάλο Προλετάριο Στρατηλάτη</b><b>, Αρχι-στράτηγο του Κόκκινου Στρατού, Στρατάρχη της Σοβιετικής Ένωσης, σοφό αρχιτέκτονα και οργανωτή της Μεγάλης Αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ του Προλεταριάτου και των Λαών ΙΩΣΗΦ ΒΗΣΣΑΡΙΟΝΟΒΙΤΣ ΣΤΑΛΙΝ</b> <p><b><i>ΣΤΑΛΙΝ:</i></b><b><i>«</i></b><b><i>ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ</i></b><b><i>»</i></b><b> </b> <p><b>«</b><b>Σας παρακαλώ να πείτε στο σύντροφο Στάλιν ότι για μας εδώ τους πολεμιστές και αξιωματικούς του</b><b> 62</b><b>ου</b><b> Σώματος</b><b>, δεν υπάρχει γη πέρα από το Βόλγα. Βαστάξαμε και θα βαστάξουμε μέχρι θανάτου</b><b>»</b><b> Β. Ζαϊτσεφ</b> <p><b>«</b><b>Ο Κόκκινος Στρατός οφείλει προπαντός τη νίκη του στο μεγάλο αρχηγό ΣΤΑΛΙΝ</b><b>»</b><b> Ν. ΤΑΛΕΝΣΚΙ, στρατηγός</b> <p><b>ΣΤΑΛΙΝ</b><b>: </b><b>«</b><b>Στο Στάλινγκραντ το άστρο του γερμανικού φασιστικού στρατού έσβησε</b><b>»</b><b></b> <p><b>προκλητικότατα φιλοΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ η μετονομασία του τρισένδοξου ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ – Μεγάλου Σύμβολου της Αντιφασιστικής Νίκης των λαών – σε </b><b>«</b><b>ΒΟΛΓΟΓΚΡΑΝΤ</b><b>»</b><b> απ’ τη φασιστική φιλοΧΙΤΛΕΡΙΚΗ κλίκα των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ, κάτι που ΔΕΝ έπραξαν ούτε οι ιμπεριαλιστές των δυτικών χωρών με τους γάλλους να διατηρούν ακόμα ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ τη στάση </b><b>«</b><b>ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ</b><b>»</b><b> στο Μετρό του Παρισιού μα και μεγάλη πλατεία στο κέντρο της πόλης με την ονομασία </b><b>«</b><b>Πλατεία της μάχης του Στάλινγκραντ</b><b>»</b><b>: </b><b>«</b><b>place de la bataille de Stalingrad Septembre 1942-Janvier 1943</b><b>»</b><b> </b> <p><b>φιλοΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΣΤΑΣΗ εξακολουθεί να κρατά και ΣΗΜΕΡΑ η διεθνής χρουστσοφική σοσιαλδημοκρατία και η σοσιαλδημοκρα</b><b>-τική-τροτσκιστική ηγεσία του </b><b>«</b><b>Κ</b><b>»</b><b>ΚΕ που ΑΡΝΕΙΤΑΙ να καταγγείλει τη μετονομασία</b><b> ως φιλοΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ</b> <p><b>Σε πείσμα των ηττημένων ναζι-φασιστών Χιτλερικών και των φασιστών γενικότερα ανά τον κόσμο αλλά και όλων των αστικών ρεφορμιστικών Χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων με την υπεράσπιση ακόμα και ΣΗΜΕΡΑ της προδοτικής, τρισάθλιας και φιλοΧΙΤΛΕΡΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ μετονομασίας σε «ΒΟΛΓΟΓΚΡΑΝΤ», η πόλη του ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΤΑΛΙΝ, το τρισένδοξο «ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ» δεν έσβησε και ΔΕΝ μπορεί ΠΟΤΕ να σβήσει από την Ιστορία: έζησε, ζει πάντα και θα ΖΕΙ στους αιώνες στο νου και τις καρδιές του διεθνούς Προλεταριάτου και των ΛΑΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ</b></p> Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-15228260452216853532012-12-29T12:50:00.001-08:002012-12-29T12:50:04.308-08:00"6η ολομέλεια" (Μάρτης '56): χρουστσοφική πραξικοπηματική παρασυναγωγή διάλυσης του επαναστατικού ΚΚΕ(1918-55) και ίδρυσης του σημερινού αστικο-ρεβιζιονιστικού «Κ»ΚΕ('56)<h5></h5> <p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s1600-h/Deltio-logo.gif"><img style="display: inline; float: left" border="0" alt="" align="left" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s400/Deltio-logo.gif"></a> <p>Το Μάρτη έκλεισαν 50 χρόνια από τη διαβόητη «6η πλατιά Ολομέλεια» (Ρουμανία,11-12/3/1956),όπως την αποκάλεσαν οι εκάστοτε διορισμένες απ' τους «σοβιετικούς» δεξιές οπορτουνιστικές ηγεσίες του αστικορεβιζιονιστικού χρουστσωφικού εκτρώματος, γνωστού με το όνομα «Κ»ΚΕ(΄56), και εξακολουθούν να την αποκαλούν και οι σημερινές σοσιαλδημοκρατικές ηγεσίες των «Κ»ΚΕ(‘56)-ΣΥΝ. <p>Η κακόφημη «6η Ολομέλεια» δεν μπορεί ούτε «πλατιά», μα ούτε καν «Ολομέλεια» να χαρακτηριστεί - ήταν στην πραγματικότητα μια βίαιη πραξικοπηματική παρασυναγωγή της χρουστσωφικής κλίκας και μια χωρίς προσχήματα επέμβαση στο ΚΚΕ - κι αυτό για τους παρακάτω λόγους: <p><b></b> <p><b>πρώτο</b>, δεν συγκλήθηκε από την ΚΕ του ΚΚΕ, με βάση τις επαναστατικές και καταστατικές Αρχές, αλλά από τη διαβόητη «Διεθνή Επιτροπή»* των «6» κομμάτων, όργανο της προδοτικής ρεβιζιονιστικής κλίκας των Χρουστσωφ-Μικογιάν-Μπρέζνιεφ κλπ., <p><b></b> <p><b>δεύτερο</b>, η σύγκλησή της συνιστά ωμή, βίαιη, βάρβαρη, ανοιχτή και απροσχημάτιστη επέμβαση των χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών στα εσωτερικά τον επαναστατικού ΚΚΕ(1918-55), μέσω της «Διεθνούς Επιτροπής» των Κουουσίνεν-Ντεζ(τυπικά πρόεδρος της ήταν ο ρουμάνος Ντεζ, ουσιαστικά όμως ήταν ο σοβιετικός Ο. Κουουσίνεν), <p><b></b> <p><b>τρίτο</b>, συγκαλείται στη βάση της ωμής καταπάτησης των επαναστατικών και καταστατικών Αρχών του διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, αλλά και του καταστατικού τον ΚΚΕ, <p><b></b> <p><b>τέταρτο</b>, δεν συμμετείχε σε αυτή ο νόμιμα εκλεγμένος από το 7° συνέδριο Γενικός Γραμματέας τον ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης, <p><b></b> <p><b>πέμπτο</b>, συμμετέχουν σ' αυτή καθαιρεμένα από την ΚΕ στελέχη (Π.Μαυρομμάτης, Ζ.Ζωγράφος, Φ.Βέττας, Μ. Τσάντης) και μάλιστα, ορισμένα από αυτά διαγραμμένα από το ΚΚΕ( Μ. Παρτσαλίδης, Μ. Βαφειάδης, Θ. Χατζής, Β. Βασβανάς, Μ. Βατουσιανός, Θ. Μπράτσος), <p><b></b> <p><b>έκτο</b>, η εισήγηση σ' αυτή δεν έγινε από έλληνα, στέλεχος ή μέλος του κόμματος, έστω κάποιον διαγραμμένο από το ΚΚΕ, αλλά από το δεξιό οπορτουνιστή Γκεοργκίου Ντεζ, γραμματέα τον Εργατικού Κόμματος Ρουμανίας. <p>Η πραξικοπηματική παρασυναγωγή της «6ης Ολομέλειας» υπήρξε το αποκορύφωμα των απανωτών επεμβάσεων στα χρόνια 1954-56 της ρεβιζιονιστικής χρουστσωφικής ομάδας στα εσωτερικά τον επαναστατικού ΚΚΕ με στόχο τη ΔΙΑΛΥΣΗ του. <p>Για να δικαιολογήσουν τις επεμβάσεις τους στο ΚΚΕ οι χρουστσωφικοί ρεβιζιονιστές πρόβαλαν 4 λόγους, κατασκεύασαν 4 <b>μύθους</b>, ότι στο ΚΚΕ: <b>α)</b> καλλιεργούνταν τάχα και κυριαρχούσε η «προσωπολατρεία» (ιδεαλιστικός χρουστσωφικός μύθος) του Νίκου Ζαχαριάδη, <b>β)</b> κυριαρχούσε τάχα καταπίεση και «ανώμαλο εσωκομματικό καθεστώς» (κριτική σε οπορτουνιστικές αντιλήψεις), <b>γ)</b> κυριαρχούσε «δογματισμός-σεχταρισμός» (εννοούν το μαρξισμό-λενινισμό-σταλινισμό), <b>δ)</b> δεν «επιτρέπονταν» δήθεν ν' ανοιχτεί συζήτηση για τις αιτίες της ήττας των δυο επαναστάσεων (ζητήματα που είχαν ήδη συζητηθεί στις διάφορες Ολομέλειες και στην 3η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ). <p>Και οι τέσσερις αυτοί μύθοι είναι <b>κοινοί</b> σ' όλους τους <b>αντιζαχαριαδικούς</b> οπορτουνιστές ηγέτες: απ' τους χρουστσωφικούς των "Κ"ΚΕ-ΣΥΝ («Σαράντα χρόνια τον ΚΚΕ 1918-1958», σελ. 646-650, εκδ.1958) ως τους «αντιχρουστσωφικούς» της ΟΜΛΕ και σήμερα: ΚΚΕμ-λ, Μ-ΛΚΚΕ, ΚΟΕ κ.λπ.(«Θέσεις της ΚΕ της ΟΜΛΕ για τα 56 χρόνια από την ίδρυση τον ΚΚΕ», σελ. 38-45, Αθήνα 1975). <p>Όμως ο βασικός και κύριος λόγος της επέμβασης των προδοτών χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών στο ΚΚΕ, υπήρξε ΕΝΑΣ και ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ: <b>η αποφασιστική στάση Αρχών και κατηγορηματική ΑΡΝΗΣΗ της επαναστατικής ηγεσίας Ζαχαριάδη να εγκαταλείψει τον επαναστατικό μαρξισμό δηλ. τον λενινισμό-σταλινισμό και να ακολουθήσει τον αντεπαναστατικό χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό</b> (παραλλαγή της <b>αστικής ιδεολογίας</b>). <p>Αξίζει επίσης με την ευκαιρία να σημειωθεί, αλλά και να προσεχθεί ιδιαίτερα απ' τους νεότερους, ότι <b>κοινός </b>ΣΤΟΧΟΣ της επίθεσης όλων των δεξιών οπορτουνιστών τόσο των χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών (σοβιετικών-ελλήνων) όσο και των «αντιχρουστσωφικών» οπορτουνιστών <b>«κεντριστών»</b> της ηγετικής ομάδας της ΟΜΛΕ (Π.Δανιηλίδης-Γαβρ.Παπαδόπουλος-Γ.Χοτζέας-Ι.Ιορδανίδης) ήταν ο μεγάλος επαναστάτης κομμουνιστής ηγέτης σταλινιστής ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ. Ο αισχρός λασπολόγος του Ζαχαριάδη, Πρόεδρος της διαβόητης Προσωρινής Κεντρικής Επιτροπής (ΠΚΕ-Ρουμανία) - <b>«πρακτορείο τον αντεπαναστατικού ρεβιζιονισμού»</b> (ΣΟΦΙΑΝΟΣ) - γράφει σχετικά: <b>«όσο για τον Ζαχαριάδη, εγώ πάντοτε έλεγα πως έπρεπε να φύγει έξω από το Κόμμα, άσχετο αν δεν έφυγε με σωστό τρόπο»</b> (Π. Δανιηλίδης: «Ο Πολύδωρος θυμάται», σελ. 288, Αθήνα 1990). <p>Σ' αντίθεση με τα αντιμαρξιστικά μυθεύματα της αντιζαχαριαδικής δεξιάς οπορτουνιστικής ηγετικής ομάδας της ΟΜΛΕ (Π.Δανιηλίδης-Γ.Παπαδόπουλος-Γ.Χοτζέας-Ι.Ιορδανίδης) ότι τάχα <b>«το ΚΚΕ δεν μπόρεσε να γίνει ένα πραγματικά μαρξιστικό-λενινιστικό κόμμα, ένα αληθινά επαναστατικό κόμμα του προλεταριάτου»</b>(«Θέσεις της ΚΕ της ΟΜΛΕ για τα 56 χρόνια του ΚΚΕ», σελ. 46, Αθήνα, 1975), αυτό ήταν - παρά τη δεξιά παρέκκλιση της περίοδο της κατοχής και την προδοσία της Σιαντικής ηγεσίας - ένα πραγματικά επαναστατικό μαρξιστικό κόμμα, δηλ. ένα <b>λενινιστικού-σταλινικού τύπου κόμμα</b>, μέχρι τη διάλυσή του και το οποίο επιπλέον καθοδήγησε όλους τους μεγαλειώδεις αγώνες του επαναστατικού προλεταριάτου και ολόκληρου του ελληνικού λαού ενάντια στους ιταλο-γερμανούς φασίστες κατακτητές και τους αμερικανοάγγλους ιμπεριαλιστές, ενάντια στον καπιταλισμό (άκριτη και ολωσδιόλου αδικαιολόγητη αντιγραφή της ίδιας θέσης-αντιμαρξιστικής εκτίμησης συναντά ο αναγνώστης και στο: Ν. Κουλούρης: «Ελληνική βιβλιογραφία τον Εμφυλίου Πολέμου 1945-1949», σελ. 17, Αθήνα 2000). <p>Ένας άλλος μύθος και συνάμα <b>πελώριο ιστορικό ΨΕΥΔΟΣ</b> που καλλιέργησαν και καλλιεργήθηκε και καλλιεργείται συστηματικά απ' τους αντιζαχαριαδικούς οπορτουνιστές είναι πως τάχα το επαναστατικό ΚΚΕ 1918-55 «δέχτηκε» ομαλά-«ειρηνικά» το χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό δηλ. μετεξελίχθηκε «ειρηνικά» σε αστικο-ρεβιζιονιστικό σοσιαλδημοκρατικού τύπου κόμμα και μάλιστα ήταν τάχα «έτοιμο» «να δεχθεί το ρεβιζιονισμό χρουστσωφικού τύπου». <p>Η κοινή αυτή θέση - ψευδέστατος ισχυρισμός - όλων των <b>αντιζαχαριαδικών</b> δηλ. της χρουστσωφικής προδοτικής σοσιαλδημοκρατικής κλίκας των Κολιγιάννη-Παρτσαλίδη-Φλωράκη κ.λπ. και των «αντιχρουστσωφικών» της οπορτουνιστικής ομάδας Π. Δανιηλίδη-Γ. Παπαδόπουλου-Γ. Χοτζέα-Ι. Ιορδανίδη έχει δυο στόχους: <b>πρώτο</b>, να αμφισβητηθεί άμεσα ή έμμεσα την επέμβαση των χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών στο ΚΚΕ (σήμερα μετά μισό αιώνα ομολογεί την επέμβαση και η κλίκα των Φλωράκη-Παπαρήγα) και <b>δεύτερο</b>, να παρουσιαστεί το σημερινό αστικο-ρεβιζιονιστικό σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ('56) ως <b>«συνέχεια»</b> του παλιού επαναστατικού ΚΚΕ με το οποίο προφανώς δεν έχει καμιά απολύτως σχέση: <b>ιδεολογικά-πολιτικά-οργανωτικά</b>. <p>Ο ισχυρισμός των <b>αντισταλινικών</b> (με τη μορφή της <b>«λαθολογίας»</b>) και βαμμένων αντιζαχαριαδικών της ρεβιζιονιστικής ηγετικής ομάδας της ΟΜΛΕ ότι τάχα <b>«στις παραμονές της χρουστσωφικής επέμβασης, το ΚΚΕ, διαβρωμένο από τον οπορτουνισμό ιδεολογικά-πολιτικά-οργανωτικά, ήταν «έτοιμο» να δεχθεί τον ρεβιζιονισμό χρουστσωφικών τύπου»</b> («Θέσεις της ΚΕ της ΟΜΛΕ για τα 56 χρόνια του ΚΚΕ», σελ. 47, Αθήνα 1975) βρίσκεται σε <b>πλήρη ρήξη</b> με την <b>ιστορική αντικειμενική ΑΛΗΘΕΙΑ</b> και αποτελεί <b>χονδροειδέστατο ιστορικό ΨΕΥΔΟΣ.</b> Ακριβής, πέρα απ' την αντιφατικότητα, αντιγραφή τον ίδιου ιστορικού ψεύδους αποτελεί και ο ισχυρισμός πως «στις παραμονές επέμβασης της Επιτροπής Ο. Κουουσίνεν- Γ. Ντεζ, το ΚΚΕ ήταν σχεδόν <b>«επεξεργασμένο» να δεχθεί την επικυριαρχία τον ρεβιζιονισμού ως γενική τον γραμμή με τη μεθοδευμένη δραστική συνδρομή της κρατικής σοβιετικής εξουσίας»</b> (Ν. Κουλούρης: «ελληνική βιβλιογραφία τον εμφυλίου πολέμου 1945-1949», σελ. 17, ΑΘήνα 2000). <p>Σ' αντίθεση με τους ψευδέστατους και προκλητικότατους ισχυρισμούς των «αντιχρουστσωφικών» δεξιών οπορτουνιστών ηγετών της ΟΜΛΕ και των σημερινών κομματιών της (ΚΚΕμ-λ, Μ-Λ ΚΚΕ, ΚΟΕ κλπ), - <b>που δεν έχουν καμία σχέση με την ιστορική αντικειμενική ΑΛΗΘΕΙΑ </b>- στις παραμονές της χρουστσωφικής επέμβασης, το ΚΚΕ ήταν <b>ΠΑΝΕΤΟΙΜΟ</b> ιδεολογικά-πολιτικά-οργανωτικά να αποκρούσει και <b>απέκρουσε</b> με αποφασιστικότητα τις ρεβιζιονιστικές επεμβάσεις, προβάλλοντας μάλιστα μαζική αντίσταση: <p><b></b> <p><b>1)</b>η επαναστατική καθοδήγηση Ζαχαριάδη <b>απόκρουσε</b> τις απανωτές επεμβάσεις της χρουστσωφικής ομάδας στα εσωτερικά του ΚΚΕ την περίοδο 1954-56, <p><b></b> <p><b>2)</b>δεν δέχτηκε να εγκαταλείψει τον επαναστατικό μαρξισμό, δηλ. το <b>λενινισμό-σταλινισμό</b>, <p><b></b> <p><b>3)</b>αρνήθηκε να ακολουθήσει τη νέα δεξιά, οπορτουνιστική <b>αντισταλινική</b> γραμμή, <p><b></b> <p><b>4)</b>ήρθε σε ανοιχτή <b>ρήξη-σύγκρουση</b> με τη ρεβιζιονιστική χρουστσωφική ομάδα όταν αυτή το Σεπτέμβρη του '55 σκηνοθέτησε και καθοδήγησε το πογκρόμ της Τασκένδης - όχι μόνο η καθοδήγηση αλλά και η συντριπτικότατη πλειοψηφία, πάνω από 95% (η αντίσταση των ελλήνων κομμουνιστών που υπήρξε μαζικότατη σ' όλες τις τότε ακόμα σοσιαλιστικές χώρες, κυμαίνονταν σε ποσοστό 85-95%, ανάλογο ήταν το ποσοστό και στην Ελλάδα), <p><b></b> <p><b>5)</b>η 5η Ολομέλεια (26-28/12/1955), με πρόταση του Ν. Ζαχαριάδη, καταδικάζει ανοιχτά την ανάμειξη των σοβιετικών στην ΚΟ Τασκένδης, σημειώνοντας στην Απόφαση ότι η φράξια <b>«δε θα μπορούσε να πετύχει τίποτα αν δεν είχε την υποστήριξη ορισμένων τοπικών σοβιετικών συντρόφων, που ένα μέρος τους είχε πειστεί ότι η φράξια είναι το πιο γερό και φιλοσοβιετικό κομμάτι της ΚΟΤ που πρέπει να το υποστηρίξουν και να το βοηθήσουν»(</b>Απόφαση της Ολομέλειας: Η κατάσταση στην ΚΟΤ και τα άμεσα καθήκοντα της οργάνωσης, στο: «το ΚΚΕ, Επίσημα Κείμενα, Τόμος 7°ς, 1949-55», σελ. 450, Αθήνα, 1995). <p><b></b> <p><b>Το ΚΚΕ δεν αποδέχτηκε ποτέ το χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό</b> μα ούτε κατέστη δυνατή <b>«η επιβολή του ρεβιζιονισμού στο ΚΚΕ»</b> εκ μέρους της κλίκας των Χρουστσωφ-Μικογιάν-Μπρέζνιεφ κ.λπ. όπως ισχυρίζεται η ρεβιζιονιστική ηγεσία τον Μ-Λ ΚΚΕ («ΛΑΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ» 25/03/2006, σελ.10-11) γιατί όπως είδαμε μόλις παραπάνω, οι επεμβάσεις των χρουστσωφικών στο ΚΚΕ αποκρούστηκαν νικηφόρα απ' την επαναστατική καθοδήγηση του Νίκου Ζαχαριάδη. Και ακριβώς επειδή η χρουστσωφική κλίκα δεν κατάφερε να επιβάλει στο ΚΚΕ το ρεβιζιονισμό, ΔΙΕΛΥΣΕ, με ανοιχτή επέμβαση δηλ. την παρασυναγωγή της «6ης Ολομέλειας», το κόμμα τον επαναστατικού προλεταριάτου, το μαρξιστικό ΚΚΕ1918-55 και στη θέση του <b>συγκρότησε-ίδρυσε</b> <b>ένα άλλο νέο αστικορεβιζιονιστικό κόμμα, το «Κ»ΚΕ(‘56).</b>Το ΚΚΕ απλά <b>διαλύθηκε</b> με την ωμή βίαιη πραξικοπηματική επέμβαση των σοβιετικών ρεβιζιονιστών. <p>Η επαναστατική καθοδήγηση τον Νίκου Ζαχαριάδη, παρά τις αφόρητες και δυσβάσταχτες πιέσεις της χρουστσωφικής κλίκας, παρέμενε σταθερά, αταλάντευτα και με συνέπεια ως το τέλος δηλ. ως την επίσημη ανοιχτή ΔΙΑΛΥΣΗ του ΚΚΕ το Μάρτη του '56 («6η Ολομέλεια») απ' τους επεμβασίες χρουστσωφικούς ρεβιζιονιστές στον επαναστατικό <b>λενινιστικό-σταλινικό</b> δρόμο. Οι μπαρουτοκαπνισμένοι μαχητές του ΔΣΕ, οι ήρωες σταυραετοί των Γράμμου-Βίτσι-Κλέφτη-Μουργκάνας ταπείνωσαν, και μάλιστα μέσα στη φωλιά της, την υπερφίαλη προδοτική ρεβιζιονιστική σοσιαλδημοκρατική κλίκα των Χρουστσώφ-Μικογιάν-Μπρέζνιεφ κλπ., σώζοντας ταυτόχρονα και την τιμή της μεγάλης σταλινικής σοσιαλιστικής Σοβιετικής Ένωσης. <p>Μάλιστα, το ΚΚΕ είναι το ΜΟΝΟ στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα από τα κόμματα των καπιταλιστικών χωρών, που όχι μόνο δεν υιοθέτησε το χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό, αλλά απόκρουσε με αποφασιστικότητα και επιτυχία το αντεπαναστατικό αυτό ιδεολογικοπολιτικό αστικό ρεύμα, το ΜΟΝΟ που δεν μετατράπηκε σε αστικορεβιζιονιστικό σοσιαλδημοκρατικού τύπου κόμμα. Και ακόμα είναι το ΠΡΩΤΟ στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα που εγκαινίασε σε παγκόσμια κλίμακα την πάλη των επαναστατών κομμουνιστών κατά του χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού, και μάλιστα ανοιχτά, από το Σεπτέμβρη του 1955, και αυτή είναι η <b>σπουδαία και μεγάλη, παγκόσμιας ιστορικής σημασίας, συμβολή των ελλήνων κομμουνιστών, με επικεφαλής το μεγάλο κομμουνιστή ηγέτη σύντροφο Νίκο Ζαχαριάδη, στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα.</b> <p><b></b> <p>Συμπερασματικά: Το επαναστατικό<b>-σταλινικό-ζαχαριαδικό</b> ΚΚΕ δεν εγκατέλειψε ποτέ το <b>μαρξισμό-­λενινισμό-σταλινισμό</b>, ούτε αποδέχτηκε το χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό, αλλά ούτε μετατράπηκε σε αστικορεβιζιονιστικό κόμμα, σοσιαλδημοκρατικού τύπου, όπως υποστηρίζουν-προπαγανδίζουν οι χρουστσωφικοί των «Κ»ΚΕ(‘56)-ΣΥΝ, για να «αποδείξουν» τη δήθεν <b>«συνέχειά»</b> τους με το επαναστατικό ΚΚΕ(1918-55) ή αφήνουν σαφώς να εννοηθεί, ακολουθώντας τους χρουστσωφικούς ρεβιζιονιστές, και ρίχνοντας «νερό» στο «μύλο» τους, οι <b>αντιζαχαριαδικοί</b> του νέου <b>αντισταλινικού ρεβιζιονιστικού</b> ρεύματος (ΚΚΕ μ-λ, Μ-Λ ΚΚΕ, ΚΟΕ κλπ). <p>Η πραξικοπηματική παρασυναγωγή της «6ης Ολομέλειας» των σοβιετικών χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών είχε δυο στόχους: <b>α)</b> τη βίαιη ΔΙΑΛΥΣΗ του επαναστατικού ΚΚΕ, <b>β)</b> τη συγκρότηση μιας αστικορεβιζιονιστικής ηγετικής ομάδας για την ίδρυση τον σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ('56). <p><b> <p>1. Βίαιη ΔΙΑΛΥΣΗ του επαναστατικού ΚΚΕ. <p></b> <p>Η διάλυση του επαναστατικού ΚΚΕ επιτεύχθηκε:<b>α)</b> με τη βίαιη καθαίρεση της εκλεγμένης ηγεσίας Ζαχαριάδη, σύλληψη και εκτόπισή της διάλυση που ολοκληρώθηκε <b>β)</b> με τις μαζικές διαγραφές-αποχωρήσεις χιλιάδων κομμουνιστών μετά το 1956 και <b>γ)</b> την οριστική διάλυση όλων των Οργανώσεων το1958 (Απόφαση της «8ης Ολομέλειας» (ακριβέστερα της 3ης Ολομέλειας τον «Κ»ΚΕ('56)). <p>Με τη <b>διάλυση</b> του επαναστατικού ΚΚΕ(1918-55) ο χρουστσωφικός ρεβιζιονισμός προκάλεσε τη <b>μεγαλύτερη</b> και <b>καταστροφικότερη</b> ζημιά στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα. Ακόμα μεγαλύτερη προκάλεσε σε ολόκληρο το διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα με: <b>1)</b> τη διάλυση σχεδόν όλων των επαναστατικών κομμουνιστικών κομμάτων και τη μετατροπή τους σε αστικορεβιζιονιστικά σοσιαλδημοκρατικού τύπου κόμματα, <b>2)</b> την πλήρη, μετά το 1956, παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες ρεβιζιονιστικές χώρες - παλινόρθωση που ολοκληρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας '60, <b>3)</b> τη διάλυση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. <p>Οι επαναστάτες κομμουνιστές <b>σταλινιστές-ζαχαριαδικοί</b> διατήρησαν στις ρεβιζιονιστικές χώρες τις Οργανώσεις του επαναστατικού ΚΚΕ (1918-55) σε συνθήκες άγριας βαθιάς <b>παρανομίας</b> και πρωτοφανών <b>φασιστικών</b> διώξεων, εκ μέρους των χρουστσωφικών ρεβιζιονιστικών ηγεσιών των διαφόρων χωρών (πάντα σε στενή συνεργασία με τους έλληνες ρεβιζιονιστές). Όμως σ' αυτές τις Οργανώσεις προκλήθηκαν αδικαιολόγητες διασπάσεις, υποκινημένες και καθοδηγημένες από τους χρουστσωφικούς ρεβιζιονιστές, με καταστροφικές συνέπειες για το επαναστατικό κίνημα της χώρας (ό,τι δεν πέτυχαν οι προδότες χρουστσωφικοί με τις φασιστικές διώξεις, το πέτυχαν, δυστυχώς, με τις διασπάσεις). <p>Η <b>δεύτερη</b> μεγάλη ζημιά, μετά από εκείνη των χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών, στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα προκλήθηκε από τη <b>διάσπαση</b> - προς όφελος των χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών και σε συνεργασία μαζί τους - της κρυφοχρουστσωφικής <b>αντιζαχαριαδικής</b> ομάδας της Ρουμανίας των Πολύδωρου Δανιηλίδη-Γαβρίλου Παπαδόπουλου-Βάσκου Πασχάλη κλπ, που είχε συγκροτήσει τη διαβόητη Προσωρινή Κεντρική Επιτροπή (ΠΚΕ), η οποία κυκλοφόρησε, εν γνώσει της, κατασκευασμένο από τους χρουστσωφικούς, αλλά αποδιδόμενο στο Ζαχαριάδη γράμμα, και η οποία, με βάση αυτό το γράμμα και με υπόδειξη των χρουστσωφικών, κατάγγειλε το δεσμώτη της Σιβηρίας Γραμματέα του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη ως «αποστάτη», προκαλώντας, έτσι, μεγάλη διάσπαση στους έλληνες κομμουνιστές: <b>«Αυτά που μεταδίδονται για τον Ζαχαριάδη δεν είναι αληθινά. Διαπίστωσα πως το λεγόμενο γράμμα Ζαχαριάδη δεν είναι γράμμα του Ζαχαριάδη, αλλά γράμμα γραμμένο από ρεβιζιονιστική συμμορία. Η ΙΙΚΕ σαν πρακτορείο του αντεπαναστατικού ρεβιζιονισμού ανάλαβε να το κυκλοφορήσει για να σπείρει την σύγχυση στο κίνημα των μαρξιστών-λενινιστών, να υποσκάψει την ηθική, κομματική και πολιτική οντότητα του Ζαχαριάδη, να διασπάσει την ενότητα των γραμμών τον κινήματος και να το αποσυνθέσει»</b> (Γράμμα ΣΟΦΙΑΝΟΥ προς τους κομμουνιστές πολιτικούς πρόσφυγες Τσεχοσλοβακίας 6.1.1968). <p>Την καταγγελία αυτή της <b>«ΠΚΕ σαν πρακτορείο του αντεπαναστατικού ρεβιζιονισμού»</b> εκ μέρους του διορατικότατου επαναστάτη κομμουνιστή σταλινιστή ζαραχαριαδικού Σοφιανού <b>επιβεβαίωσε-ομολόγησε</b> άθελά του ο Π.Δανιηλίδης, τότε Πρόεδρος της ΠΚΕ, γράφοντας: <b>«Τελικά ύστερα από υπόδειξη των ρουμάνων το γράμμα δημοσιεύτηκε. Το γράμμα εκείνο προκάλεσε σύγχυση και διαφωνίες στις οργανώσεις μας»</b> (Κ Γκριτζώνα: «Μετά το Γράμμο», σελ. 33, εκδ. «Γλάρος», Αθήνα 1986). Ομολογεί δηλ. ανοιχτά, μετά σχεδόν μια εικοσαετία, το 1986, <b>τη συνεργασία της ΠΚΕ με τους ρουμάνους χρουστσωφικούς ρεβιζιονιστές</b>. <p>Ανάλογη ζημιά προκάλεσε στην Ελλάδα και η <b>αντισταλινική-αντιζαχαριαδική</b> κατεύθυνση των δεξιών οπορτουνιστών ηγετών της «Αναγέννησης»-ΟΜΛΕ των Χοτζέα-Ιορδανίδη. <p>Ο ισχυρισμός των αντισταλινικών-αντιζαχαριαδικών ηγετών του Μ-ΛΚΚΕ, αλλά και των άλλων (ΚΚΕμ­λ, ΚΟΕ κλπ.) ότι η «έκδοση της «Αναγέννησης», εγκαινίασε την οργανωμένη, δημόσια εμφάνιση τον μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος της Ελλάδας» («ΛΑΪΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ», 25/02/2006, σελ. 20) δεν έχει καμία σχέση με την ιστορική αλήθεια. Οι οπορτουνιστές ηγέτες της «Αναγέννησης» Ι.Ιορδανίδης-Γ.Χοτζέας στην μεγάλη και οξύτατη ιδεολογικοπολιτική σύγκρουση μεταξύ του επαναστατικού μαρξισμού δηλ. του <b>λενινισμού-σταλινισμού</b>, και του αντεπαναστατικού χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού, μεταξύ της διορισμένης ρεβιζιονιστικής κλίκας των Κολιγιάννη-Παρτσαλίδη-Βαφειάδη κ.λ.π. και του <b>ζαχαριαδικού ΚΚΕ, με την αντισταλινική λαθολογία</b> και την <b>αντιζαχαριαδική </b>τοποθέτησή τους, επέλεξαν για τον εαυτό τους και κράτησαν μια <b>«κεντριστική»</b> στάση αντί της <b>επαναστατικής χωρίς επιφυλάξεις λενινιστικής-σταλινικής και ζαχαριαδικής στάσης</b>. Ορθότατα ο επαναστάτης κομμουνιστής ΣΟΦΙΑΝΟΣ κατατάσσει σε γράμμα του (14 Γενάρη 1966) την «Αναγέννηση» στις <b>«ρεβιζιονιστικές ομάδες και κατευθύνσεις που ξεφύτρωσαν ύστερα απ' την ωμή επέμβαση του χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού στα εσωτερικά του ΚΚΕ»</b>, η οποία, ανάμεσα στ' άλλα, υποστηρίζει <b>«ότι είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για την «αλλαγή» στο κόμμα, πράγμα που δικαιολογεί την ωμή επέμβαση του χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού στο ΚΚΕ και την συνωμοσία και την επίθεση που οργανώθηκε ενάντια στις επαναστατικές δυνάμεις τον ΚΚΕ»</b>. <p>Οι δύο αντιζαχαριαδικές αυτές Οργανώσεις ενώθηκαν κατά την περίοδο της δικτατορίας (αρχές της δεκαετίας τον '70) και συνέχισαν τη <b>διασπαστική τους</b> δράση, για να κομματιαστούν στα πρώτα χρόνια της «μεταπολίτευσης», ενώ στην πορεία μετεξελίχθηκαν σε μια νέα, ολοκληρωμένη πλέον, <b>παραλλαγή </b>του <b>σύγχρονου ρεβιζιονισμού</b> (στα βασικά ζητήματα της επανάστασης και του σοσιαλισμού): εκείνη της <b>αντισταλινικής</b> «λαθολογίας» που κορυφώνεται-εκφράζεται σε μια αστικορεβιζιονιστική αντίληψη του σοσιαλισμού δηλ. διατήρησης στη σοσιαλιστική κοινωνία των δυο ανταγωνιστικών τάξεων μπουρζουαζίας-προλεταριάτου, αντίληψη ολοφάνερα αντιμαρξιστική, που με σαφήνεια διατυπώνεται ως εξής: «το προλεταριάτο και η αστική τάξη... παραμένουν οι δυο βασικές ανταγωνιστικές τάξεις της σοσιαλιστικής κοινωνίας» και «η κύρια αντίθεση στη σοσιαλιστική κοινωνία είναι ανάμεσα στο προλεταριάτο και την αστική τάξη» («Η συνδιάσκεψη του Μ-Λ ΚΚΕ,7-9 Ιουνίου 1991, σελ. 65). <p>Η ιδεολογικό-πολιτικο-οργανωτική συνέχεια, μετά τις διασπάσεις, των επαναστατικών κομμουνιστικών σταλινικών-ζαχαριαδικών Οργανώσεων της Τασκένδης και των άλλων ρεβιζιονιστικών χωρών βρίσκεται σήμερα στη <b>σταλινική-ζαχαριαδική</b> «Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ(1918-55)», που καθοδηγείται απ' τον επαναστατικό μαρξισμό δηλ. τον <b>λενινισμό-σταλινισμό.</b> <p><b> <p>2. Η συγκρότηση μιας αστικορεβιζιονιστικής ηγετικής ομάδας για την ίδρυση του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ(‘56) <p></b> <p>Η βίαιη πραξικοπηματική καθαίρεση της εκλεγμένης επαναστατικής ηγεσίας Ζαχαριάδη απ' τους χρουστσωφικούς ρεβιζιονιστές στην οργανωμένη απ' τους ίδιους παρασυναγωγή της «6ης Ολομέλειας» - ήταν το <b>πρώτο</b> ανοιχτό μα και το <b>αποφασιστικότερο</b> χτύπημα ΔΙΑΛΥΣΗΣ του ΚΚΕ - και η συγκρότηση μιας δεξιάς οπορτουνιστικής ομάδας αποτέλεσε ταυτόχρονα και το πρώτο βήμα ίδρυσης ενός <b>νέου</b> αστικορεβιζιονιστικού, <b>σοσιαλδημοκρατικού</b> τύπου κόμματος, το «Κ»ΚΕ (‘56). <p>Η διαβόητη «6η Ολομέλεια» είναι στην πραγματικότητα η 1η Ολομέλεια του τότε υπό συγκρότηση αστικορεβιζιονιστικού «Κ»ΚΕ(‘56), το οποίο δεν έχει απολύτως καμία σχέση και σε κανένα επίπεδο: <b>ιδεολογικά-πολιτικά-οργανωτικά</b>, με το επαναστατικό ΚΚΕ 1918-55 επειδή, με βάση τη γραμμή της «6ης Ολομέλειας» που υιοθέτησε την αντεπαναστατική σοσιαλδημοκρατική γραμμή του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ, αυτό το νέο κόμμα, σε: <p><b></b> <p><b>α)</b> <b>ιδεολογικό επίπεδο</b> δεν καθοδηγείται πλέον απ' τον επαναστατικό μαρξισμό δηλ. <b>λενινισμό-σταλινισμό</b>, αλλά απ' το αντεπαναστατικό ρεύμα τον χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού (παραλλαγή της <b>αστικής ιδεολογίας</b>), όπως αυτό εκφράζεται στο διαβόητο 20ο Συνέδριο και στα μετέπειτα συνέδρια του ΚΚΣΕ, <p><b></b> <p><b>β)</b> <b>πολιτικό επίπεδο</b> έχει μια ρεφορμιστική σοσιαλδημοκρατική γραμμή και ένα ρεφορμιστικό Πρόγραμμα που δεν θίγει τα θεμέλια τον καπιταλισμού, ενώ στα βασικά ζητήματα της επανάστασης απορρίπτει το μαρξισμό και υιοθετεί την αντεπαναστατική γραμμή της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας δηλ. τη γραμμή του «ειρηνικού κοινοβουλευτικού περάσματος» - αντί τη μαρξιστική της <b>βίαιης ένοπλης επανάστασης</b> - στο σοσιαλισμό με τη διατήρηση-«βοήθεια» του αστικού κράτους («εκδημοκρατισμός» του αστικού κράτους αντί <b>συντριβή</b> της αστικής κρατικής μηχανής), απορρίπτει άμεσα ή έμμεσα την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου, έχει τέλος μια αστική αντίληψη του σοσιαλισμού δηλ. ενός «σοσιαλισμού» χωρίς δικτατορία τον προλεταριάτου και τη διατήρηση σ' αυτόν των αστικών κομμάτων («πλουραλιστικός σοσιαλισμός»), <p><b></b> <p><b>γ)</b> <b>οργανωτικό επίπεδο</b>, πέρα απ' την διάλυση όλων των Οργανώσεων το 1958, δεν είναι πλέον κόμμα νέου τύπου δηλ. <b>λενινιστικού-σταλινικού</b> τύπου αλλά λειτουργεί όπως τα αστικά σοσιαλδημοκρατικού τύπου κόμματα. <p>Έτσι είναι ολοφάνερο ότι το <b>νέο κόμμα</b> που πρωτοσυγκροτήθηκε το 1956, το σημερινό «Κ»ΚΕ(‘56), <b>ήταν ευθύς εξαρχής ένα αστικό σοσιαλδημοκρατικού τύπου κόμμα.</b> <p><b></b> <p>Το 1968 το σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ('56) διασπάσθηκε σε δυο χρουστσωφικές ρεβιζιονιστικές κατευθύνσεις: μία χρουστσω-μπρεζνιεφική («Κ»ΚΕ(‘56)) και μια χρουστσω-«ευρωκομμουνιστική» («Κ»ΚΕ εσω.). Πρόκειται για μια ενδορεβιζιονιστική διάσπαση για δευτερεύοντα ζητήματα, ενώ στα κεντρικά και βασικά ζητήματα του κομμουνιστικού κινήματος: εκείνα της <b>επανάστασης</b> και <b>σοσιαλισμού</b>, έχουν τις ίδιες αστικο-ρεβιζιονιστικές σοσιαλδημοκρατικές απόψεις δηλ. τις θέσεις των 20ου και 22ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ. <p>Καθόλη τη διάρκεια της ύπαρξής του το ενιαίο αρχικά «Κ»ΚΕ(‘56) αλλά και τα δύο χρουστσωφικά κομμάτια στη συνέχεια («Κ»ΚΕ και «Κ»ΚΕ εσω-ΣΥΝ) απ' το ‘56 ως τα σήμερα ακολούθησαν τη γνωστή ρεφορμιστική γραμμή της <b>ταξικής συνεργασίας -</b> αντί τη γραμμή της <b>επαναστατικής ταξικής πάλης</b> μεταξύ μπουρζουαζίας-προλεταριάτου - και υπεράσπισαν δραστήρια όλα τα πολιτικό-οικονομικά μέτρα <b>παλινόρθωσης του καπιταλισμού</b> στη Σοβιετική Ένωση και στις άλλες ρεβιζιονιστικές χώρες, προπαγανδίζοντας-προβάλλοντας ταυτόχρονα ως «σοσιαλισμό» τον <b>παλινορθωμένο καπιταλισμό</b> της περιόδου των Χρουστσωφ-Μπρέζνιεφ-Γκορμπατσώφ, τον οποίο μάλιστα αποκαλούσαν «πραγματικό σοσιαλισμό» . <p>Στις ρεβιζιονιστικές χώρες πρωτοστάτησαν στις φασιστικές διώξεις των επαναστατών κομμουνιστών σταλινιστών-ζαχαριαδικών που με υπόδειξή τους πολλές εκατοντάδες κρατήθηκαν στις φυλακές και πολλές δεκάδες στάλθηκαν εξορία, μεταξύ των οποίων και ο Νίκος Ζαχαριάδης που με τα 17 χρόνια εξορίας στη Σιβηρία δολοφονήθηκε απ' τη <b>φασιστική</b> κλίκα του Μπρέζνιεφ τον Αύγουστο του 1973 με <b>υπόδειξη-σύμφωνη γνώμη</b> της προδοτικής σοσιαλδημοκρατικής κλίκας των Φλωράκη-Λουλέ-Τσολάκη κλπ., για να μην επιστρέψει ζωντανός στην Ελλάδα και τους χαλάσει τα προδοτικά σχέδιά τους. <p>Κατά τη διάρκεια της πάλης κατά της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας η ηγεσία Φλωράκη του «Κ»ΚΕ('56) τάχθηκε ανοιχτά κατά της ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ του Πολυτεχνείου, προσπάθησε να την αποτρέψει και ματαιώσει και έφτασε μάλιστα στο σημείο να χαραχτηρίσει τους φοιτητές πού ξεκίνησαν απ' τη Νομική να καταλάβουν το Πολυτεχνείο σαν <b>«πράκτορες»</b> της ΚΥΠ και της ΣΙΑ («Πανσπουδαστική» Νο 8). <p>Στη «μεταπολίτευση» η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ για να πετύχει την νομιμοποίηση τον κόμματός της υπέγραψε την επαίσχυντη δήλωση υποταγής στα ντόπια μονοπώλια (υπογραμμένη από τον αποστάτη Φλωράκη στις 2 Οκτώβρη 1974), στην οποία αναφέρεται: <b>«αι αρχαί του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος αντιτίθενται προς πάσαν ενέργειαν αποσκοπούσαν εις την βία κατάληψιν της εξουσίας ή την ανατροπήν του Ελεύθερου Δημοκρατικού Πολιτεύματος»</b>. <p>Απ' τα πρώτα χρόνια της «μεταπολίτευσης» ως τα τέλη σχεδόν της δεκαετίας τον '80 προπαγάνδιζε τη συνεργασία με το μεγαλοαστικό κόμμα του ΠΑΣΟΚ με το οποίο θα οδηγούσαν τάχα τη χώρα στη «μεγάλη» ή «πραγματική αλλαγή» και ύστερα στο «σοσιαλισμό», ενώ το 1989 έφτασε στο σημείο να μπει για πρώτη φορά σε δυο αστικές κυβερνήσεις (Τζανετάκη-Ζολώτα), μάλιστα δεν δίστασε μαζί με το μοναρχοφαστικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας να συγκροτήσει κυβέρνηση - την πρώτη ως τα σήμερα στην ιστορία του διεθνούς χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού. <p>Τα τελευταία χρόνια η σοσιαλδημοκρατική καθοδηγητική ομάδα του ΚΚΕ, με επικεφαλής την Α. Παπαρήγα κυριαρχείται ολοένα και περισσότερο από <b>εθνικιστικές-νεορθόδοξες</b> αντιδραστικές απόψεις που έχουν δυναμώσει επικίνδυνα με τη συνεργασία της εθνικίστριας θεούσας Λ. Κανέλλη, κλπ και το <b>εθνικιστικό </b>ΔΗΚΚΙ, ενώ δεν έχει μέτωπο πάλης κατά τού <b>εθνικισμού-σοβινισμού-ρατσισμού-φασισμού</b> και του <b>θρησκευτικού σκοταδισμού</b> (επιπλέον υπάρχει στενή συνεργασία με τον χουντοΧριστόδουλο μέσω Λ. Κανέλλη, κλπ). <p>Η ηγεσία του «Κ»ΚΕ('56) για να διατηρήσει και αυξήσει τις δυνάμεις της οξύνει <b>τεχνητά</b> τις σχέσεις με το δίδυμο χρουστσωφικό αδερφό της, τον ΣΥΝ, και διακηρύσσει ότι δεν θέλει σε κανένα επίπεδο συνεργασία μαζί του, ούτε σ' εκείνο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, φοβούμενη προφανώς διαρροές προς τον Συνασπισμό, με την δικαιολογία ότι ο ΣΥΝ επικροτεί την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση. Δε διστάζει όμως να συνεργαστεί με το εθνικιστικό ΔΗΚΚΙ, και την «Κομμουνιστική Ανανέωση» που και τα δύο είναι υπέρ της ΕΕ, μα ακόμα και με την Νέα Δημοκρατία, όπως στην Καρδίτσα (και αλλού) με κοινό υποψήφιο δήμαρχο «Κ»ΚΕ-ΝΔ και φέτος τον Χρ. Τέγο. <p>Όμως δεν καταφέρνει να βρει σημεία <b>διαφοροποίησής </b>της απ' τον ΣΥΝ, αφού στα βασικά ζητήματα της <b>επανάστασης</b> και <b>σοσιαλισμού</b> ακολουθούν και τα δυο αυτά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα («Κ»ΚΕ-ΣΥΝ) το διαβόητο «ειρηνικό κοινοβουλευτικό πέρασμα στο σοσιαλισμό» με τη βοήθεια του «εκδημοκρατισμένου» αστικού κράτους και έχουν την ίδια χρουστσωφική αστικο-ρεβιζιονιστική αντίληψη του «σοσιαλισμού». Μάλιστα η ηγεσία του ΣΥΝ βγαίνει στο «Κ»ΚΕ('56) μόνιμα απ' τα <b>αριστερά </b>σε σειρά ζητήματα όπως <b>φεουδο-αστικού ιερατείου</b> με επικεφαλής τον χουντοΧριστόδουλο (ταυτότητες, κλπ.), <b>εθνικισμού-σοβινισμού-ρατσισμού-φασισμού</b>, φασιστικής καταστολής των κινητοποιήσεων απ' τα ΜΑΤ (η «Αυγή» προβάλει πρωτοσέλιδα τις επιθέσεις των ΜΑΤ ενάντια σ' απεργούς και διαδηλωτές, ενώ αντίθετα ο «Ριζοσπάστης» όχι μόνο δεν τις προβάλλει μα ούτε καν τις καταδικάζει και ακόμα χειρότερο τις αποσιωπά με προκλητικό τρόπο και επιπλέον προπαγανδίζει στην εργατική τάξη και το λαό, με εντολή προφανώς του «κανίβαλου» της μοναρχοφασιστικής Δεξιάς Πολύδωρα, ότι τα ΜΑΤ δε χρησιμοποιούνε γκλοπς, δακρυγόνα και χημικές ουσίες αλλά <b>«πιπερόσκονη»</b> για <b>«φτάρνισμα»</b> των διαδηλωτών, («Ρ» 26/4/2006, σελ. 16-17)). Επιπλέον στηρίζει μόνιμα άμεσα ή έμμεσα την αντιδραστική κυβέρνηση Καραμανλή ακολουθώντας πάντα μία <b>διασπαστική στάση-</b>εναρμονισμένη-ενταγμένη στη διασπαστική τακτική της κυβέρνησης - ώστε μέσω της <b>διάσπασης</b> να υπονομεύεται ευθύς εξαρχής η ΕΝΟΤΗΤΑ και η ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των κινητοποιήσεων των εργαζομένων, να αποδυναμώνονται οι αγώνες της εργατικής τάξης και να γίνονται ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΙ ώστε να περνούν κάθε φορά τα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης όπως συνέβηκε τα δυο τελευταία χρόνια. <p>Και αυτές τις μέρες που γράφεται αυτό το σημείωμα και βρίσκεται σε ορμητική ανάπτυξη η πάλη των φοιτητών κατά τον νέου νόμου-πλαίσιο με τις ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ και την «απεργία διαρκείας» των Πανεπιστημιακών που αποφάσισε η ΠΟΣΔΕΠ, <b>η ηγεσία του «Κ»ΚΕ βαδίζει χέρι-χέρι με την κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ</b> και δια στόματος της ΔΗΠΑΚ («Κ»ΚΕ) αντιτάχθηκε και κατασυκοφαντεί την <b>«απεργία διαρκείας»</b> αλλά και τις <b>«καταλήψεις διαρκείας»</b> που τάχα μ' αυτές <b>«διευκολύνεται το πέρασμα της κυβερνητικής πολιτικής για την ανώτατη εκπαίδευση»</b> και επιπλέον η ΔΗΠΑΚ απειλεί ότι <b>«θα διεκδικήσει την καταψήφιση της σχετικής απόφασης της ΠΟΣΔΕΠ»</b> («Ρ» 27/ 5/2006, σελ. 6), ενώ αλλού τις χαρακτηρίζει <b>«πολιτικό τυχοδιωκτισμό»</b> («Ρ» 31/5/2006, σελ. 12) και η ΠΚΣ («Κ»ΝΕ) αντιτίθεται στις ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ - τη μοναδική αυτή τη στιγμή αποτελεσματική μορφή πάλης - και κατηγορεί τις <b>«δυνάμεις των ΠΑΣΠ-ΣΥΝ-ΕΑΑΚ που θεοποιούν τη μορφή της κατάληψης»</b> («Ρ» 28/5/2006, σελ.12). <p>Έτσι στο συγκεκριμένο δίκαιο αγώνα των φοιτητών κατά του νόμου-πλαίσιο απ' τα <b>αριστερά</b> βγαίνουν στην ηγεσία του «Κ»ΚΕ και της «Κ»ΝΕ όχι μόνο οι φοιτητές των εξωκοινοβουλευτικών αριστερών οργανώσεων και του ΣΥΝ αλλά και η ΠΑΣΠ του μεγαλοαστικού ΠΑΣΟΚ. <p>Τέλος η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ, πέρα απ' τη <b>φιλοαμερικάνικη</b> στάση της στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά του Ιράκ με κεντρικό σύνθημα <b>«έξω η Ελλάδα από τον πόλεμο»</b> αντί του αντιιμπεριαλιστικού <b>«έξω τα αμερικανοαγγλικά στρατεύματα απ' το Ιράκ»</b> -αφήνοντας έτσι στο απυρόβλητο τους αμερικανούς ιμπεριαλιστές- υποστηρίζει σταθερά, ακόμα και σήμερα, τους <b>αμερικανοτσολιάδες δοσίλογους</b> συντρόφους της χρουστσωφικούς του ιρακινού «κομμουνιστικού κόμματος» που συνεργάστηκαν και συνεργάζονται με τα στρατεύματα κατοχής και στελέχη που εκτελούνται απ' τις δυνάμεις της ιρακινής αντίστασης, ενώ η σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα στέλνει συλλυπητήρια γράμματα. που δεν τα δημοσιεύει στα έντυπά της, για το θάνατο των <b>δοσίλογων </b>συντρόφων της (<u>Επιστολή Αγγουράκη τέλη Νοέμβρη 2005</u>). <hr align="left" size="1" width="10%"> <p>* Μετά σχεδόν μισό αιώνα η σοσιαλδημοκρατική κλίκα των Φλωράκη-Παπαρήγα ομολογεί κι' αυτή ότι υπήρχε επέμβαση στο ΚΚΕ: «από τα έξι κόμματα που είχαν συγκροτήσει τη Διεθνή Επιτροπή πήραν μέρος στην Ολομέλεια οι παρακάτω εκπρόσωποι: 1) Γιούγκοφ, από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βουλγαρίας, 2) Κόβατς, από το Κόμμα των Ούγγρων Εργαζομένων, 3) Μάζουρ, από το Ενοποιημένο Εργατικό Κόμμα της Πολωνίας, 4) Γκεοργκίου Ντεζ από το Εργατικό Κόμμα της Ρουμανίας, 5) Κουουσίνεν, από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης, 6) Μπάρακ, από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τσεχοσλοβακίας. <p>Εισηγητής ο Γκεόργκε Γκεροργκίου Ντεζ, πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής» («Το ΚΚΕ, επίσημα κείμενα», τόμος 8ος 1956-1961, σελ. 13, Αθήνα 1987) Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-22917844053275994022012-12-29T12:48:00.001-08:002012-12-29T12:48:12.158-08:00Επιβάλλεται η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας σχετικά με την αντίσταση και πάλη του ΚΚΕ 1918-55 ενάντια στον χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s1600-h/Deltio-logo.gif"><img style="display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s400/Deltio-logo.gif"></a> <p align="center"><b>Ιούλης-Αύγουστος-Σεπτέμβρης 2005</b></p> <p align="center"><b>Επιβάλλεται η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας σχετικά με την αντίσταση και πάλη του ΚΚΕ 1918-55 ενάντια στον χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό<br></p></b><b></b> <p align="center"><b>Μια παρέμβαση της </b><b>«ΚΙΝΗΣΗΣ για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ 1918-55» σε εκδήλωση</b></p> <p>Στη 2ήμερη (5-6.2.2005) εκδήλωση που οργάνωσε στο Πολυτεχνείο, μ’ αφορμή τα 40 χρόνια από την έκδοση του περιοδικού «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ», η πρώην Α/συνέχεια-σημερινή ΚΟΕ με την επίσημη συμμετοχή απ’ τον ίδιο χώρο (ΚΚΕ-Μ-Λ, κλπ.) αλλά και διαφόρων άλλων ρεφορμιστών ευρω«κομμουνιστικής» χρουστσοφικής κατεύθυνσης, ακόμα και τροτσκιστών, παραβρέθηκε, χωρίς πρόσκληση, την πρώτη μέρα και αντιπροσωπεία της Οργάνωσης. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης του πρώτου θέματος<b>: «Η δεκαετία του ΄60 και ο τρόπος που αυτή επέδρασε στην αριστερά και το κομμουνιστικό κίνημα. Η συνεισφορά της Αναγέννησης»</b> έγινε εκ μέρους των συμμετεχόντων συντρόφων η παρακάτω παρέμβαση<b>:</b> <p><b></b>Αγαπητοί συναγωνιστές και φίλοι, <p> Οι προηγούμενοι ομιλητές έδωσαν μια διαστρεβλωμένη εικόνα σχετικά με την ιστορία της πάλης ενάντια στο χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό, επειδή αποσιώπησαν την πάλη του ΚΚΕ με επικεφαλής το σύντροφο Νίκο Ζαχαριάδη ενάντια σ’ αυτό το αντεπαναστατικό ρεύμα. <p> Όμως για αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας επιβάλλεται να σημειωθεί ότι στη μεγάλη και σφοδρότατη ιδεολογικο-πολιτική διαμάχη μεταξύ του επαναστατικού μαρξισμού, δηλ. του <b>λενινισμού-σταλινισμού</b> και του αντεπαναστατικού <b>χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού</b> στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα που πήρε ανοιχτή μορφή στις αρχές της δεκαετίας του ΄60, το ΚΚΕ με επικεφαλής το Νίκο Ζαχαριάδη υπήρξε το ΠΡΩΤΟ κόμμα που όρθωσε το ανάστημά του, αντιτάχθηκε και καταπολέμησε το χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό, μια πάλη που κορυφώθηκε, πριν το 20<sup>ο</sup> Συνέδριο (Φλεβάρης 1956) του ΚΚΣΕ, στην ανοιχτή σύγκρουση των ελλήνων κομμουνιστών πολιτικών προσφύγων της Τασκένδης, πρωτεύουσας του Ουζμπεκιστάν της Σοβιετικής Ένωσης, το Σεπτέμβρη του 1955. <p> Επομένως τη μεγαλειώδη αυτή πάλη κατά του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού σε διεθνές επίπεδο εγκαινίασαν ΠΡΩΤΟΙ οι έλληνες κομμουνιστές καθοδηγούμενοι απ’ το επαναστατικό ΚΚΕ 1918-55. <p> Επιπλέον το ΚΚΕ υπήρξε το ΜΟΝΟ κομμουνιστικό κόμμα των καπιταλιστικών χωρών στο οποίο <b>δεν πέρασε ο χρουστσοφικός ρεβιζιονισμός</b>, γεγονός που επιβεβαιώνεται τόσο απ’ την άρνηση της επαναστατικής ηγεσίας Ζαχαριάδη να δεχθεί το χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό όσο επίσης απ’ την άρνηση και μαζική αντίσταση των κομμουνιστών (Τασκένδη 95%, άλλες χώρες 85-90%, ανάλογα ποσοστά σε Άη-Στράτη, φυλακές, κλπ.) σ’ αυτό το προδοτικό αντεπαναστατικό ρεύμα. <p> Το επαναστατικό ΚΚΕ 1918-55 <b>διαλύθηκε</b> απ’ την ωμή αντικομμουνιστική επέμβαση των χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών με<b>: α) </b>τη βίαιη πραξικοπηματική καθαίρεση της ηγεσίας, σύλληψη και εκτόπισή της, <b>β)</b> τις μαζικές διαγραφές-αποχωρήσεις χιλιάδων κομμουνιστών, και <b>γ)</b> την οριστική διάλυση το 1958 όσων κομματικών Οργανώσεων είχαν απομείνει. <p> Το <b>νέο</b> κόμμα που δημιουργήθηκε το 1956, το «Κ»ΚΕ, δεν είχε και δεν έχει <b>καμιά</b> σχέση και σε κανένα επίπεδο (<b>ιδεολογικο-πολιτικο-οργανωτικό</b>) με το παλιό επαναστατικό ΚΚΕ 1918-55 και υπήρξε εκτρωματικό σοσιαλδημοκρατικό δημιούργημα των χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών με γραμμή το διαβόητο <b>«ειρηνικό κοινοβουλευτικό πέρασμα στο σοσιαλισμό»</b>, δηλ. τη σοσιαλδημοκρατική γραμμή του 20<sup>ου</sup> Συνεδρίου του ΚΚΣΕ και της «6<sup>ης</sup> Ολομέλειας» (Μάρτης 1956). Το «Κ»ΚΕ (1956), που δεν καθοδηγείται πλέον στη δράση του απ’ το <b>μαρξισμό-λενινισμό-σταλινισμό </b>αλλά απ’ το χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό (=<b>παραλλαγή </b>της αστικής ιδεολογίας), ήταν – ακριβώς γι’ αυτό το λόγο – <b>ευθύς εξαρχής</b> ένα <b>αστικό κόμμα σοσιαλδημοκρατικού τύπου</b>. <p> Στην οξύτατη σύγκρουση στο ΚΚΕ μεταξύ των επαναστατών κομμουνιστών, δηλ. των <b>σταλινικών-ζαχαριαδικών</b> με επικεφαλής το Γραμματέα του Κόμματος Νίκο Ζαχαριάδη και των διορισμένων απ’ τους προδότες χρουστσοφικούς ρεβιζιονιστές δεξιών οπορτουνιστών της κλίκας των Κολιγιάννη-Παρτσαλίδη-Βαφειάδη, κλπ. – που αποτελούσε τμήμα της γενικής ιδεολογικο-πολιτικής διαμάχης στις γραμμές του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος – η καθοδηγητική ομάδα της «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ» επέλεξε για τον εαυτό της και κράτησε μια <b>«κ ε ν τ ρ ι σ τ ι κ ή»</b> στάση, δηλ. μια στάση ανάμεσα στους επαναστάτες μαρξιστές, δηλ. σταλινικούς-ζαχαριαδικούς κομμουνιστές με επικεφαλής το Νίκο Ζαχαριάδη και τους χρουστσοφικούς ρεβιζιονιστές Κολιγιάννη-Παρτσαλίδη-Βαφειάδη, κλπ., ακριβέστερα και πιο συγκεκριμένα<b>:</b> μια<b> αντιζαχαριαδική</b> και επομένως <b>αντι-ΚΚΕ</b> στάση αλλά συνάμα και <b>αντισταλινική</b> με τη θέση της <b>«διόρθωσης των λαθών του Στάλιν» </b>(!) απ’ το πρώτο κιόλας τεύχος του περιοδικού «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ» (Οχτώβρης 1964) <b>αντί</b> να κρατήσει επαναστατική μαρξιστική στάση, δηλ. να υπερασπίσει ανεπιφύλαχτα, αποφασιστικά και με συνέπεια τον ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ που έκφραζε την επαναστατική γραμμή, αποτελούσε τον κεντρικό στόχο των επιθέσεων και συγκέντρωνε όλα τα συντονισμένα πυρά των προδοτών χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών και του διεθνούς ιμπεριαλισμού και στο ΚΚΕ το ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ που καθοδηγούσε την πάλη των ελλήνων κομμουνιστών ενάντια στο χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό. <p> Η τότε <b>αντισταλινική,</b> με τη μορφή της <b>«διόρθωσης των λαθών του Στάλιν»(!)</b>, στάση και <b>αντι-ΚΚΕ</b>, με τη μορφή του <b>αντιζαχαριαδισμού</b>, στάση της ηγετικής ομάδας της «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ» προκάλεσε μεγάλη ζημιά – τη μεγαλύτερη μετά από εκείνη των χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών – στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα επειδή, <b>πρώτο</b>, το αποπροσανατόλισε <b>ιδεολογικα-πολιτικα-οργανωτικά</b> και <b>δεύτερο</b>, το <b>διέσπασε</b>, οδηγώντας χιλιάδες κομμουνιστές στο περιθώριο. <p> Σ’ αυτή ακριβώς την <b>«κ ε ν τ ρ ι σ τ ι κ ή» </b>στάση – στάση μεταξύ του επαναστατικού μαρξισμού, δηλ. του <b>λενινισμού-σταλινισμού</b> και του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού – της ηγετικής ομάδας της «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ» βρίσκονται τα πρώτα σπέρματα της εμφάνισης και διαμόρφωσης μιας <b>νέας παραλλαγής </b>του<b> σύγχρονου ρεβιζιονισμού</b> και επιπλέον σ’ αυτή έχει τη ρίζα του και το μετέπειτα κομμάτιασμα αυτού του χώρου με τις απανωτές διασπάσεις. <p> Η παραπάνω <b>«κ ε ν τ ρ ι σ τ ι κ ή»</b> θέση της καθοδηγητικής ομάδας της «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ» για <b>«διόρθωση των λαθών του Στάλιν»(!)</b> συμπληρώνεται αργότερα με τη γνωστή τους θέση ότι ο ΣΤΑΛΙΝ στην ανάλυση της τότε σοβιετικής κοινωνίας (<b>«Για το σχέδιο του Συντάγματος της ΕΣΣΔ»</b>, 25.11.1936), στην οποία είχε ήδη <b>ολοκληρωθεί </b>η οικοδόμηση της οικονομικής βάσης του σοσιαλισμού (=<b>Διχτατορία </b>του<b> Προλεταριάτου</b> και ύπαρξη <b>δυο </b>μορφών <b>σοσιαλιστικής</b> ιδιοκτησίας<b>: κρατική-συνεταιριστική-κολλεκτιβίστικη</b>)<b> «δεν είδε την ύπαρξη της αστικής τάξης στη Σοβιετική Ένωση» </b>ή αλλιώς ο Στάλιν <b>«διακήρυξε το 1936 πως δεν υπήρχαν ανταγωνιστικές τάξεις»</b> στη Σοβιετική Ένωση - άποψη που αποτελεί κριτική από τα <b>δεξιά</b> στο ΣΤΑΛΙΝ, δηλ. απ’ τη σκοπιά της <b>διατήρησης</b> των ανταγωνιστικών και εκμεταλλευτριών τάξεων στο σοσιαλισμό και επιπλέον στο κεντρικό μα και <b>πιο</b> <b>σημαντικό </b>ζήτημα του κομμουνιστικού κινήματος<b>: </b>εκείνο του <b>Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού</b> συγκροτεί μια <b>νέα παραλλαγή</b> του <b>σύγχρονου ρεβιζιονισμού</b> επειδή εμπεριέχει<b>: 1) </b>μια αστικο-ρεβιζιονιστική αντίληψη του σοσιαλισμού<b>: </b>εκείνη της διατήρησης των εκμεταλλευτριών ανταγωνιστικών τάξεων και μετά την οικοδόμηση της οικονομικής βάσης του σοσιαλισμού, <b>2)</b> μια αντιμαρξιστική αντίληψη των κοινωνικών τάξεων με τον ισχυρισμό ότι τάχα στη Σοβιετική Ένωση υπήρχε αστική τάξη χωρίς να κατέχει μέσα παραγωγής. <p> Όμως ακόμα και μια απλή έστω ανάγνωση του «Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος» των ΜΑΡΞ-ΕΝΓΚΕΛΣ βεβαιώνει τον καθένα ότι με τη <b>«λέξη</b> <b>α σ τ ι κ ή τ ά ξ η</b> <b>εννοούμε την τάξη των σύγχρονων καπιταλιστών που είναι κάτοχοι των κοινωνικών μέσων παραγωγής και που εκμεταλλεύονται τη μισθωτή εργασία»</b> και επομένως δεν νοείται ύπαρξη αστικής τάξης σε μια κοινωνία, με τη μαρξιστική βέβαια έννοια του όρου, χωρίς να κατέχει μέσα παραγωγής. Αυτό που βέβαια υπήρχε στην κοινωνία της Σοβιετικής Ένωσης της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου ήταν τα <b>υπολείμματα</b> των εκμεταλλευτριών τάξεων και τα <b>νέα αστικά στοιχεία</b>, που γεννιούνται καθόλη τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό, τα οποία από κοινού πάλευαν απεγνωσμένα να ματαιώσουν τη συνέχιση της οικοδόμησης του σοσιαλισμού – <b>ταξική πάλη,</b> που, σύμφωνα με τον Στάλιν, <b>οξύνονταν </b>ολοένα και <b>περισσότερο</b> όσο προχωρούσε η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ με την υποστήριξη βέβαια και της διεθνούς αντίδρασης (<b>«Ολομέλεια της ΚΕ του ΠΚΚ (μπ)»</b>, 3-4 Μάρτη 1937 και αλλού).</p> Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-27451227148738659392012-12-29T12:47:00.001-08:002012-12-29T12:47:20.969-08:00ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ - Ο μεγαλοφυής στρατηλάτης, οργανωτής, καθοδηγητής και αρχιτέκτονας της λαμπρής νίκης πάνω στο χιτλεροφασισμό<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s1600-h/Deltio-logo.gif"><img style="display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s400/Deltio-logo.gif"></a> <p align="center"><b>Ιούλης-Αύγουστος-Σεπτέμβρης 2005</b></p> <p align="justify"><b>ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ</b> - Ο μεγαλοφυής στρατηλάτης, οργανωτής, καθοδηγητής και αρχιτέκτονας της λαμπρής νίκης πάνω στο χιτλεροφασισμό <p align="justify">Συμπληρώθηκαν φέτος 60 χρόνια από τη μεγάλη Αντιφασιστική ΝΙΚΗ, που απάλλαξε τους λαούς της Ευρώπης, απ΄τη βαρβαρότητα της χιτλερικής μπότας και τη βαθιά νύχτα του ναζιφασισμού, νίκη που επιτεύχθηκε με την αποφασιστική συμβολή της τότε σοσιαλιστικής Σοβιετικής Ένωσης υπό την καθοδήγηση του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ. <p align="justify">Στις 2 Μάη του '45 τμήματα των σοβιετικών στρατευμάτων του ηρωικού ένδοξου Κόκκινου Στρατού μπήκαν θριαμβευτικά στο Βερόλινο, κατέλαβαν την πρωτεύουσα της χιτλερικής Γερμανίας και σύντριψαν οριστικά τα ιμπεριαλιστικά ναζιφασιστικά στρατεύματα, κάνοντας έτσι πράξη τη διαταγή του Στρατάρχη ΣΤΑΛΙΝ να στηθεί και υψωθεί η κόκκινη σημαία της ΝΙΚΗΣ στο Ράιχσταγκ. <p align="justify">Στις 8 Μάη υπογράφτηκε το έγγραφο της χωρίς όρους συνθηκολόγησης απ' τη διοίκηση των χιτλερικών στρατευμάτων. <p align="justify">Η χαρμόσυνη είδηση της ΝΙΚΗΣ διαδόθηκε αστραπιαία στα πέρατα της γης και χαροποίησε πρώτα-πρώτα τους λαούς της Σοβιετικής Ένωσης, πού σήκωσαν το κύριο βάρος του πολέμου, πήγαιναν στο μέτωπο με το σύνθημα: <b>«Για το Στάλιν! Για την πατρίδα!»</b> και σύντριψαν τα γερμανικά και ιαπωνικά ιμπεριαλιστικά στρατεύματα, αλλά και όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς που απαλλάχτηκαν απ' την κατάμαυρη νύχτα της φασιστικής σκλαβιάς. <p align="justify">Σε κείνα τα πολύ δύσκολα και κρίσιμα χρόνια του πολέμου ήταν μεγάλο ευτύχημα για τους λαούς της Σοβιετικής Ένωσης που επικεφαλής του Κόμματος των Μπολσεβίκων και του Κόκκινου Στρατού ήταν ο αταλάντευτος, σοφός και μεγάλος κομμουνιστής επαναστάτης ηγέτης ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ. Εμπνευστής, οργανωτής και καθοδηγητής της μεγάλης αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ των λαών υπήρξε ο ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ, πανάξιος μεγαλοφυής αρχηγός ενός πανάξιου στρατιωτικού επιτελείου που καθοδήγησε άμεσα τις μάχες της Μόσχας, του ηρωικού ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ -την <b>πιο μεγαλειώδη μάχη</b> στην ιστορία των πολέμων- του Κουρσκ, κλπ., σημειώνοντας μεγάλες επιτυχίες στον πόλεμο, επιτυχίες που τελικά οδήγησαν στη συντριβή του φασισμού και δικαιολογημένα ανέδειξαν τον ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ σε μεγάλο στρατηλάτη και αρχιτέκτονα της ΝΙΚΗΣ πάνω στο χιτλεροφασισμό-ναζισμό και τον ιαπωνικό μιλιταρισμό, πολεμικές επιτυχίες που οφείλονται <b>πρώτα</b> και <b>κύρια</b>, πέρα απ' τον απαράμιλλο ηρωισμό των σοβιετικών λαών και του Κόκκινου Στρατού, στην <b>ορθή επαναστατική ιδεολογικο-πολιτική και στρατιωτική καθοδήγηση του Κόμματος των Μπολσεβίκων.</b> <p align="justify">Παλιότερα και σήμερα οι ιμπεριαλιστές, οι φασίστες, ολόκληρη η διεθνής αντίδραση αλλά και τα χρουστσοφικά ρεβιζιονιστικά κόμματα, αστικά κόμματα σοσιαλδημοκρατικού τύπου, μεταξύ των οποίων και τα «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ, συκοφάντησαν και συκοφαντούν τον ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ, προσπαθούν απεγνωσμένα, κάνοντας απέλπιδες προσπάθειες, να <b>μειώσουν τη μεγάλη, ιστορικής σημασίας για την ήττα του φασισμού, συμβολή στην αντιφασιστική ΝΙΚΗ, να αμφισβητήσουν ότι ΑΥΤΟΣ υπήρξε ο εμπνευστής, οργανωτής και καθοδηγητής, ο αρχιτέκτονας της μεγάλης Αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ των λαών</b>. Υπήρξε δε τέτοιο και τόσο μεγάλο το <b>ταξικό</b> μίσος της ρεβιζιονιστικής φασιστικής κλίκας των Χρουστσόφ-Μπρέζνιεφ -ελεεινών προδοτών και πρακτόρων του διεθνούς ιμπεριαλισμού- αλλά και όλων των χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών ανά τον κόσμο, που <b>απάλειψε ακόμα και το μεγάλο φωτεινό και ηρωικό Σύμβολο της Αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ, απ' το χάρτη της Ευρώπης μετονομάζοντας το ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ σε Βόλγκογκραντ</b>, για να ικανοποιήσει-χαροποιήσει τους ηττημένους, ναζι-φασίστες χιτλερικούς εγκληματίες και τους ανά τον κόσμο ομοϊδεάτες τους. <p align="justify">Έτσι η προδοτική φασιστική κλίκα των Χρουστσόφ-Μπρέζνιεφ ξεπέρασε σε <b>αντιδραστικότητα</b> κατά πολύ και την ιμπεριαλιστική γαλλική αστική τάξη, η οποία <b>διατήρησε</b> και <b>διατηρεί</b>, ακόμα και <b>σήμερα</b>, στο Μετρό του Παρισίου τη στάση <b>ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ</b>. <p align="justify">Οι όποιες προσπάθειες* των ιμπεριαλιστών και ολόκληρης της διεθνούς αντίδρασης, μαζί και των χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών και όλων των άλλων οπορτουνιστών, διαστρέβλωσης της επαναστατικής μαρξιστικής πολιτικής γραμμής του ΣΤΑΛΙΝ σε κείνη την εξαιρετικά κρίσιμη ιστορική περίοδο και αμφισβήτησης της μεγάλης, <b>καθοριστικής</b> σημασίας συμβολή του στις ιστορικές εξελίξεις είναι καταδικασμένες σε αποτυχία, γιατί όσο μπορούν να αμφισβητήσουν τα ιστορικά γεγονότα: <b>1)</b> η ήττα του χιτλεροφασισμού, ιταλικού φασισμού και ιαπωνικό μιλιταρισμού, <b>2)</b> η μεγάλη αντιφασιστική ΝΙΚΗ των λαών, <b>3)</b> η διάσωση της Σοβιετικής Ένωσης, <b>4)</b> η δημιουργία μεταπολεμικά του τότε σοσιαλιστικού στρατοπέδου, κλπ., γενικά η <b>ύπαρξη</b> τους ή <b>μη</b>, άλλο τόσο <b>μπορεί να αμφισβητηθεί η ΟΡΘΟΤΗΤΑ της επαναστατικής μαρξιστικής πολιτικής του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ εκείνης της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου που ήταν ακριβώς αυτή που συνέβαλε στη δημιουργία της νέας αυτής ιστορικής πραγματικότητας, και επομένως έχει οριστικά πλέον κριθεί</b>. <p align="justify">Οι επιτυχίες αυτές οφείλονται πρωταρχικά στην επιστημονική ανάλυση, απ' τη σκοπιά του επαναστατικού μαρξισμού, της τότε διεθνούς πραγματικότητας, την επεξεργασία και διατύπωση -σ' αυτή τη βάση ακριβώς- της ορθής επαναστατικής μαρξιστικής πολιτικής εκ μέρους του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ ήταν εκείνα που επέτρεψαν την πρόβλεψη των εξελίξεων απ' τις αρχές της δεκαετίας του '30 στο διεθνή χώρο και το <b>αναπόφευκτο</b> του πολέμου, την ανάλογη επαναστατική γραμμή της ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ γενικά και του κάθε κομμουνιστικού κόμματος στη χώρα ειδικά, την προώθηση της οικοδόμησης του σοσιαλισμού και την ανάπτυξη της οικονομίας της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και την υλικοτεχνική στρατιωτική προετοιμασία για τον επερχόμενο πόλεμο, αλλά και την εκμετάλλευση με ακρίβεια και αριστοτεχνικό τρόπο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων προς όφελος των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των λαών, του σοσιαλισμού και όλων των αντιπάλων προς τον άξονα Βερολίνο-Ρώμη-Τόκιο δυνάμεων <p align="justify">* Αρχίζοντας απ' την φασιστικού χαρακτήρα εξίσωση Στάλιν-Χίτλερ της ιμπεριαλιστικής αντίδρασης, κλπ. ως τις χρουστσοφικές σαπουνόφουσκες του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ ότι το ΚΚΣΕ είχε «απλά» (!) <b>«ΓΓ τον Ι.Β. Στάλιν»</b> («Θέσεις του ΚΚΕ «για τα 60 χρόνια από την αντιφασιστική νίκη των λαών» 9 Μάη 945» σελ. 6), πως τάχα η «αυτοδιάλυση της κομμουνιστικής διεθνούς»... <b>«αδυνάτιζε ακόμα περισσότερο τη δυνατότητα για αυτοτελή ενιαία στρατηγική του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος απέναντι στη στρατηγική του διεθνούς ιμπεριαλισμού»</b> (σελ. 7), πως η αντιμαρξιστική γραμμή της «ειρηνική συνύπαρξης» διατυπώθηκε τάχα στο 19ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ (σελ. 14), χαρακτηριστικό είναι ότι οι<b> αντισταλινικοί</b> σοσιαλδημοκράτες Μαΐλης-Αρσεένκο-Ρούμπιξ σε εκδήλωση του Περισσού δεν αναφέρουν τίποτε για τη μεγάλη <b>συμβολή</b> του Ιωσήφ Στάλιν στην αντιφασιστική νίκη, μάλιστα αποσιωπούν και το γνωστό σύνθημα με το οποίο οι σοβιετικοί στρατιώτες πήγαιναν στον μέτωπο: <b>«Για τον Στάλιν! Για την πατρίδα!»</b> («Ρ» 14.6.2005, σελ. 14-15), κλπ. και φθάνοντας ως τις «ελαφρόμυαλες» ουρανομήκεις τροτσκιστικές κοτσάνες κάποιου Γιάννη Ελαφρού στο «ΠΡΙΝ» (8 Μάη 2005, σελ. 10) περί <b>«Αντιφασιστικής Νίκης-Εργατικής Ήττας»</b>, κλπ., κλπ.</p> Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-78777737640184843152012-12-29T12:46:00.001-08:002012-12-29T12:46:23.677-08:00ΤΑΣΚΕΝΔΗ Σεπτέμβρης '55 - απαρχή και σημαία πάλης των κομμουνιστών όλων των χωρών κατά του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού 50 χρόνια από τα «γεγονότα της Τασκένδης» (1955)<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s1600-h/Deltio-logo.gif"><img style="display: inline; float: left" border="0" alt="" align="left" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s400/Deltio-logo.gif"></a> <p><b>Ιούλης-Αύγουστος-Σεπτέμβρης 2005</b></p> <p><b>ΤΑΣΚΕΝΔΗ Σεπτέμβρης '55 - απαρχή και σημαία πάλης των κομμουνιστών όλων των χωρών κατά του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού<br>50 χρόνια από τα </b><b>«γεγονότα της Τασκένδης» (1955)</b> <p><i><b>Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια απ' τα «γεγονότα της Τασκένδης» του Σεπτέμβρη του 1955, που σκηνοθέτησε, σχεδίασε, οργάνωσε και πραγματοποίησε η ρεβιζιονιστική χρουστσοφική ομάδα με όργανα τους ελάχιστους δεξιούς οπουρτουνιστές απ' τις γραμμές της Κομματικής Οργάνωσης Τασκένδης (ΚΟΤ) του ΚΚΕ, για να διαλύσει το επαναστατικό κόμμα του προλεταριάτου, το ένδοξο και ηρωικό ΚΚΕ με επικεφαλής το μεγάλο κομμουνιστή ηγέτη Νίκο Ζαχαριάδη.</b></i> <p>Τα «γεγονότα της Τασκένδης» του '55 έχουν τριπλή ιστορική σημασία:<br><b>πρώτο</b>, αποτέλεσαν την <b>πρώτη ανοιχτή</b> και <b>ωμή επέμβαση</b> των χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών στα εσωτερικά του ΚΚΕ με στόχο τη διάλυσή του.<br><b>δεύτερο</b>, εγκαινιάζουν την έναρξη της αντίστασης και της πάλης κατά του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού, πριν ακόμα εμφανιστεί ως ολοκληρωμένο ιδεολογικό-πολιτικό ρεύμα στο 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ (Φλεβάρης 1956),<br><b>τρίτο</b>, αποτελούν <b>απαρχή</b> και σημαία πάλης των κομμουνιστών όλων των χωρών κατά του αντεπαναστατικού αυτού ρεύματος.<b> Η πάλη των κομμουνιστών της Τασκένδης εγκαινιάζει τον αγώνα κατά του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού σε διεθνές επίπεδο.</b> <p>Πριν τα «γεγονότα της Τασκένδης» και μετά την επικράτηση και ισχυροποίηση της προδοτικής χρουστσοφικής ομάδας στο ΚΚΣΕ, ο αποστάτης και πράκτορας του διεθνούς ιμπεριαλισμού Νικήτα Χρουστσόφ, βολιδοσκοπώντας τους Γραμματείς των Κομμουνιστικών Κομμάτων, διαπίστωσε αρχικά ότι ο Νίκος Ζαχαριάδης δεν είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει την επανασταστική σταλινική γραμμή, ενώ λίγο αργότερα του ζήτησε να αλλάξει στάση σε 3 ζητήματα: <b>1)</b> να θεωρήσει την καπιταλιστική Γιουγκοσλαβία σαν «σοσιαλιστική» χώρα, <b>2)</b> να στραφεί ενάντια στο Στάλιν με άρθρα στην «Πράβδα» αναφερόμενα στο διαβόητο, ιδεαλιστικής προέλευσης, μύθο της «προσωπολατρίας» (!) και <b>3)</b> να δεχτεί τη διάλυση της ΚΟΜΙΝΦΟΡΜ. Και στα 3 αυτά βασικά ζητήματα του κομμουνιστικού κινήματος ο μεγάλος και αλύγιστος κομμουνιστής ηγέτης Νίκος Ζαχαριάδης απάντησε αρνητικά. <p>Μετά απ' αυτά, και όταν ήταν πλέον σίγουρος ότι οι πιέσεις δεν αποδίδουν, προχώρησε στη δημιουργία φράξιας στην Κομματική Οργάνωση της Τασκένδης, όμως βρήκε ελάχιστους οπορτουνιστές οπαδούς του. Το Κόμμα ξεσκέπασε τη φράξια, καθαίρεσε και καταδίκασε τους φραξιονιστές. <p>Ο Νίκος Ζαχαριάδης μιλώντας το Σεπτέμβρη του '55 σε ακτίφ στελεχών του Κόμματος στο θέατρο Μου Κι Μι της Τασκένδης, ανάμεσα στ' άλλα είπε: <b>«σύντροφοι, αρκετοί ομιλητές έκαναν επίθεση στο Δημητρίου και λίγο πολύ τον θεωρούν ως την κορυφή των αναθεωρητών. Ο Δημητρίου, σύντροφοι, είναι η τρίχα από την άκρη της ουράς, ενός ατζαμίδικα καμουφλαρισμένου ελέφαντα. Σε μας όλους πέφτει το σοβαρό και ιστορικό καθήκον να τραβήξουμε την ουρά αυτήν, για να φανεί σ' όλο τον κόσμο ο πραγματικός ελέφαντας, δηλ. ο Χρουστσόφ»</b> (Κ. Καρανικόλα: «Μια λευκή σελίδα του ΚΚΕ», σελ. 59). <p>Όταν και η δημιουργία υπολογίσιμης φράξιας απέτυχε, τότε ο Χρουστσόφ οργάνωσε, με όργανα τους λίγους έλληνες οπορτουνιστές, στις 10 Σεπτέμβρη 1955 «την ανοιχτή προβοκάτσια» ενάντια στην αντιπροσωπεία με τη βίαιη, γκανγκστερική επίθεση στα γραφεία όπου παρέμεινε η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ και με τον τραυματισμό 3 μελών της ΚΕ του ΚΚΕ (5η Ολομέλεια). Οι 200-250 δεξιοί οπορτουνιστές, υπό την καθοδήγηση των σοβιετικών ρεβιζιονιστών, με επικεφαλής τους Υψηλάντη, Δημητρίου, Χείμαρο, Μπαρμπαλιά, κλπ. απέτυχαν να καταλάβουν τα Γραφεία της ΚΟΤ στην 7η Πολιτεία. Η επίθεση αυτή ξεσήκωσε χιλιάδες μέλη του κόμματος που έτρεξαν σε υπεράσπιση των Γραφείων της ΚΟΤ και των στελεχών του Κόμματος, ακολούθησαν συγκρούσεις με τους φραξιονιστές, με την αστυνομία και το στρατό, συνελήφθησαν και ρίχτηκαν στις φυλακές πολλές εκατοντάδες κομμουνιστές. <p>Στα τέλη Δεκέμβρη του '55 (26-28.12.1955) συνήλθε η 5η ιστορική Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, το τελευταίο σώμα του ηρωικού μας Κόμματος, που καταδίκασε την επέμβαση των σοβιετικών ρεβιζιονιστών στο ΚΚΕ. <p>Λίγο αργότερα, τον επόμενο χρόνο, στα μέσα Φλεβάρη, άρχισαν στην Τασκένδη οι σκηνοθετημένες δίκες παρωδία των ελλήνων κομμουνιστών που «δίκασαν»(!) και καταδίκασαν τους συλληφθέντες αετούς των Γράμμου-Βίτσι-Μουργκάνας, με νόμους για χούλιγκανς και αλήτες, μεταξύ των οποίων Γιώργη Καλλιανέση, στρατηγό του ΔΣΕ, Δ. Βύσσιο, αντισυνταγματάρχη, Πολιτικό Επίτροπο της 103 ταξιαρχίας, κλπ., μετά την καταδίκη τους εξόρισαν στη Σιβηρία και μάλιστα επίτηδες σε στρατόπεδο συγκέντρωσης «που συνόρευε με στρατόπεδα συγκέντρωσης γερμανών εγκληματιών πολέμου, που ήταν καταδικασμένοι με την ανώτατη προβλεπόμενη από τον τότε σοβιετικό ποινικό νόμο της ΕΣΣΔ ποινή σε 25 χρόνια φυλάκιση... οι γερμανοί θεωρούνταν αιχμάλωτοι πολέμου, δεν δούλευαν και έπαιρναν το συσσίτιο του σοβιετικού στρατιώτη και συμπληρωματικά κάθε 10 ημέρες δέματα με τρόφιμα και φάρμακα από τον Ερυθρό Σταυρό της Δυτικής Γερμανίας. Οι καταδικασμένοι αγωνιστές πρόσφυγες τρέφονταν με τις σάπιες πατάτες και το μουχλιασμένο πλιγούρι του στρατοπέδου. Κι αυτή η «δίαιτα», σε συνθήκες βαριάς και εξαντλητικής εργασίας φρουρούμενοι από ένοπλους δεσμοφύλακες και ειδικά σκυλιά...» (Δ. Βύσσιος: «Ανοιχτή επιστολή προς τον Μ.Ν. Πονομαριόφ, πρώην υπεύθυνο του τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΣΕ», Ιανουάριος 1991). <p>H αντίσταση των ελλήνων κομμουνιστών ενάντια στο χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό υπήρξε μαζικότατη. Η συντριπτικότατη πλειοψηφία, το 95% των μελών της Κομματικής Οργάνωσης της Τασκένδης, τάχθηκε κατά της επέμβασης των χρουστσοφικών στο ΚΚΕ, υπεράσπισε με παραδειγματική συνέπεια, με πρωτοφανή αποφασιστικότητα και απαράμιλλο θάρρος την επαναστατική γραμμή του Κόμματος και την ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον αλύγιστο επαναστάτη κομμουνιστή Νίκο Ζαχαριάδη. Η μαζική αντίσταση (85-95% στην Τασκένδη και στις Λαϊκές Δημοκρατίες) ενάντια στο χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό εμπόδισε και απέτρεψε τη μετατροπή του ΚΚΕ σε αστικό κόμμα σοσιαλδημοκρατικού τύπου. <p>Καθοδηγητικό και αποφασιστικό-καθοριστικό ρόλο σ' αυτή την εξαιρετικά δύσκολη και σκληρή μα ηρωική και νικηφόρα πάλη για να μην εγκαταλείψει το ΚΚΕ την επαναστατική του γραμμή έπαιξε ο Νίκος Ζαχαριάδης, ο οποίος, πέρα απ' την αντίσταση στη χρουστσοφική ομάδα, στις αρχές του 1956 απάντησε σε κάποιους έλληνες ρεβιζιονιστές, μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ που ζητούσαν να παραιτηθεί: «τώρα δε θα σας κάνω τη χάρη, δε θα σας επιτρέψω να μετατρέψετε το ΚΚΕ σε αστικό κόμμα». Αργότερα, τέλη Φλεβάρη, αρχές Μάρτη 1956, απευθυνόμενος στον «πρόεδρο» της διαβόητης χρουστσοφικής «Διεθνούς Επιτροπής» Γκ. Ντέζ αρνήθηκε να απολογηθεί και αντέκρουσε την ανάμιξη της στα εσωτερικά του ΚΚΕ: <b>«ποιος σου έδωσε εσένα το δικαίωμα να εξετάσεις τα προβλήματα του ηρωικού ΚΚΕ, που τον Αύγουστο του 1944 κοιμήθηκες με το φασισμό και το πρωί ξύπνησες με Λαϊκή Δημοκρατία, την οποία κουβάλαγαν οι κόκκινοι τανκίστες από το Στάλινγκραντ όταν σύντριψαν τη φασιστική ρουμάνικη Μεραρχία και στην παρέδωσαν δώρο. Με ποια πείρα θα μπορέσεις εσύ να κρίνεις τους αγώνες των ελλήνων κομμουνιστών, που προς τιμήν τους με τους αγώνες τους, δεν επέτρεψαν ούτε σ' έναν έλληνα πολίτη να πολεμήσει στο Ανατολικό Μέτωπο ενάντια στην ΕΣΣΔ»</b>. <p>Το επαναστατικό ΚΚΕ είναι το μόνο, απ' τα κομμουνιστικά κόμματα των καπιταλιστικών χωρών, που ποτέ δεν μετατράπηκε σε αντεπαναστατικό κόμμα: σε αστικό κόμμα σοσιαλδημοκρατικού τύπου. Αυτό υποχρέωσε τους χρουστσοφικούς ρεβιζιονιστές να συγκροτήσουν ένα νέο κόμμα — στη θέση του παλιού που διέλυσαν με τη βίαιη καθαίρεση της εκλεγμένης ηγεσίας και τη σύλληψη του Νίκου Ζαχαριάδη και τις μαζικές διαγραφές - το Μάρτη του '56 με τη διαβόητη παρασυναγωγή της «6ης Ολομέλειας», στην οποία καθορίστηκε νέα γραμμή, η αντεπαναστατικη σοσιαλδημοκρατική γραμμή του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ («ειρηνικός δρόμος», κλπ.). Το νέο κόμμα με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Κ»ΚΕ ήταν ευθύς εξαρχής ένα αστικό κόμμα σοσιαλδημοκρατικού τύπου και δεν είχε καμιά απολύτως σχέση με το ηρωικό επαναστατικό ΚΚΕ 1918-55, επειδή αυτό δεν καθοδηγούνταν πλέον, όπως εκείνο, απ’ τον επαναστατικκό μαρξισμό, δηλ. το λενινισμό-σταλινισμό αλλά απ' το αντεπαναστατικό ιδεολογικοπολιτικό ρεύμα του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού (= παραλλαγή της αστικής ιδεολογίας). <p>Η μαζική μαχητική αντίσταση και πάλη κατά της χρουστσοφικής κλίκας των ελλήνων κομμουνιστών της Τασκένδης το Σεπτέμβρη του '55 με επικεφαλής το Νίκο Ζαχαριάδη υπήρξε η ΠΡΩΤΗ αντίσταση στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα απέναντι στο χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό μα και ΚΟΡΥΦΑΙΑ στιγμή των ηρωικών αγώνων του ΚΚΕ. Υπήρξε - αν παρθεί υπόψη η μεγάλη πρωτοφανής καταστροφή που ακολούθησε μετά το '56 ως αποτέλεσμα της επιβολής του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού στα κομμουνιστικά κόμματα (καταστροφή του σοσιαλισμού με την παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση την περίοδο των Χρουστσόφ-Μπρέζνιεφ και καταστροφή των κομμουνιστικών κομμάτων) - όχι μόνο η κορυφαία στιγμή της μακρόχρονης πάλης του ηρωικού σταλινικού-ζαχαριαδικού ΚΚΕ μα και συνάμα μια ΜΕΓΑΛΗ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ στιγμή της πάλης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος (ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΚΟΜΙΝΦΟΡΜ) κατά του νέου αντεπαναστατικού προδοτικού ρεύματος του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού, που εμφανίστηκε στις γραμμές του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος στα μέσα της δεκαετίας του '50. Ήταν αυτή που εγκαινίασε την έναρξη της πάλης κατά του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού σε διεθνές επίπεδο. <p>Ο σύντροφος Νίκος Ζαχαριάδης είχε προβλέψει αυτή την καταστροφή - και σ' αυτό μετριέται το ιστορικό μέγεθος του ως μεγάλου κομμουνιστή ηγέτη - σε περίπτωση κυριαρχίας του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού: <b>«</b><b>προσέξτε σύντροφοί αυτοί είναι διεθνείς προβοκάτορες, θα κάνουν μεγάλη ζημιά στο κομμουνιστικό κίνημα και οι δικοί μας συνεργάτες τους θα κάνουν μεγάλη ζημιά στην πατρίδα μας»</b> (Τασκένδη Σεπτέμβρης 1955).</p> Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-61960456272079295362012-12-29T12:45:00.001-08:002012-12-29T12:45:51.741-08:0060 χρόνια από τη μεγάλη Αντιφασιστική ΝΙΚΗ των λαών<h5></h5> <p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s1600-h/Deltio-logo.gif"><img style="display: inline; float: left" border="0" alt="" align="left" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s400/Deltio-logo.gif"></a> <p><b>Ιούλης-Αύγουστος-Σεπτέμβρης 2005<br></b><b></b></p> <p><b>60 χρόνια από τη μεγάλη Αντιφασιστική ΝΙΚΗ των λαών</b><br></p> <p align="center"><strong>ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ Ι. Β. ΣΤΑΛΙΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ</strong></p> <p><b>9 Μάη του 1945</b></p> <p align="justify">Σύντροφοι! Πατριώτες και πατριώτισσες!<br>Έφτασε η μεγάλη μέρα της νίκης ενάντια στη Γερμανία. Η φασιστική Γερμανία, γονατισμένη από τον Κόκκινο Στρατό και τα στρατεύματα των συμμάχων μας, αναγνώρισε πως είναι ηττημένη και δέκτηκε να συνθηκολογήσει χωρίς όρους.<br>Στις 7 Μάη στην πόλη Ρέιμς υπογράφτηκε το προκαταρκτικό πρωτόκολλο συνθηκολόγησης. Στις 8 Μάη οι αντιπρόσωποι της γερμανικής ανώτατης διοίκησης, μπροστά στους αντιπροσώπους της ανώτατης διοίκησης των συμμαχικών στρατευμάτων και της ανώτατης διοίκησης των σοβιετικών στρατευμάτων, υπέγραψαν στο Βερολίνο το τελικό έγγραφο της συνθηκολόγησης, που η εφαρμογή του άρχισε από την 24η ώρα της 8 του Μάη.<br>Ξέροντας τη συνήθεια των γερμανών λύκων να θεωρούν κουρελόχαρτα τα σύμφωνα και τις συνθήκες, δεν έχουμε καμιά βάση να πιστεύουμε στο λόγο τους. Ωστόσο σήμερα από το πρωί, τα γερμανικά στρατεύματα σε εκτέλεση της πράξης της συνθηκολόγησης, άρχισαν να καταθέτουν τα όπλα κατά μάζες και να παραδίδονται αιχμάλωτοι στα στρατεύματά μας. Αυτό πια δεν είναι κουρελόχαρτο. Είναι η πραγματική συνθηκολόγηση των ενόπλων δυνάμεων της Γερμανίας. Είναι αλήθεια πως μια ομάδα γερμανικά στρατεύματα στη περιοχή της Τσεχοσλοβακίας αρνείται ακόμα τη συνθηκολόγηση. Αλλά ελπίζω πως ο Κόκκινος Στρατός θα κατορθώσει να τους κάνει να συνέλθουν.<br>Τώρα μπορούμε να δηλώσουμε με πεποίθηση, πως έφτασε η ιστορική μέρα της τελικής συντριβής της Γερμανίας, μέρας της μεγάλης νίκης του λαού μας ενάντια στο γερμανικό ιμπεριαλισμό.<br> Οι μεγάλες θυσίες που προσφέραμε για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της πατρίδας μας, οι αμέτρητες στερήσεις και βάσανα που πέρασε ο λαός μας στο διάστημα του πολέμου, η γεμάτη υπερένταση εργασία στα μετόπισθεν και στο μέτωπο, που προσφέρθηκαν στο βωμό της Πατρίδας, δεν πήγαν χαμένα και στεφανώθηκαν με την πλέρια νίκη πάνω στον εχθρό. Η προαιώνια πάλη των σλαβικών λαών για την ύπαρξη τους και την ανεξαρτησία τους, τελείωσε με τη νίκη πάνω στους γερμανούς επιδρομείς και τη γερμανική τυραννία.<br> Από δω και μπρος πάνω στην Ευρώπη θα κυματίζει η μεγάλη σημαία της ελευθερίας των λαών και της ειρήνης ανάμεσα στους λαούς.<br>Πριν από τρία χρόνια ο Χίτλερ δήλωσε δημόσια, πως μέσα στα καθήκοντά του περιλαμβάνεται και ο διαμελισμός της Σοβιετικής Ένωσης και η απόσπαση από αυτήν του Καυκάσου, της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας, των Βαλτικών και άλλων περιοχών. Δήλωσε ξεκάθαρα: «Θα εξοντώσουμε τη Ρωσία ώστε να μη μπορέσει ποτέ πια να σηκωθεί». Αυτό ήταν πριν τρία χρόνια. Δεν ήταν όμως τυχερό να πραγματοποιηθούν οι παράφρονες ιδέες του Χίτλερ, η πορεία του πολέμου τις εξανέμισε. Στην πραγματικότητα έγινε κάτι εντελώς αντίθετο από αυτό που έλεγαν μέσα στο παραλήρημά τους οι χιτλερικοί. Η Γερμανία τσακίστηκε κατακέφαλα. Τα γερμανικά στρατεύματα συνθηκολόγησαν. Η Σοβιετική Ένωση πανηγυρίζει τη νίκη, αν και δεν ετοιμάζεται ούτε να διαμελίσει, ούτε να εκμηδενίσει τη Γερμανία.<br>Σύντροφοι! Ο μεγάλος πόλεμος για την πατρίδα τελείωσε με την πλέρια νίκη μας. Η περίοδος του πολέμου στην Ευρώπη τελείωσε. Άρχισε η περίοδος της ειρηνικής εξέλιξης.<br>Σας συγχαίρω για τη νίκη σας, αγαπητοί μου πατριώτες και πατριώτισσες!<br>Δόξα στον ηρωικό Κόκκινο Στρατό μας, που υπεράσπισε την ανεξαρτησία της πατρίδας μας και κατάκτησε τη νίκη πάνω στον εχθρό!<br>Δόξα στο μεγάλο μας λαό, το λαό-νικητή!<br>Αιώνια δόξα στους ήρωες που έπεσαν στις μάχες ενάντια στον εχθρό και έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία και την ευτυχία του λαού μας!</p> Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-27414267361788197922012-12-29T12:43:00.001-08:002012-12-29T12:43:21.419-08:00Η Κύπρος και ο ακραίος εθνικισμός της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s1600-h/Deltio-logo.gif"><img style="display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s400/Deltio-logo.gif"></a> <p><b>Α. Εθνικιστικό και στην υπηρεσία των σχεδίων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων το «ΟΧΙ» της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ στο αμερικανόπνευστο ιμπεριαλιστικό «σχέδιο Ανάν»</b> <p><b></b> <p>Μ’ αφορμή το δημοψήφισμα στην Κύπρο (24 Απρίλη) η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του χρουστστοφικού «Κ»ΚΕ πρόβαλλε το «ΟΧΙ» στο «σχέδιο Ανάν» σαν μια <b>«αντιιμπεριαλιστική»(!)</b> και <b>«διεθνιστική»(!)</b> στάση-θέση και επιπλέον σαν <b>«πατριωτική-διεθνιστική»(!)</b>, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να την εκθειάζει ως την κατ’ εξοχήν <b>«αντιιμπεριαλιστική»(!)</b> πολιτική θέση. <p>Έτσι, ανάμεσα στα πάμπολλα δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη», ας αναφέρουμε καταρχήν εκείνο μετά την επίσκεψη-συνάντηση (15.4.2004) των αρχηγών των αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλο, όπου ο «Ριζοσπάστης» με πρωτοσέλιδο πηχυαίο τίτλο ισχυρίζεται<b>: «Πατριωτική-διεθνιστική η θέση του ΚΚΕ, ΦΡΟΝΤΕΡΟ ΟΧΙ στο σχέδιο των ιμπεριαλιστών»</b> («Ρ» 16.4.2004). <p>Σ’ άλλο δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» ο υμνητής του αντιδραστικού «υπερπατριώτη»(!)-εθνικιστή Έβερτ και «ταλαντούχος»(!) διαφημιστής της «αντιιμπεριαλιστικής»(!) του στάσης – και ακριβώς γι’ αυτό ανεκδιήγητος σοσιαλδημοκράτης δημοσιογράφος του «Ριζοσπάστη» - Ν. Μπογιόπουλος, παραμονές του δημοψηφίσματος στην Κύπρο, σε άρθρο του γράφει<b>: «Το «ΟΧΙ» στο ιμπεριαλιστικό σχέδιο είναι η πατριωτική και διεθνιστική θέση των κομμουνιστών»</b> (εννοεί προφανώς τους χρουστσοφικούς σοσιαλδημοκρατες του «Κ»ΚΕ) («Ρ» 18.4.2004, σελ. 2). Αξίζει επιπλέον προσοχής και πρέπει να σημειωθεί και ο πολύ χαρακτηριστικός και <b>ακραία εθνικιστικός </b>τίτλος του άρθρου<b>: ««ΟΧΙ» στο νέο ιμπεριαλιστικό «Αττίλα»!»</b>(δηλ. το «σχέδιο Ανάν» «δίνει»(!) την Κύπρο στην Τουρκία, γνωστή θέση των εθνικιστών-φασιστών (ελλήνων-ελληνοκυπρίων))!!!<b> </b> <p><b></b> <p><b></b>Η πολιτική θέση του «ΟΧΙ» που υιοθέτησε και υπεράσπισε η ηγεσία του «Κ»ΚΕ, που προπαγανδίστηκε κατά κόρον και παραπάνω προβάλλεται σαν «αντιιμπεριαλιστική»(!), «πατριωτική»(!) και «διεθνιστική»(!) στην πραγματικότητα <b>δεν</b> είναι «αντιιμπεριαλιστική» και πολύ περισσότερο <b>δεν</b> είναι «διεθνιστική». Πρόκειται, όπως θα φανεί αμέσως παρακάτω, για έναν ψευδεπίγραφο <b>«αντιιμπεριαλισμό»(!)</b> δηλ. για τον <b>αντιδραστικό αστικό εθνικισμό</b> που στην συγκεκριμένη περίπτωση βαφτίζεται «αντιιμπεριαλισμός», «πατριωτισμός» και «διεθνισμός». <p><b>1. «</b><b>Αντιιμπεριαλιστική»(!) ή αντίθετα στην υπηρεσία των σχεδίων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων η θέση του «ΟΧΙ» του «Κ»ΚΕ απέναντι στο «σχέδιο Ανάν»;</b> <p><b></b> <p>Ο ισχυρισμός της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ ότι η θέση του «ΟΧΙ» απέναντι στο «σχέδιο Ανάν» είναι μια θέση <b>«αντιιμπεριαλιστική»<br>(!)</b> δηλ. ότι <b>«στρέφεται»(!)</b> ενάντια στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ΗΠΑ-Αγγλία-ΕΕ και <b>«εξυπηρετεί»(!)</b> τα συμφέροντα του κυπριακού λαού <b>(ελλήνων-τούρκων)</b> είναι ένας ολωσδιόλου αβάσιμος και επικίνδυνα παραπλανητικός ισχυρισμός. Το ίδιο ισχύει και για το «ΝΑΙ» απέναντι στο «σχέδιο Ανάν». <p>Πέρα απ’ το ότι, με την <b>αποδοχή </b>του ψευτοδιλήμματος των «ΝΑΙ»-«ΟΧΙ» των ιμπεριαλιστών εκ μέρους των αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων, καλλιεργείται γενικά στον κυπριακό λαό (έλληνες-τούρκους) η αυταπάτη ότι είναι δυνατή η λύση του κυπριακού προβλήματος στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, και η θέση του <b>«ΟΧΙ»</b> του «Κ»ΚΕ, που εδώ μας αφορά, <b>δεν είναι «αντιιμπεριαλιστική»</b>, αλλά <b>αντίθετα </b>είναι μια <b>φιλοιμπεριαλιστική </b>θέση, δηλ. μια θέση που <b>βρίσκεται </b>ολοκληρωτικά στην <b>υπηρεσία των σχεδίων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων </b>για την Κύπρο. Κι’ αυτό επειδή<b>:</b> <p><b></b> <p><b>α) </b>Η θέση του «ΟΧΙ» του «Κ»ΚΕ έχει ως βάση και αφετηρία την <b>αποδοχή </b>του ψευτοδιλήμματος «ΟΧΙ»-«ΝΑΙ» απέναντι στο «σχέδιο Αννάν», ψευτοδίλημμα που, ως γνωστόν, επέβαλαν σκοπίμως οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ΗΠΑ-Αγγλία-ΕΕ στον κυπριακό λαό <b>(έλληνες-τούρκους)</b> με πρωταρχικό και αποκλειστικό στόχο να τον κρατήσουν διασπασμένο και να διαιωνίσουν τη <b>διάσπασή </b>του, χρησιμοποιώντας γι’ αυτό το σκοπό το κύριο, καλά δοκιμασμένο και προτιμητέο τους όπλο<b>:</b> τον <b>εθνικισμό</b>, που προκάλεσε τόσα και τόσα δεινά στο πολύπαθο νησί. <p><b></b> <p><b></b>Κι ακριβώς η <b>συμμετοχή</b> (αντί της <b>αποχής</b>) στο δημοψήφισμα που σημαίνει <b>αποδοχή</b> (αντί της <b>απόρριψης</b>) του <b>ψετοδιλήμματος</b> «ΝΑΙ»-«ΟΧΙ» των ιμπεριαλιστών εκ μέρους των αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων και η πολιτική θέση-πρόταση της <b>συμμετοχής</b> του κυπριακού λαού στο δημοψήφισμα της 24ης Απρίλη ήταν <b>αυτή</b> που <b>συνέβαλε</b> στη διατήρηση της ως τώρα <b>διάσπασής</b> του και στην παραπέρα ενίσχυσή της με το γνωστό εκλογικό αποτέλεσμα<b>: </b>των<b> </b>76% «ΟΧΙ» των <b>ελληνοκυπρίων</b> και 65% «ΝΑΙ» των <b>τουρκοκυπρίων</b>. <p>Έτσι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με την <b>αποδοχή </b>του ψευτοδιλήμματός τους απ’ τα αστικά και ρεβιζιονιστικά κόμματα που εμπεριέχεται στην πολιτική θέση της <b>συμμετοχής </b>στο δημοψήφισμα<b> </b>των <b>«ΟΧΙ»- «ΝΑΙ»</b> αυτών των κομμάτων και των αποτελεσμάτων του, πέτυχαν τον κύριο και πρωταρχικό τους στόχο<b>: </b>τη διαιώνιση της <b>διάσπασης</b> του κυπριακού λαού <b>(ελλήνων-τούρκων)</b> και ειδικά των <b>εργατών-αγροτών</b> (ελλήνων-τούρκων), ενισχύοντας συνάμα και τον <b>αντιδραστικό αστικό εθνικισμό</b> και των δυο πλευρών – εντελώς <b>απαραίτητης</b> προϋπόθεσης για τη διατήρηση της κυριαρχίας των ιμπεριαλιστών στην Κύπρο. <p>Παρόλο που ο επιδιωκόμενος στόχος των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, δηλ. <b>η διαιώνιση της διάσπασης του κυπριακού λαού (ελλήνων-τούρκων) </b>και τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος ήταν ήδη γνωστά πολύ πριν αυτό διεξαχθεί, τα αστικά και ρεφορμιστικά κόμματα Ελλάδας-Τουρκίας και της Κύπρου επέλεξαν συνειδητά να εξυπηρετήσουν τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, συσταίνοντας στον κυπριακό λαό να πάρει μέρος στο δημοψήφισμα και εγκλωβίζοντάς τον έτσι ευθύς <b>εξαρχής</b> στην <b>αποδοχή </b>του ψευτοδιλήμματος των «ΟΧΙ»-«ΝΑΙ», που του επέβαλλαν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. <p>Είναι, λοιπόν, φανερό πως και το «ΟΧΙ» του «Κ»ΚΕ απέναντι στο «σχέδιο Ανάν» είναι στην <b>υπηρεσία</b> των σχεδίων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σχετικά με το Κυπριακό και <b>όχι</b> «ενάντια»(!) στα σχέδιά τους όπως διατείνονται οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες Φλωράκης-Παπαρήγα. <p>Σ’ αντίθεση με τα «ΝΑΙ»-«ΟΧΙ» των αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων, που έχουν ως βάση και αφετηρία την <b>αποδοχή</b> του επιβληθέντος απ’ τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ψευτοδιλήμματος «ΝΑΙ»-«ΟΧΙ» – και ακριβώς γι’ αυτό είναι και οι δυο αυτές θέσεις <b>αστικές </b>και <b>φιλοιμπεριαλιστικές</b> – <b>μόνο </b>η πολιτική θέση της <b>ΑΠΟΧΗΣ</b> απ’ το δημοψήφισμα είναι πραγματικά <b>αντιιμπεριαλιστική </b>θέση, επειδή έτσι θα <b>απορρίπτονταν</b> ευθύς εξαρχής το ψευτοδίλημμα των «ΝΑΙ»-«ΟΧΙ» που επέβαλαν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στον κυπριακό λαό, θα αποφεύγονταν η <b>διάσπαση</b> του κυπριακού λαού <b>(ελλήνων-τούρκων)</b> με τα<b>:</b> <b>«ΟΧΙ» </b>των ελληνοκυπρίων και <b>«ΝΑΙ» </b>των τουρκοκυπρίων και επομένως θα <b>διαφυλάσσονταν</b> και θα δυνάμωνε η <b>ΕΝΟΤΗΤΑ </b>του κυπριακού λαού (<b>ελλήνων-τούρκων</b>), και ειδικά των ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων <b>ΕΡΓΑΤΩΝ-ΑΓΡΟΤΩΝ, </b>θα καταφέρονταν ισχυρό πλήγμα στον <b>εθνικισμό </b>και θα αποκρούονταν αποτελεσματικά οι πιέσεις των ιμπεριαλιστών. <p><b>β)</b> Η πολιτική θέση του «ΟΧΙ» του «Κ»ΚΕ απέναντι στο «σχέδιο Ανάν» είναι θέση <b>αστική, </b>επειδή <b>ταυτίζεται </b>με το «ΟΧΙ» της <b>ελληνοκυπριακής αστικής τάξης</b>, η οποία αυτή τη στιγμή, σε κυβερνητικό επίπεδο, εκφράζεται απ’ την κυβέρνηση των ΔΗΚΟ (Τ. Παπαδόπουλος)-ΑΚΕΛ, και παραπέρα απ’ το αντιδραστικό φεουδοαστικό ιερατείο μ’ αρχηγούς τους ρασοφόρους Πάφου Χρυσόστομο <b>(«τεμπελχανάδες τούρκοι»)</b> - Κυρήνειας Παύλο και το τραπεζικό-χρηματιστικό κεφάλαιο (Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου) και τα αστικά κόμματα της Κύπρου. Ο «Ριζοσπάστης» με τίτλο «Κεντρική Τράπεζα Κύπρου» και υπότιτλο «έμμεσο ΟΧΙ στο «σχέδιο Ανάν» μας πληροφορεί<b>: «Έμμεσο, αλλά σαφές ΟΧΙ, στο «σχέδιο Ανάν» - άρα και προτροπή για ΟΧΙ στο προαναγγελθέν για το Σάββατο δημοψήφισμα – διατυπώνει και ο επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου (ΚΤΚ) Χριστόδουλος Χριστοδούλου» </b>(«Ρ» 21.4.2004, σελ. 10). <p>Και είναι τόσο κραυγαλέα η <b>φιλοϊμπεριαλιστική-φιλοαστική</b> πολιτική θέση του «ΟΧΙ» - γιατί εξυπηρετεί τα σχέδια των ιμπεριαλιστών στην Κύπρο και είναι θέση της κυπριακής αστικής τάξης - που ακόμα και η σοσιαλδημοκράτισσα Α. Παπαρήγα είναι υποχρεωμένη να παραδεχθεί<b>: «Αναμφισβήτητα μέσα στο ΟΧΙ μπορεί να υπάρχουν πολλές αποχρώσεις» </b>(«Ρ» 30.4.2004, σελ. 17)!!! <p><b>γ) </b>Τέλος, η θέση του «ΟΧΙ» <b>δεν</b> είναι θέση <b>«πατριωτική»(!)</b> όπως ισχυρίζονται οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ, μα <b>αντίθετα</b> είναι θέση <b>«υπερπατριωτική»</b> δηλ. <b>εθνικιστική</b>, επειδή <b>ταυτίζεται</b> με το «ΟΧΙ» των «υπερπατριωτών»-εθνικιστών και των φασιστών. <p>Πέρα απ’ τους χουντικούς φασίστες της νεοσύστατης (21 Απρίλη) «Πατριωτικής Συμμαχίας» με σημαία<b>: «ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν – συμπαράσταση στον κυπριακό ελληνισμό», </b>να τι διακήρυσσαν εκείνες τις μέρες ορισμένοι απ’ τους αντιδραστικούς «υπερπατριώτες»,<b> </b>όπως<b> </b>ο μητροπολίτης Πάφου Χρυσόστομος<b>: «Όσοι ακούν τη φωνή της πατρίδας θα πουν «ΟΧΙ»</b> και όσοι πουν «ΝΑΙ» <b>«χάνουν την πατρίδα και την Ουράνια Βασιλεία»</b>, ενώ<b> </b>ο Χρήστος Γούδης (διευθυντής του τμήματος ιδεολογίας του Ιδρύματος «Κων/νος Καραμανλής») μας «διαφωτίζει»<b>: «Η Κύπρος μπορεί να είναι σκλαβωμένη, είναι όμως ελληνική. Το «ΟΧΙ» είναι η απάντηση των ελλήνων»</b> («Ελευθεροτυπία» 13.4.2004), ο δε Ν. Σαρρής σε ομιλία του στη Λευκωσία (14.4.2004) διακηρύσσει<b>: «Όποιος ψηφίσει «ναι», να ξέρει ότι την ίδια στιγμή επωμίζεται την ευθύνη και το βάρος για τους 4.000 νεκρούς κύπριους της εισβολής. Φεύγει η ευθύνη από τους τούρκους και βαραίνει εκείνους που θα ψηφίσουν ναι» </b>(«Ελευθεροτυπία» 16.4.2004, 64), κλπ., κλπ. <p>Και από κοντά τους, τρέχει λαχανιασμένος, για να μην υστερήσει, ο «Ριζοσπάστης» - στο πνεύμα των ρασοφόρων Αμβρόσιου (Καλαβρύτων)<b>: </b>όχι σε <b>«σε μια ενωμένη Κύπρο, στην οποία ο κατακτητής θα έχει τα πάντα»</b>, <b>«καλύτερα μια διαιρημένη Κύπρος»</b> και Καλλίνικου (Πειραιώς) για τον οποίο <b>«η Κύπρος παραδίδεται στους τούρκους»</b> - και αναδημοσιεύει από το «Ποντίκι» γελοιογραφία μιας τούρκικης σημαίας που καταβροχθίζει την Κύπρο («Ρ» 19.3.2004, σελ. 31)!!! <p>Έτσι εξηγείται γιατί οι χρουστσοφικοί ηγέτες όχι μόνο δεν φρόντισαν να διαχωρίσουν τη θέση τους απ’ τους ακραίους εθνικιστές «υπερπατριώτες»(!) φασίστες αλλά <b>συμπαρατάχθηκαν-ταυτίστηκαν</b> μαζί τους στο θέμα του Κυπριακού και επιπλέον δημοσίευσαν στο «Ριζοσπάστη» κείμενά τους, πέραν εκείνων της «νεοορθόδοξης» λυσσασμένης και έξαλλης «τουρκοφάγας» εθνικίστριας Λ. Κανέλλη, με λίστες ονομάτων και πρώτη εκείνη που φέρει τον τίτλο <b>«υπογράφουν «ΟΧΙ» στο «σχέδιο Ανάν» </b>(«Ρ» 17.4.2004, σελ. 8), στην οποία φιγουράρουν τα ονόματα γνωστών «υπερπατριωτών»-τουρκοφάγων, τύπου Γιανναρά, Σαρρή, Λυκουρέζου, Λάσκαρη, Γιαλουρίδη, Αλευρομάγειρου, Στοφορόπουλου, Καραμπελιά, κλπ. Ακολουθεί δεύτερη λίστα ονομάτων («Ρ» 20.4.2004, σελ.14), στην οποία υπογράφουν επιστολή προς τον κύπριο πρόεδρο η οποία καταλήγει<b>: «το ΟΧΙ που εκφράσατε και που πιστεύουμε ότι θα επικυρωθεί από τον κυπριακό ελληνισμό ανακαλεί τις στιγμές αντίστασης και ελευθερίας του εθνικού ιστορικού μας βίου»</b> («Ρ» 20.4.2004, σελ. 14). Ακολουθεί και τρίτη λίστα με τίτλο<b>: «Πανεπιστημιακοί υπογράφουν υπέρ του ΟΧΙ»</b> («Ρ» 23.4.2004, σελ. 12). Νωρίτερα ο «Ριζοσπάστης» (9.4.2004) εκθείαζε τους «υπερπατριώτες» Παπαθεμεληδο-Ζουράρηδες, Γιανναρηδο-Λυκουρέζους, κλπ., κλπ. <p>Ανάλογες εθνικιστικές – «υπερπατριωτικές»(!) θέσεις φιλοξένησε ο «Ριζοσπάστης» στις στήλες του, όπως εκείνες των Θ. Στοφορόπουλου <b>(«εγκαταλείπει τους κυπρίους στο έλεος της Τουρκίας»(!), κλπ.)</b>, Αντ. Κακαρά <b>(«ωφελημένη η Τουρκία»(!), «βαρεθήκαμε να μεταφράζεται... η αγάπη προς την πατρίδα σε εθνικισμό!», κλπ., κλπ. )</b> («Ρ»18.4.2004, σελ. 4), κλπ., κλπ. <p>Σήμερα όμως οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ έγιναν προσεκτικότεροι. Για να συγκαλύψουν κάπως τον αντιδραστικό <b>εθνικισμό</b> τους απέφυγαν να νεκραναστήσουν τη διαβόητη <b>«Πατριωτική Κίνηση Πολιτών» </b>του «μακαρίτη» πλέον στενού συμμάχου-συνεργάτη τους «υπερπατριώτη» Δημ. Τσοβόλα με την οποία συνεργάζονταν πριν περίπου δυο χρόνια, όπως επίσης απέφυγαν να συνυπογράψουν οι βουλευτές τους «υπερπατριωτικά» κείμενα, σαν την επαίσχυντη και ακραία εθνικιστική <b>«Διακήρυξη για το Κυπριακό» </b>που δημοσιεύτηκε στο «Ριζοσπάστη» (3.12.2002) μαζί με διάφορους εθνικιστές από τη μοναρχοφασιστική ΝΔ ως το ΠΑΣΟΚ<b>: </b>Λ. Βερυβάκης (ΠΑΣΟΚ), Ν. Γκατζής («Κ»ΚΕ), Ν. Κακλαμάνης (ΝΔ), Λ. Κανέλλη («Κ»ΚΕ), Π. Κρητικός (ΠΑΣΟΚ), Ν. Κατσέλη (ΠΑΣΟΚ), Σ. Παπαθεμελής (ΠΑΣΟΚ), Α. Πεπονής (ΠΑΣΟΚ), Α. Τζέκης («Κ»ΚΕ), Δ. Τσοβόλας (ΔΗΚΚΙ), Γ. Χουρμουζιάδης («Κ»ΚΕ) και μαζί τους οι γνωστοί «τουρκοφάγοι» Ν. Σαρρής, Χ. Γιαλουρίδης, Κ. Ζουράρις, κλπ. και άλλοι εθνικιστές «υπερπατριώτες» στρατιωτικοί και ιεράρχες. <p>Δεν είναι μόνο οι εθνικιστές τουρκοφάγοι του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ και κάποιοι «υπερπατριώτες» του ΠΑΣΟΚ και οι φασιστικές οργανώσεις που υμνούν τη στάση του εθνικιστή Τ. Παπαδόπουλου αλλά και οι διάφοροι σοσιαλδημοκράτες δημοσιογράφοι του «Ριζοσπάστη» που δεν δίστασαν, όπως ο Π. Καραβασίλης, να εκθειάσουν και διαφημίσουν το <b>εθνικιστικό-σοβινιστικό </b>διάγγελμα του μεγαλοαστού εθνικιστή Τ. Παπαδόπουλου σαν <b>«αντιιμπεριαλιστικό χαστούκι»</b> («Ρ» 17.4.2004, σελ. 32) και ο Ν. Μπογιόπουλος, ο υμνητής του αντιδραστικού «υπερπατριώτη»-εθνικιστή Έβερτ, ισχυρίζεται εθνικιστικά<b>: «το «ΟΧΙ» στο «σχέδιο Ανάν» τούτη την ώρα καταγράφεται ως πάνδημη θέληση του κυπριακού λαού»</b> («Ρ» 14.4.2004, σελ. 31), εννοώντας προφανώς με την έννοια <b>«κυπριακός λαός»(!)</b> μόνο την ελληνική αντιδραστική αστική τάξη της Κύπρου. «Ξεχνάει» ο αξιοθρήνητος κολαούζος του Έβερτ ότι στην Κύπρο υπάρχουν και ζουν <b>έλληνες</b> <b>ΕΡΓΑΤΕΣ-ΑΓΡΟΤΕΣ</b> και βέβαια <b>τούρκοι ΕΡΓΑΤΕΣ-ΑΓΡΟΤΕΣ</b>, οι οποίοι έχουν <b>κοινά ταξικά συμφέροντα μεταξύ τους και κοινό μέτωπο πάλης ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την αντιδραστική αστική τάξη της Κύπρου (ελληνική-τουρκική)</b>, αλλά και την αντιδραστική αστική τάξη Ελλάδας-Τουρκίας. <p>Σ’ ένα άλλο ολοσέλιδο άρθρο – παραλήρημα του πιο <b>ακραίου εθνικισμού – </b>με τίτλο <b>«Χρέος και τιμή για το λαό της Ελλάδας»</b>, αγνοώντας προκλητικά τους τουρκοκύπριους, γράφει ο Ν. Μπογιόπουλος, ανάμεσα στ’ άλλα, και τα εξής «υπερπατριωτικά»<b>: «το μήνυμα του χρέους που απορρέει για μας, για τον ελληνικό λαό, από την αντίσταση των Κυπρίων, είναι συνώνυμο του πατριωτισμού, του διεθνισμού, του φιλότιμου και της αξιοπρέπειας: τώρα έχει την ανάγκη της αμέριστης στήριξης και της ενεργητικής αλληλεγγύης του ελληνικού λαού η Κύπρος. Εμείς πια, ως ελληνικός λαός, δεν έχουμε το δικαίωμα να τους αφήσουμε μόνους τους»</b> («Ρ»17.4.2004, σελ. 31). <p>Ο «υπερπατριώτης»-εθνικιστής Ν. Μπογιόπουλος, στοιχισμένος στην «αντιιμπεριαλιστική»(!) φάλαγγα των «υπερπατριωτών» όλων των κομμάτων και του φασιστο-παπαδαριού, στο ίδιο άρθρο του όχι μόνο αγνοεί προκλητικά τους τούρκους <b>ΕΡΓΑΤΕΣ-ΑΓΡΟΤΕΣ </b>– και ακριβώς γι’ αυτό είναι άρθρο μνημείο ακραίου εθνικιστικού παραληρήματος – μα και ενώ δεν αναφέρει ούτε μια φορά το <b>προλεταριάτο</b> και την <b>εργατική τάξη-αγροτιά</b> μιλά για «πατριωτισμό»(!) και «διεθνισμό»(!), εννοώντας προφανώς τον «πατριωτισμό»-«διεθνισμό»(!) της αντιδραστικής αστικής τάξης, την οποία ο ίδιος σαν συνεπής σοσιαλδημοκράτης χρουστσοφικός υπηρετεί. <p>Αλλά και ο πλέον ανίδεος καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να γίνεται λόγος για <b>«πατριωτισμό»</b> και <b>«διεθνισμό»</b> χωρίς να αναγνωρίζονται και αναφέρονται-μνημονεύονται οι φορείς του<b>: </b>το <b>επαναστατικό προλεταριάτο</b> και γενικά οι εργαζόμενοι και οι σύμμαχοί τους. <p>Τέλος, μ’ αφορμή πάλι την Κύπρο, ένας άλλος δημοσιογράφος του «Ριζοσπάστη», ο Π. Ριζαργιώτης – απολογούμενος και δίνοντας αναφορά στους αντιδραστικούς αστούς εθνικιστές των άλλων κομμάτων – αναφωνεί, κινούμενος στην «υπερπατριωτική» γραμμή της έξαλλης νεοορθόδοξης εθνικίστριας θεούσας Λ. Κανέλλη, «περήφανα»<b>: «Ε, ναι είμαστε πατριώτες...»!!!</b>, δηλ. «υπερπατριώτες»-εθνικιστές<b> </b>(«Ρ» 17.4.2004, σελ. 4). – σφιχταγκαλιασμένος με τη <b>«φανταχτερή δημοσιογραφίνα που πολλά χρόνια υπηρέτησε με φλογερό πάθος τη Δεξιά και την αντίδραση»</b> (Βάσος ΓΕΩΡΓΙΟΥ), η οποία τώρα τελευταία προτείνει τον <b>«επαναπροσδιορισμό της πολύτιμης έννοιας πατρίδα»</b> («ΝΕΜΕCIS», Νο 43, Απρίλης 2004, σελ. 13) σε συνεργασία με τους <b>«συμπολεμιστές» </b>της «υπερπατριώτες» του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ και του αντιδραστικού φεουδοαστικού ιερατείου του Χουντο-Χριστόδουλου και εκστασιαζόμενη παθαίνει αφωνία μπροστά στον εθνικισμό-σοβινισμό των «γενναίων» αυτών <b>«συμπολεμιστών»</b> της (πουθενά στο άρθρο της δεν ασκεί σ’ αυτούς την παραμικρή κριτική). <p><b> <p>2. «Διεθνιστική» ή αστική εθνικιστική η θέση του ΟΧΙ του «Κ»ΚΕ απέναντι στο «σχέδιο Ανάν»; <p></b> <p><b></b>Όπως είδαμε παραπάνω η θέση του «ΟΧΙ» της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ απέναντι στο «σχέδιο Ανάν» <b>δεν είναι «αντιιμπεριαλιστική</b>, αλλά<b> αντίθετα </b>βρίσκεται στην <b>υπηρεσία</b> των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περίπτωση της Κύπρου. <p>Εδώ ας σημειώσουμε σύντομα γιατί η θέση του «ΟΧΙ» του «Κ»ΚΕ δεν είναι <b>«διεθνιστική»</b>, δηλ. δεν έχει ως αφετηρία και βάση τη σκοπιά της <b>εργατικής τάξης,</b> αλλά απεναντίας είναι <b>αστική εθνικιστική</b>. <p>Καταρχήν η ηγεσία του «Κ»ΚΕ δεν προσεγγίζει ταξικά το κυπριακό πρόβλημα στη βάση ανάλυσης των τάξεων της κυπριακής καπιταλιστικής κοινωνίας. Αρνούμενη την ταξική ανάλυση και την ύπαρξη των τάξεων (αστική τάξη-προλεταριάτο-αγροτιά, κλπ.) προσεγγίζει το όλο πρόβλημα από τη σκοπιά του <b>«ελληνισμού»(!)</b> της Κύπρου, δηλ. αταξικά-αστικά. Επομένως δεν έχει ως βάση και αφετηρία έστω τουλάχιστον την υπεράσπιση των ταξικών συμφερόντων της <b>ελληνο-κυπριακής εργατικής τάξης</b> και την αντίστοιχη πολιτικής, αφού την <b>τουρκοκυπριακή εργατική τάξη δεν την αναφέρει καθόλου</b>. <p>Τυπικότατο δείγμα αντιμαρξιστικής αστικής αταξικής και εθνικιστικής προσέγγισης του Κυπριακού αποτελεί η «ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ <b>ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ»</b> με ημερομηνία «Αθήνα 29/4/2004» που δημοσιεύτηκε στο «Ριζοσπάστη» (30/4/2004, σελ. 3). Σ’ αυτή, ανάμεσα στ’ άλλα, αναφέρεται<b>: «Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 24ης Απρίλη 2004 στην Κύπρο, που ο κυπριακός λαός αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία να απορρίψει το «σχέδιο Ανάν», αποτελεί...»</b>. <p><b>Πρώτο</b>, πουθενά στην «Ανακοίνωση» δεν αναφέρεται η ελληνοκυπριακή <b>εργατική τάξη</b> και η <b>αγροτιά</b> και επομένως με την έννοια «κυπριακός λαός» και το «ΟΧΙ» του, οι ρεβιζιονιστές ηγέτες εννοούν το «ΟΧΙ» της ελληνοκυπριακής αντιδραστικής αστικής τάξης. Μη αναφέροντας όμως την <b>ελληνοκυπριακή εργατική τάξη</b> και τους συμμάχους της που είναι οι φορείς του <b>προλεταριακού διεθνισμού</b> είναι αυτονόητο πως <b>δεν μπορεί να γίνεται λόγος για «διεθνισμό»</b>.<b> </b> <p><b></b> <p><b>Δεύτερο</b>, πουθενά στην «Ανακοίνωση» δεν αναφέρεται ότι στην Κύπρο υπάρχουν και ζουν <b>τουρκοκύπριοι </b>(αστική τάξη, εργάτες, αγρότες, κλπ.). Αποσιωπάται σκόπιμα το «ΝΑΙ» της τουρκοκυπριακής αστικής τάξης, κλπ., και πολύ περισσότερο δεν αναφέρονται οι <b>τούρκοι ΕΡΓΑΤΕΣ-ΑΓΡΟΤΕΣ</b>. <p>Επομένως η «Ανακοίνωση» της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ προσεγγίζει το κυπριακό πρόβλημα <b>μόνο</b> απ’ τη σκοπιά του <b>«ελληνισμού»</b>, δηλ. απ’ τη σκοπιά της ελληνοκυπριακής αστικής τάξης, μ’ αποτέλεσμα<b>: α) </b>αφού δεν αναφέρει την ελληνοκυπριακή <b>εργατική τάξη</b>,<b> </b>το «ΟΧΙ» του «Κ»ΚΕ είναι ένα αστικό <b>«ΟΧΙ»</b>, δηλ. εκείνο<b> της ελληνοκυπριακής αστικής τάξης</b>, και γι’ αυτό δεν μπορεί και δεν έχει καμιά σχέση με το <b>«διεθνισμό»</b> του προλεταριάτου, δηλ. δεν είναι διεθνιστικό «ΟΧΙ», <b>β)</b> αφού δεν αναφέρει ούτε καν τους <b>τουρκοκύπριους </b>γενικά (αστούς, εργάτες, αγρότες, κλπ.) που ζουν και υπάρχουν στην Κύπρο, το «ΟΧΙ» της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ είναι ένα <b>εθνικιστικό</b> «ΟΧΙ». <p>Σ’ αντίθεση με το αστικό-εθνικιστικό παραλήρημα της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, ένα <b>διεθνιστικό-προλεταριακό «ΟΧΙ»</b> πρέπει να έχει ως βάση και αφετηρία την υπεράσπιση<b> </b>των ταξικών συμφερόντων της κυπριακής <b>ΕΡΓΑΤΙΑΣ-ΑΓΡΟΤΙΑΣ</b> (ΕΛΛΗΝΩΝ-ΤΟΥΡΚΩΝ). <p><b>Β. Η κυριαρχία του εθνικισμού στην ηγεσία του «Κ»ΚΕ</b> <p>Η περίπτωση της στάσης της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ απέναντι στο Κυπριακό, στην οποία αναφερθήκαμε, καταδεικνύει με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο την πλήρη και οριστική κυριαρχία του <b>εθνικισμού</b> στο χρουστσοφικό «Κ»ΚΕ. <p>Η πρώτη <b>ανοικτή</b> αποφασιστικής σημασίας στροφή προς τον εθνικισμό του «Κ»ΚΕ εγκαινιάζεται με την απόφαση της ηγεσίας του να συνεργαστεί και να συμπεριλάβει στα ευρωψηφοδέλτιά του (1999) το <b>εθνικιστικό νεοορθόδοξο</b> δίδυμο των Κανέλλη-Ζουράρι, μέλη τότε του διαβόητου <b>«Δικτύου 21»</b>, απόφαση που σηματοδοτεί τη <b>συγχώνευση</b> του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού με το αντιδραστικό εθνικιστικό νεοορθόδοξο ρεύμα και συνάμα έχει ως αποτέλεσμα<b>: πρώτο</b>, να μεταφέρεται επισήμως το εθνικιστικό νεοορθόδοξο ρεύμα στην ηγεσία αυτού του αστικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και να προπαγανδίζεται ελεύθερα και ανεμπόδιστα στις γραμμές των μελών και οπαδών του αλλά και ευρύτερα («Ριζοσπάστης», «902», κλπ.), και <b>δεύτερο</b>, να ισχυροποιηθεί η εθνικιστική πτέρυγα της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ που ήδη υπήρχε από παλιότερα σ’ αυτό (ας μνημονεύσουμε εδώ την διαβόητη <b>«Δημοκρατική κοινοβουλευτική πρωτοβουλία για θέματα ελληνισμού»</b>, στην οποία συμμετείχε το «Κ»ΚΕ, Φλεβάρης 1994). <p>Ανάλογη πορεία προς τον εθνικισμό-ορθοδοξία παρατηρήθηκε και στο ΚΚΡΟ του Ζουγκάνοφ, αδελφό κόμμα του «Κ»ΚΕ. Φαίνεται πως η αποστάτρια κλίκα των Φλωράκη-Παπαρήγα πήρε τα ανάλογα «μαθήματα» απ’ το αδελφό της κόμμα. <p>Από τότε οι όποιες μεμονωμένες αντιδράσεις στο εσωτερικό του «Κ»ΚΕ ενάντια στο αντιδραστικό αστικό εθνικιστικό-νεοορθόδοξο ρεύμα εξουδετερώνονται σταδιακά από την κυρίαρχη εθνικιστική-νεοορθόδοξη σοσιαλδημοκρατική ομάδα (ως το σημείο που η Παπαρήγα να παίρνει κάθε τόσο υπό την υπεράσπισή της τις εθνικιστικές-νεοορθόδοξες απόψεις της Λ. Κανέλλη), ομάδα η οποία ενισχύει-ισχυροποιεί τη θέση της στα επόμενα χρόνια με τη συνεργασία της (δημοτικές εκλογές, κλπ.) με την «υπερπατριωτική»-εθνικιστική ομάδα των Δ. Τσοβόλα-Αναξάκη, κλπ, που είχε συγκεντρώσει τον κύριο όγκο των εθνικιστών του ΠΑΣΟΚ, τη συνεργασία με τη διαβόητη <b>«Πατριωτική Κίνηση Πολιτών»</b> που είχε συγκροτηθεί μ’ αφορμή το αμερικανόπνευστο ιμπεριαλιστικό «Σχέδιο Ανάν», και την υπογραφή και προβολή της ακραίας εθνικιστικής <b>«Διακήρυξης για το Κυπριακό»</b> από βουλευτές της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-«Κ»ΚΕ-ΔΗΚΚΙ («Ρ» 3.12.2002). <p>Έτσι η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ, περνώντας από διάφορες φάσεις και απαλλαγμένη από κάθε εσωτερική αντίσταση, κατέληξε όπως είδαμε, μ’ αφορμή το δημοψήφισμα στην Κύπρο και την <b>αποδοχή </b>του ψευτοδηλείματος <b>«ΟΧΙ»-«ΝΑΙ»</b> απέναντι στο «Σχέδιο Ανάν», στο <b>εθνικιστικό</b> και <b>φιλοιμπεριαλιστικό</b> <b>«ΟΧΙ»</b> των αντιδραστικών εθνικιστών και φασιστών (ελλήνων-ελληνοκυπρίων) και στις εθνικιστικές κραυγές τύπου<b>: «ΟΧΙ»</b> <b>στο νέο ιμπεριαλιστικό «Αττίλα!»</b> («Ρ» 18.4.2004, σελ.2), <b>«Ε, ναι είμαστε πατριώτες...»! </b>(«Ρ» 17.4.2004, σελ. 4), στις εθνικιστικές κορώνες των πρωτοσέλιδων των «NEMECIS» (Νο 43/2004) με το <b>«Χαίρε! Πατρίδα Κύπρος» </b>και ΚΟΜΕΠ (Νο 2/2004) με την <b>ελληνική σημαία</b> στα εξώφυλλά της δίπλα σε πανώ για την Κύπρο και την ακραίας <b>εθνικιστικής μορφής</b> γελοιογραφία τούρκικης σημαίας που <b>«καταβροχθίζει» ολόκληρη την Κύπρο</b> (γελοιογραφία από το «ΠΟΝΤΙΚΙ» αναδημοσιευμένη στο «Ριζοσπάστη» 19.3.2004, σελ. 31), τον <b>«επαναπροσδιορισμό της πολύτιμης έννοιας Πατρίδα» </b>της Λ. Κανέλλη, κλπ. για να φτάσει τέλος στην <b>αντιμαρξιστική, </b>όπως είδαμε παραπάνω, «Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του «Κ»ΚΕ <b>ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ</b>» με ημερομηνία «Αθήνα 29/4/2004» που δημοσιεύτηκε στο «Ριζοσπάστη» (30/4/2004, σελ.3), και προκλητικά <b>εθνικιστική</b>, επειδή σ’ αυτή δε γίνεται καμιά αναφορά στους <b>τουρκοκύπριους</b> (αστούς, εργάτες, αγρότες,κλπ.), αλλά και απουσιάζει εντελώς κάθε αναφορά στην ελληνοκυπριακή <b>εργατική τάξη </b>και την<b> αγροτιά</b>. <p>Δεν παρέλειψε βέβαια ο «Ριζοσπάστης» να διαφημίσει τις αντιδραστικές εθνικιστικές περί <b>«ελληνισμού»</b> απόψεις των Λ. Βερυβάκη και Γ. Αρσένη, το <b>«ΟΧΙ» </b>του<b> «Κυπριακού λαού»(!)</b> (εννοώντας μόνο τους ελληνοκύπριους) των στρατηγών Δ. Αλευρομάγειρου και Μ. Βαρδάνη και του Δ. Δήμου που αποκρύβει προκλητικά στο άρθρο του την προδοσία των φασιστών συνταγματαρχών του ΄74 («Ρ» 9.4.2004, σελ. 6-7). <p>Αλήθεια ποιος αμφισβήτησε τον «πατριωτισμό» της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ κι’ αυτή «πιεζόμενη»(!) κραυγάζει<b>: «Ε, ναι είμαστε πατριώτες...»(!)</b>, δηλ. <b>«υπερπατριώτες»-εθνικιστές;</b> Σε ποιον όμως απευθύνεται-απολογείται; Απλά απευθύνεται στους ομοϊδεάτες της αντιδραστικούς εθνικιστές των άλλων κομμάτων και τους διαβεβαιώνει ότι στην περίπτωση της Κύπρου βρίσκεται μαζί τους στο <b>ίδιο εθνικιστικό χαράκωμα.</b> <p>Και ακριβώς αυτό το <b>εθνικιστικό «ΟΧΙ»</b> στο «Σχέδιο Ανάν» ήταν εκείνο για το οποίο ψήφισαν στις ευρωεκλογές το «Κ»ΚΕ διάφορες Οργανώσεις του ΔΗΚΚΙ και στελέχη του <b>εθνικιστές</b> (Ηλίας Νικολακόπουλος<b>:</b> <b>«ψήφος ενάντια στο «Σχέδιο Ανάν»</b>, Μάνος Κόντος<b>: «ψηφίζω στις εκλογές της Κυριακής το ΚΚΕ... για απόρριψη στο Σχέδιο Ανάν»!!!</b>, «Ρ» 12.6.2004, σελ. 7), κλπ., κλπ. <p>Με την περίπτωση του Κυπριακού η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ έφτασε για πρώτη φορά στο τελευταίο σκαλί της κατρακύλας της στο βούρκο του αντιδραστικού αστικού εθνικισμού, κατρακύλα που βρήκε τη <b>συνέχειά</b> της και στην προεκλογική συγκέντρωση στο Πεδίο του Άρεως για τις ευρωεκλογές<b>:</b> ο χώρος της συγκέντρωσης για <b>πρώτη</b> φορά ήταν γεμάτος με <b>ελληνικές</b> σημαίες όπου σε κάθε κολώνα δίπλα στην <b>κόκκινη</b> σημαία υπήρχε και μια <b>ελληνική</b> (ας θυμίσουμε με την ευκαιρία το <b>εθνικιστικό</b> παραλήρημα του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ που στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις κυριαρχούσαν οι ελληνικές σημαίες αντί των κομματικών). <p>Οι <b>ελληνικές σημαίες</b> στις συγκεντρώσεις του «Κ»ΚΕ για την Κύπρο και ακόμα χειρότερα στην προεκλογική συγκέντρωση της Αθήνας για τις ευρωεκλογές έχουν καθαρά <b>εθνικιστικό </b>χαρακτήρα – επιβεβαιώνουν την κυριαρχία του εθνικισμού στην ηγεσία του – και δεν έχουν καμιά σχέση με τις <b>ελληνικές σημαίες</b> στις συγκεντρώσεις του ευρώ«κομμουνιστικού» σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ εσ. που τότε συμβόλιζαν το διαβόητο <b>«εθνικό»</b> του δρόμο προς το <b>«σοσιαλισμό»!!!</b> <p><b></b> <p>Και είναι ακριβώς αυτός ο ακραίος αντιδραστικός <b>αστικός εθνικισμός</b> που αποτελεί τη βάση της συμπαράταξης και συνεργασίας (άμεσα-έμμεσα) της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ με τους αντιδραστικούς αστούς εθνικιστές όλων των κομμάτων σε διάφορα θέματα και προπαντός τα λεγόμενα «εθνικά» από το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ ως εκείνους του ΠΑΣΟΚ, κλπ. και το φεουδοαστικό ιερατείο (ταυτότητες, κλπ.), κι’ αυτός ο εθνικισμός έδωσε τη δυνατότητα στον «άγιο» Χριστόδουλο να «ψαρέψει», πέραν της «θετής κορούλας» του θεούσας Λ. Κανέλλη και λοιπών, που τρέχει να φιλήσει το χέρι του ακόμα και μέσα στη Βουλή, και νέα όψιμα «ψυχοπαίδια» ιεροκήρυκες-διαφημιστές των αντιδραστικών του απόψεων στο χώρο του «Ριζοσπάστη», δημοσιογράφους τύπου Ν. Μπογιόπουλου-Δ. Μηλάκα που έφθασαν στο εντελώς απροχώρητο σημείο, γράφοντας<b>: «σε ότι μας αφορά δεν προτιθέμεθα κατά κανέναν τρόπο να αποδώσουμε στη φράση «η Δεξιά του Κυρίου» κάτι περισσότερο από ότι απορρέει από την ορθόδοξη υμνολογία και τον παραδοσιακό λόγο της θεολογίας»!!!</b> («Ρ» 17.3.2004, σελ. 31). Τους ευχόμαστε καλή επιτυχία στο νέο τους ρόλο του ιεροκήρυκα-προπαγανδιστή των απόψεων του χουντο-Χριστόδουλου. <p>Τέλος, αυτός ακριβώς ο αντιδραστικός αστικός εθνικισμός της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ είναι εκείνος που επιτρέπει στο χουντο-Χριστόδουλο να λεει – σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου – δικαιολογημένα βέβαια από την πλευρά του, σε βουλευτή του «Κ»ΚΕ<b>: </b>με το <b>«Κόμμα σας συνεννοούμαι καλύτερα απ’ όλα τ’ άλλα κόμματα»(!) </b>και σε ναζιφασίστες τύπου Καρατζαφέρη να δηλώνει<b>: «αυτή τη στιγμή με την Αλέκα Παπαρήγα συμφωνώ περισσότερο από κάθε άλλο πολιτικό στα εθνικά θέματα»!!! </b>(συνέντευξη Γ. Καρατζαφέρη στο περιοδικό <b>«Penthouse»</b>, τεύχη Νοέμβρης-Δεκέμβρης 2002). Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-71672945400306708422012-12-29T12:42:00.001-08:002012-12-29T12:42:05.058-08:00ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ - Αποσπάσματα από τις σημειώσεις και τα στενογραφημένα πρακτικά των συναντήσεων-συζητήσεων (Φλεβάρης 1956) του Ν. Ζαχαριάδη με τα μέλη της διαβόητης "Επιτροπής των 6 Κομμάτων" του Χρουστσόφ<p align="right"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_sDTHMrN3c37Nfv-kqf84qeqMEgeJWyQ1PqUlLdjrAR6i4NAt7IuH4_QYoWfXEQC10qdQFu_HMo2mHknkkHB2g31PdSSf1byAb1R3hlHNFSkOdRNoPcPpHPMh55CLmWj70pwiD8-l6dLF/s1600-h/sideratos%25255B3%25255D.jpg"><img style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; float: left; border-top: 0px; border-right: 0px; padding-top: 0px" title="sideratos" border="0" alt="sideratos" align="left" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu2N0jiy6BzpDoWGt9VJ2UGr9Lg0dVWLm9ypsxg6UnurnZqMYaCLx5enyi-fB9ew_Onlhr9WZiIuRDpvV1qpM2XiWTrqLhN8kabb3XWirODQPKyVMEXP_h3EFHtCGRnLozpWpbvmGfV_U5/?imgmax=800" width="165" height="240"></a><b>Ιούλης-Αύγουστος-Σεπτέμβρης 2004</b></b></p> <p><b>Όταν με πήραν από τη Συνεδρίαση ΧΧ Συνέδριου KΠCC 21.2.56<br>"Συζήτηση 1η με την Επιτροπή Κομμουνιστικών Κομμάτων στις 21.2.56"</b></p> <p>Άρχισε έτσι<b>: </b>Ντεζ<b>:</b> χιλιάδες γράμματα απ' όλες τις χώρες της Λ(αϊκής) Δ(ημοκρατίας) + Σοβ(ιτικής) Έ(νωσης) που αφορούν <p>"α) παραβίαση εσωκομ.(ματικής) Δημοκρ.(ατίας). <p>"β) Για πολιτική<b>:</b> κανένα πολιτικό ζήτημα. <p>Μέλη κόμματος δεν είχαν καθαρή πολιτική γραμμή, ήταν αποπροσανατολισμένη από διεθνή και εσωτερική κατάσταση. <p>Καθοδήγηση δεν έδωσε καθαρή εικόνα κατάστασης, διάταξη δυνάμεων, καθήκοντα κόμματος - χονδρά αριστερά λάθη. <p><b>Ζαχ.(αριάδης):</b> Για μέλη και αποφάσεις ΚΕ θα πάρω και θα δώσω συγκεκριμένα στοιχεία. Το κύριο όμως είναι η πολιτική γραμμή του κόμματος και ότι δεν ειπώθηκε τίποτε συγκεκριμένο. <p><b>Κούσινεν</b> - Ζαχ.(αριάδης) έχεις δίκιο. Γι' αφτό εγώ θα μιλήσω για τα πολιτικά λάθη<b>:</b> <p><b></b> <p>"α) Λάθος ήταν γράμα Ζαχ.(αριάδη) 1940 γιατί αναζητούσε δίχως όρους συνθηκολόγηση προς Μεταξά. <p><b>Ζαχ.(ριάδης): </b>Σύντροφε Κούσινεν το διάβασες; <p><b>Κού(σινεν): </b>Όχι! <p>"β) 1945<b>: </b>δεν άκουσε Ζαχ.(αριάδης) ΚΚΣΕ για αποχή από εκλογές. <p>"γ) Λαθεμένος προσανατολισμός προς ένοπλο αγώνα<b>: </b>Έπρεπε ναρχίσετε<b>: </b>εφτιάχνατε - παρτιζάνικες ομάδες. <p>"δ) Βορειοηπειρωτικό 1945. <p>"Δυο άξονες <p><b>Ζαχ.(αριάδης). </b>Σύντρ. Κούσινεν, το διάβασες; <p>Κού.(ινεν).<b>:</b> όχι! <p>στ) Σχέδιο προγράμματος. Το δημοσιεύσατε χωρίς να ρωτήσετε. Ζήτημα γης και αγροτιάς. <p>ζ) Λάθος δημιουργίας ενιαίου αγροτ(ικού) κόμματος. Άρνηση Δημοκρατ(ικής) Επαν(άστασης) στην Ελλάδα. <p><b>ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ<br>25.2.56</b> <p>Επιτροπή αδελφών κομμάτων <p><b>Κούσινεν </b>δήλωσε<b>:</b> <p><b></b> <p>"1<sup>ο </sup>Διαπίστωσα ότι αγνόησαν σύσταση UK να μην πάρουμε τα όπλα. <p>"2ο Μίλησε για το πως ο σ(ύντροφος) Ζαχ(αριάδης) έκανε την προετοιμασία του ένοπλου αγώνα. Προετοιμαζόταν έτσι ωσότου τους <b>πιο πολλούς κομμουνιστές τους πιάσαν</b>. <p>Η κύρια Ctabka <b>έμπαινε στον εξωτερικό παράγοντα.</b> <p><b></b> <p>"3ο Ο αγώνας είταν ηρωϊκός και τον υποστηρίζαμε. <p>Κριτική Μαρξ για κομούνα και υποστήριξη. <p>Ο σ. Ζαχ(αριάδης) προσπάθησε να διαστρεβλώσει τις θέσεις μου. <p>Ερώτηση <b>Κούσινεν:</b> <p><b></b> <p>Τι εννοεί όταν λεει ότι δεν θα με σπρώξει από δική του πλευρά προς κατέφθυνση γιουγκοσλαβική; <p>Απάντ(ηση)<b>: </b>Δε θα κάνω ανταρσία. <p><b></b> <p><b>Κόβατς:</b> Ο Ζαχ(αριάδης) την πρώτη πως υπερασπίζομαι Σοβ(ιετική) Έν(ωση). <p>Ο σ. Κούσινεν ζητούσε απτό Ζαχ(αριάδη) να μάθει τι θα κάνει αν οι οπαδοί του δεν συμφωνήσουν κλπ. Έδειξε ότι έχει κιόλας παρμένη απόφαση. <p>Επιτροπή δείχνει ότι στη θέση της απέναντι στην καθοδήγηση του ΚΚΕ ζητά απ' τις απόψεις Παρτσαλίδη - Κολιγιάννη - Φράξια ΚΟΤ <p>"- Συνάντηση με Ντιμιτρώφ <p>"- Ομάδα Ζαχαριάδη τότε <p>"- Μια σύσταση<b>:</b> για ένοπλη πάλη!! <p>"- Μη παραδοχή σύστασης = Η ανυπακοή - Αντισοβιετισμός <p><b>Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ: ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ</b> <p>Απ' το 1935 ακόμα με βάση μια επαναστατική δημοκρατική συμφωνία με αγροτικούς παράγοντες κάναμε ένα βήμα - την ένωση των επαναστατικών, δημοκρατικών δυνάμεων της Ελλάδας στη βάση της επαναστατικής δημοκρατικής αλλαγής στην Ελλάδα. Μ' αυτή τη συμφωνία το Αγροτικό κόμμα αναγνώριζε τον ηγετικό ρόλο εργατικού κόμματος και θα συμπορευόταν μαζί μας ως την πραγμάτωση του δημοκρατικού μετασχηματισμού στην Ελλάδα. <p>Στη συνέχεια η απόφαση που πάρθηκε στο συνέδριο εγκρίθηκε απ' την Διεθνή. Αυτή την πολιτική τη συνεχίσαμε και μετά τον πόλεμο αν και στη διάρκεια του πολέμου υπήρχαν παραβιάσεις της, παρ' όλα αυτά πετύχαμε να εμποδίσουμε την Ελληνική μπουρζουαζία να οργανώσει δικό της μαζικό αγροτικό κόμμα, - κάτι τέτοιο δεν υπήρξε ποτέ. <p>Έχω τη γνώμη ότι αυτό το συμμαχικό μας αγροτικό κόμμα είναι το μοναδικό μαζικό αγροτικό κόμμα στην Ελλάδα. <p>σ. ΓΙΟΤΓΚΩΦ<b>:</b> Και τώρα; <p>σ. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ<b>: </b>Μάλιστα και τώρα. Είναι ένα νόμιμο κόμμα. Ο ηγέτης του Γαβριηλίδης πέθανε. Έχει δημοσιευθεί το ανάλογο πληροφοριακό υλικό των νόμιμων κομμάτων στην Ελλάδα όπου συμπεριλαμβάνεται και το νόμιμο αγροτικό κόμμα με το έμβλημά του και τη φωτογραφία του Γαβριηλίδη. Πιστεύω ότι πρόκειται για ένα σοβαρό φαινόμενο. <p>"- Που βασίζω αυτό το συμπέρασμά μου; Είναι φυσικό να μη διαθέτω στην παρούσα στιγμή τα ανάλογα αντικειμενικά στοιχεία. <p>"- Μπορώ να αναφέρω για το 1946<b>: </b>Την Πανελλήνια Ένωση αγροτικών συνεταιρισμών, το πανελλήνιο συνέδριο, την ηγεσία. Εκλέχτηκαν εκπρόσωποι των αριστερών κομμάτων, που αγωνίστηκαν στις γραμμές τους, εκπατρίστηκαν και βρίσκονται τώρα μαζί μας. Πρόκειται για μια Συνομοσπονδία. Σ' αυτήν συμμετέχουν εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες, εκατομμύρια, το βασικό της κορμό δεν τον αποτελούν οι φτωχοί αλλά οι μεσαίοι. <p>Σ' ότι αφορά τον Ένοπλο αγώνα. Στις αρχές του 1946 η κατάσταση στην Ελλάδα είχε διαμορφωθεί ως εξής<b>:</b> Ύστερα απ' την κρίση που πέρασε το κόμμα λόγω της προδοτικής Βάρκιζας, είχαμε παραδώσει τα όπλα και δεν κρατήσαμε τις θέσεις που μπορούσαμε να κρατήσουμε, ούτε την γενική αμνηστεία δεν καταφέραμε να πάρουμε. Εδώ που τα λέμε αμνηστεύθηκαν οι ηγέτες αλλά όχι και οι απλοί αγωνιστές. Αυτό το εκμεταλλεύθηκε η αντίδραση<b>: </b>τάχα οι ηγέτες αμνηστεύθηκαν για τα λεφτά τους όταν εσείς φυλακιστήκατε. Ως τώρα βρίσκονται γι' αυτή την αιτία συντρόφοι μας στις φυλακές. Αργότερα το κόμμα ανέκτησε τις δυνάμεις του. Στην περίοδο 1945-1946 η κατάσταση είχε διαμορφωθεί ως ακολούθως<b>:</b> στα συνδικάτα ξ μαζική δράση ανέβαινε, οι απεργίες άγγιξαν το 80-90%. Η Γενική εργατική Ομοσπονδία ήταν στα χέρια μας, παρά το αναλογικό σύστημα η επίσημη ηγεσία δε μπορούσε να προωθήσει τους ρεφορμιστές της. <p>Έγινε το συνέδριο των βιοτεχνών, που συγκέντρωνε τον κύριο όγκο των μικρών επαγγελμάτων. Η ηγεσία τους ήταν δική μας. Το ίδιο έγινε και με τους αγροτικούς συνεταιρισμούς. Για πρώτη φορά έγινε δική μας και η πιο μαζική οργάνωση μ' εκατοντάδες χιλιάδες μέλη<b>: </b>η πανελλήνια<b> </b>αθλητική Ένωση. Ο στόχος του αγώνα ήταν η άνοδος του μαζικού κινήματος. <p>Απ' την άλλη πλευρά με την άμεση υποστήριξη των Άγγλων υπήρχε στην Ελλάδα η πολιτική του μονόπλευρου Εμφυλίου πολέμου, η τρομοκρατία ήταν εν δράσει, μας δολοφονούσαν μαζικά. Οι φασίστες κατελάμβαναν ολόκληρες πόλεις κι έκαναν πογκρόμ. Εμείς αντιπαραθέσαμε την πολτική της συμφιλίωσης, της ομαλής δημοκρατικής εξέλιξης ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, τη διενέργεια εκλογών με αναλογική. Κι όσο για τις φασιστικές συμμορίες, αντιπαραθέταμε σ' αυτές τη μαζική λαϊκή αυτοάμυνα όπως την ονομάζαμε, οργανώσαμε σε πόλεις και χωριά μαζική λαϊκή αντίσταση που σε κάποιες περιοχές έπαιρνε τη μορφή αντάρτικου αγώνα. <p>Ένα χρόνο ύστερα από την υπογραφή της συμφωνίας, στις 12 Φλεβάρη του 1946 έγινε η ολομέλεια της ΚΕ του κόμματος στην οποία μπήκε το θέμα της οργάνωσης του Ένοπλου αγώνα. Ακολούθησε η σύσκεψη των κομματικών στρατιωτικών καθοδηγητών που επεξεργάστηκε τα πρώτα μέτρα. Έχοντας αυτή την απόφαση μαζί μου πήγα στο Συνέδριο στη Τσεχοσλοβακία, όπου συναντήθηκα με τους Γιουγκοσλάβους ηγέτες. Τίτο, Ράνκοβιτς, Κάρντελ, Τζίλας. Τους πληροφόρησα για την απόφασή μας. Οι Γιουγκοσλάβοι σύντροφοι συμφώνησαν μ' αυτή κι αποφάσισαν να την υποστηρίξουν στην πράξη. Πήγα στο σ. Δημητρώφ που ενέκρινε επίσης την απόφαση και συμφώνησε με την χάραξη της γραμμής μας - το βαθμιαίο πέρασμα απ' τη λαϊκή αυτοάμυνα στην αντάρτικη δράση και μαζικό ένοπλο αγώνα. Στη Γιουγκοσλαβία μου παραχώρησαν αεροπλάνο για να πετάξω στα Τίρανα. Εκεί, μπορείτε να ρωτήσετε το σ. Εμβέρ Χότζα, δε συναντήθηκα μαζί του αλλά με τον Κότσε… Το ίδιο συνέβη και με τους Αλβανούς συντρόφους. <p>Ύστερα απ' όλα αυτά επέστρεψα στην Ελλάδα και τραβήξαμε πάνω σ' αυτή τη γραμμή. Σωστή ήταν η απόφαση; Σωστή. Να καθόμαστε τώρα και να την επικρίνουμε - είναι σα να επαναλαμβάνουμε αυτό που πε ο Πλεχάνωφ το 1907<b>:</b> δεν έπρεπε να πάρουμε τα όπλα. Όχι, έπρεπε να τα πάρουμε. Ο λαός το υποστήριξε και συναίνεσε. Σ' αυτόν τον αγώνα το κόμμα κι ο λαός έδωσαν δεκάδες χιλιάδες, εκατοντάδες ανθρώπους, δεν μπορούμε να διαγράψουμε αυτό το γεγονός. <p>Θέλω ακόμα να πω το εξής<b>:</b> υπήρχαν οι εσωτερικές μας δυσκολίες. Ρωτήστε γι' αυτές το σ. Παρτσαλίδη. Τώρα είναι εύκολο στο σ. Γιούγκωφ να μας λεει<b>: </b>ρίξατε τα λάθη στο Σιάντο και καθαρίσατε και τώρα τα φορτώνετε στο Τίτο. Νομίζω ότι το Βουλγαρικό κόμμα θα μπορούσε να εξετάσει αυτά τα λάθη κάνοντάς μας κατανοητή την άποψη του σ. Γιούγκωφ. <p>σ. ΓΙΟΥΓΚΩΦ<b>:</b> Δε σας πληροφόρησαν σωστά. Εγώ λεω ότι θα θα ταν πολύ απλοϊκό αν περιοριστούμε σ' αυτές τις αιτίες κι ερμηνεύσουμε μόνο μ' αυτές κάποια γεγονότα. Σας έδωσαν λάθος πληροφόρηση. <p>σ. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ<b>: </b>Αν είναι έτσι ζητώ συγνώμη. Πιστεύω ότι οφείλετε να διαβάσετε τις αποφάσεις μας. Για να το πούμε καθαρά δεν μιλάμε μονόπλευρα σ' αυτές. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Αντιθέτως κατηγορούμε την ηγεσία του κόμματος που επέτρεψε στο Σιάντο να την χειραγωγεί. Υπήρχαν παρεκκλίσεις. <p>σ. ΓΙΟΥΓΚΩΦ<b>: </b>Αυτή η προδοσία της επανάστασης πραγματοποιήθηκε συνειδητά απ' το Σιάντο. Τα άλλα μέλη του ΚΚΕ εκείνη την περίοδο δεν κατάλαβαν την προδοσία του Σιάντου και τα λάθη του ΚΚΕ. Υποτάχτηκαν σ' αυτή τη γραμμή. <p>σ. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ<b>:</b> Μας λένε ότι ο Σιάντος το' κανε αυτό συνειδητά. Δε ρίχνω σ' αυτόν το δικό μου φταίξιμο, όλα τα λάθη μας, το γεγονός ότι το κόμμα ξέφυγε απ' το σωστό Μαρξιστικό-Λενινιστικό δρόμο. <p>Σύντροφοι, μπορείτε να ρωτήσετε τον Παρτσαλίδη για το ότι ο Σιάντος κατείχε ηγετικές θέσεις ακόμα και στις στρατιωτικές οργανώσεις. Αποφασίσαμε να βγάλουμε το Σιάντο στο εξωτερικό. <p>Έβαλα ειδικά το ζήτημα του Σιάντου. Ο Ράνκοβιτς μου πε<b>: </b>μη τον στέλνετε σε μας. Πήραμε διαβατήρια και πήγαμε να φύγουμε μέσω Θεσσαλονίκης. Δεν ήθελε να αφήσω το Σιάντο μονάχο. Καθυστερήσαμε στην εφαρμογή της κομματικής γραμμής. Αυτό έχει καταγραφεί στα κομματικά ντοκουμέντα. Δε λεω τίποτα καινούριο. Θέλω ακόμα μια φορά να υπογραμμίσω ότι τον Ιούνη του 1947 ο σ. Τίτο με πληροφόρησε<b>:</b> σ. Ζαχαριάδη ύστερα από τις συνομιλίες μας με τη Μόσχα ήρθε ο σ. Μπαράνοφ και θα πας μαζί του στη Μόσχα. <p>Με υποδέχτηκε ο σ. Σουσλώφ. Η πρώτη σύσκεψη έγινε με το σ. Ζντάνωφ. Η δεύτερη με το σ. Στάλιν, Μολότωφ, Ζντάνωφ. <p>Τον επόμενο καιρό τα προβλήματα του Ελληνικού κόμματος και του αγώνα τα συζητούσαμε άμεσα στο Πολιτικό Γραφείο και στην Ανώτατη στρατιωτική ηγεσία μας. <p>Είχα προσωπική επαφή με το Στάλιν. Το 1947 στη σύσκεψη του Ιουνίου στην ΚΕ με το σ. Στάλιν, Μολότωφ και Ζντάνωφ εγκρίθηκε πλήρως, απόλυτα δίχως καμιά παρατήρηση η δράση του κόμματος. <p>Έφτασε ο σ. Στάλιν να με ρωτήσει γιατί βάζω ζητήματα τόσο συνεσταλμένα . Έθεσα το ζήτημα της βοήθειας, ο σ. Στάλιν είπε<b>:</b> πρέπει να βοηθήσουμε και θα βοηθήσουμε. Ο σ. Μολότωφ μάλιστα ενέκρινε προσωπικό το ότι δεν αρχίσαμε αμέσως την εξέγερση στις πόλεις, αλλά αρχίσαμε βαθμιαία γιατί δε θέλαμε να προκαλέσουμε την επέμβαση των Άγγλων. Δεν την προκαλέσαμε κι αποφύγαμε την αγγλική στρατιωτική επέμβαση. <p>σ. ΓΙΟΥΓΚΩΦ<b>:</b> Αλλά σε τι μπορούσατε να υπολογίζετε όταν ο λαός δεν ξεσηκωνόταν στις πόλεις; <p>σ. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ<b>:</b> Ας κάνουμε άλλη σύσκεψη γι' αυτό. Αυτή η γραμμή εγκρίθηκε και προχωρήσαμε. Και υπολογίζαμε στη νίκη. <p>Υπάρχει ακόμα μια κατηγορία, ότι ήταν τυχοδιωκτισμός να υπολογίζουμε ή να στηριζόμαστε στη βοήθεια έξωθεν. Αυτό αποτελεί άποψη του σ. Κουούσινεν, εγώ αντίθετα νομίζω ότι θα 'ταν τυχοδιωκτισμός αν δεν υπολογίζαμε την εξωτερική κατάσταση της Ελλάδας και την κατάσταση στα σύνορα , όπου είχε ήδη διαμορφωθεί ο συμμαχικός παράγοντας. <p>σ. ΚΟΥΟΥΣΙΝΕΝ<b>:</b> Δεν είπα ότι θα 'ταν τυχοδιωκτισμός. Είπα ότι θα 'ταν τυχοδιωκτισμός η γνωστοποίηση της έξωθεν βοήθειας. <p>σ. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ<b>:</b> Η δεύτερη Ολομέλεια συζήτησε την εσωτερική κατάσταση, χάραξε γραμμή, πήρε αποφάσεις. Αυτές οι αποφάσεις πάρθηκαν αφού πρώτα συμφωνήθηκαν με τους συμμάχους μας. Αυτή είναι η αλήθεια σ' αυτό το θέμα. <p>Για τη σύνθεση της Προσωρινής Κυβέρνησης. Υπάρχει επίσης η κατηγορία ότι συμμετείχαν σ' αυτή μόνο κομμουνιστές. Υπήρχε το σύμμαχο Αγροτικό κόμμα, ήταν τα συνδικάτα, υπήρχε η πανελλήνια Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών, υπήρχε η μακεδονική μειονότητα. Επομένως ήταν κυβέρνηση συνασπισμού κι όχι μονόπλευρη κομμουνιστική. <p>Η στρατιωτική ηγεσία ήταν η αρμόζουσα κι είχε τη συμμαχική έγκριση. <p>Θα περάσω στο πρόβλημα της ήττας μας. <p>Θέλω σύντροφοι να δώσω μια εξήγηση. Θέλουμε να τη φορτώσουμε στον Τίτο. Αυτό δεν είναι σωστό. Τι θέση είχε η καθοδήγηση του ΚΚΕ σ' αυτό το ζήτημα. <p>Για να μιλήσουμε για τα λάθη του ίδιου του Τίτο το Γιουγκοσλαβικό ζήτημα αυτό καθεαυτό ήταν λάθος, είπε ο σ. Χρουστσώφ. Αυτό είναι πολύ σωστό. Όμως μένει ασχολίαστο το γεγονός ότι η γιουγκοσλαβική κρίση το 1948 και 1949 ανεξάρτητα ποιος φταίει γι' αυτήν είχε αποφασιστική επίδραση στην εξέλιξη των γεγονότων στην Ελλάδα την περίοδο 1948-1949. Τότε λέγαμε ότι έφταιγε ο Τίτο. Σήμερα λέγεται ότι δεν έφταιγε αυτός. Τότε το γεγονός ότι το 1948 ως το 1954-55, υπήρξε δίχως δική μας ευθύνη το γιουγκοσλαβικό ζήτημα κι ότι η Γιουγκοσλαβία αποκολλήθηκε προσωρινά απ' το Δημοκρατικό στρατόπεδο μ' όλες τις συνέπειες έπαιξε αποφασιστικό ρόλο εκείνη την περίοδο στην πορεία του αγώνα μας. Θα μπορούσα να προσθέσω<b>:</b> δίχως αυτό το γεγονός θα ήταν δυνατόν να πετύχουμε στην Ελλάδα οποιαδήποτε λύση του Ελληνικού ζητήματος δίχως την ήττα του Δημοκρατικού στρατού. Το Μάη του 1947 είχαμε απευθυνθεί στον ΟΗΕ προτείνοντας στους Άγγλους και Αμερικανούς τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων. Ύστερα απ' τη Γιουγκοσλαβική κρίση δημιουργήθηκε αντίξοη για μας κατάσταση στα Βαλκάνια. Τα κύρια μετόπισθεν για μας ήταν η Γιουγκοσλαβία. Η Αλβανία κι η Βουλγαρία βρίσκονταν στις άκρες. <p>σ. ΓΚΕΟΡΓΚΙΟΥ ΝΤΕΖ<b>: </b>Τα βασικά μετόπισθεν ήταν έξω απ' τη χώρα. Και μέσα σ' αυτήν; <p>σ. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ<b>:</b> Μέσα σ' αυτήν βρίσκονταν οι κύριες δυνάμεις μας. Και πολεμούσαν. <p>σ. ΓΙΟΥΓΚΩΦ<b>: </b>Πιστεύετε ότι το Ελληνικό Κόμμα διέπραξε σοβαρά λάθη στην οργάνωση και διεξαγωγή του 'Ένοπλου αγώνα; <p>σ. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ<b>:</b> Αυτό δεν το πιστεύω. <p>σ. ΓΙΟΥΓΚΩΦ<b>: </b>Δεν πιστεύετε παραδείγματος χάρην ότι στη δουλειά σας, όπως σας έχει ειπωθεί από παλιά, παρατηρούνται κάποιες σεχταριστικές μέθοδοι, ότι το κίνημα δεν εξαπλώθηκε πλατιά; Δεν έγιναν παρόμοια λάθη; <p>σ. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ<b>:</b> Τα βασικότερα λάθη μας έγιναν την περίοδο 1946-1947. Δε μπορέσαμε να λύσουμε σ' ένα σημαντικό βαθμό το πρόβλημα των εφεδρειών του στρατού μας. Αυτό είναι στρατιωτικό ζήτημα κι όχι πολιτικό. Που υπάρχει αυτό το ντοκουμέντο όπου μας εγκαλούν για σεχταρισμό; <p>σ. ΓΙΟΥΓΚΩΦ<b>: </b>Έχει υπάρξει. Απ' ότι ξέρω τέθηκε κι εδώ αυτό το ζήτημα σ' ότι αφορά κάποιες διαφωνίες με τους Αλβανούς. <p>σ. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ<b>:</b> Εγώ αναφέρομαι σ' ότι γινόταν το 1949. Ας συζητήσουμε το ντοκουμέντο εκείνης της σύσκεψης. Κείνο τον καιρό δε συζητούσαμε τα στρατιωτικά ζητήματα. Ποιο ήταν το βασικότερο λάθος μας; <p>Το 1946-1947 θα μπορούσαμε να λύσουμε το ζήτημα των εφεδρειών. Για να έχουμε εφεδρείες είχαμε συνεννοηθεί με τους Γιουγκοσλάβους συντρόφους να περάσουμε σ' αυτούς όσους διώκονταν (σ.τ.μ. στην Ελλάδα). Γιατί εκεί (σ.τ.μ. στη Γιουγκοσλαβία) είχαν συγκεντρωθεί οι προερχόμενοι απ' τη Βουλγαρία πολιτικοί μας πρόσφυγες. Αλλά δεν το πραγματοποιήσαμε, αν και μας το 'χε πει το κόμμα, (σ. Γιουγκοσλαβικό) χάσαμε την ευκαιρία. <p>σ. ΓΙΟΥΓΚΩΦ<b>:</b> Μήπως δε ξέρετε πως αυτή η λύση του σχηματισμού Ελληνικών εφεδρειών στη Βουλγαρία δεν είχε εγκριθεί τότε; <p>σ. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ<b>: </b>Αντιθέτως, εμείς μεταφέραμε τους πολιτικούς μας πρόσφυγες απ’ τη Βουλγαρία στη Γιουγκοσλαβία. Το ζήτημα είχε συμφωνηθεί με τους Γιουγκοσλάβους συντρόφους. Ας τηλεφωνήσουμε στο Βελιγράδι για να το ξεκαθαρίσουμε. Σ’ αυτό το ντοκουμέντο αναφέρονται οι αιτίες της δικής μας ήττας το 1949, το ζήτημα των εφεδρειών και το ότι δεν πετύχαμε να εφοδιάσουμε τα τμήματά μας στη Νότια Ελλάδα. Αυτό είναι κύριο. <p>Και θα σας πω ακόμα<b>: </b>έτσι όπως είχε διαμορφωθεί η κατάσταση κλήθηκα τον Απρίλιο του 1949 στη Μόσχα όπου επί παρουσία των Στάλιν, Μαλένκωφ, Μολότωφ, ετέθη το ζήτημα της υποχώρησης του Ελληνικού στρατού, της διακοπής του Ένοπλου αγώνα. <p>Η ΚΕ του ΚΚΕ συμφώνησε. Εκδόθηκαν οι σχετικές διαταγές. Ύστερα μας παράγγειλαν να κρατήσουμε τις θέσεις μας, επειδή υπήρχαν Αγγλοαμερικάνικες προτάσεις για ειρηνική επίλυση του Ελληνικού ζητήματος. Τις κρατήσαμε για να υποχωρήσουμε αργότερα. Μ’ αυτό τον τρόπο μπήκε το ζήτημα τον Απρίλιο 1949 και η ΚΕ έδωσε την έγκρισή της. Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-76833803012957863042012-12-28T09:12:00.001-08:002012-12-28T09:12:16.118-08:00ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="center">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>ΝΙΚΟΣ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ</b></span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<span style="color: red;"><b>100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου
επαναστάτη κομμουνιστή<br />
ηγέτη του ΚΚΕ 1918-55
και 30 χρόνια από την άνανδρη<br />
δολοφονία του, μετά 17 χρόνια εξορίας,
στο Σουργκούτ της Σιβηρίας<br />
απ' την προδοτική χρουστσοφική
σοσιαλδημοκρατική κλίκα<br />
των ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ</b></span></div>
</span></span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
<div align="justify">
<br /></div>
<div align="justify">
<span lang="el"><b>ΣΤΑΛΙΝ
προς ΝΙΓΙΑΖΟΦ για ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ:</b></span><b>
<span lang="el">"Τον βλέπεις αυτόν; Αυτός είναι μεγάλος ηγέτης. Θα κάνει
επανάσταση όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη"
(κατά την διάρκεια των εργασιών
του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ 1952)</span></b></div>
<div align="justify">
<span lang="el">
<b> </b></span></div>
<div align="justify">
<span lang="el"><b>ΝΙΓΙΑΖΟΦ: "Ο
Ζαχαριάδης είναι μια απ' τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες
του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος" (1955)</b></span></div>
<div align="justify">
<br /></div>
<div align="justify">
<span lang="el">Ο ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ</span>
(27.4.1903)<span lang="el">, ο αλύγιστος μπολσεβίκος
κομμουνιστής ηγέτης, ο πολυαγαπημένος και χιλιοτραγουδισμένος
χαρισματικός ηγέτης του ΚΚΕ 1918-55 και μέλος της Εκτελεστικής
Επιτροπής της Γ' Κομμουνιστικής Διεθνούς υπήρξε χωρίς αμφιβολία η
μεγαλύτερη επαναστατική μορφή που ανέδειξε το ελληνικό εργατικό
κίνημα στον 20ο αιώνα</span> <span lang="el">και μια απ' τις <b>"σημαντικότερες
φυσιογνωμίες του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος"</b>. Τρεις είναι οι <b>
σημαντικότερες</b> ιστορικές στιγμές της επαναστατικής του δράσης που
αναδεικνύουν το Νίκο Ζαχαριάδη στη μεγαλύτερη επαναστατική φυσιογνωμία του τόπου
και σε μία από τις <b>μεγαλύτερες</b> του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος που
συνάμα αποτελούν και τη <b>μεγάλη</b> του <b>συμβολή</b> στο ελληνικό μα και στο
διεθνές επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα</span>:<span lang="el"><b>1. Ανάληψη
της ηγεσίας του ΚΚΕ.</b> Με την ανάληψη της ηγεσίας του ΚΚΕ συνέβαλε
αποφασιστικά στο ξεπέρασμα της εσωτερικής κρίσης του Κόμματος, στη γρήγορη
ανασυγκρότηση και μπολσεβικοποίησή του, στη μετατροπή του σε κόμμα λενινιστικού-σταλινικού
τύπου και στην επεξεργασία επαναστατικού Προγράμματος (1934). <b>2. Ιστορικό
γράμμα του 1940.</b> Με το ιστορικό του Γράμμα-πρώτο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο-α)
προσδιόριζε ορθά το χαρακτήρα του πολέμου ως <b>"εθνικοαπελευθερωτικού"</b>-αναγκαίας
και εντελώς απαραίτητης προϋπόθεσης για το σωστό προσανατολισμό της πάλης του
λαού κατά των ιταλο-γερμανών φασιστών επιδρομέων και την εποποιία της ΕΑΜο-ΕΛΑΣίτικης
Αντίστασης, αλλά και αργότερα του ένδοξου ΔΣΕ- και β) έθετε με σαφήνεια ζήτημα
πολιτικής ΕΞΟΥΣΙΑΣ</span>: <b>"</b><span lang="el"><b>επιστέγασμα για το
σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούργια Ελλάδα της
δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ιμπεριαλιστική εξάρτηση με ένα
πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό".</b> <b>3. Πάλη ενάντια στο χρουστσοφικό
ρεβιζιονισμό. </b>Υπήρξε ο <b>πρώτος</b> στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα που
αντιτάχθηκε στο χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό, απέκρουσε τη ρεβιζιονιστική επίθεση
και απέτρεψε την ανατροπή του ΚΚΕ σε αστικό κόμμα σοσιαλδημοκρατικού τύπου.</span></div>
<div align="justify">
<span lang="el">Στο ΝΙΚΟ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ ανήκει η μεγάλη τιμή που</span>:<span lang="el"> 1) <b>
πρώτος</b> διέβλεψε την ταξική αντεπαναστατική φύση του
χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού και προέβλεψε τα καταστροφικά του
αποτελέσματα, 2) <b>πρώτος</b> αντιστάθηκε θαρραλέα (1954-55)
και απέκρουσε την επίθεση της αποστάτριας χρουστσοφικής
σοσιαλδημοκρατικής κλίκας στο ΚΚΕ, 3) <b>πρώτος</b> εγκαινίασε
την πάλη των κομμουνιστών (ανοιχτά από το Σεπτέμβρη του '55) σε
παγκόσμια κλίμακα ενάντια σ' αυτό το αντεπαναστατικό προδοτικό
ρεύμα, και 4) <b>πρώτος</b> και <b>μοναδικός</b>, σε διεθνές
επίπεδο, πλήρωσε τόσο ακριβά τη γενναία στάση και επαναστατική
του πάλη με 17 ολόκληρα χρόνια εξορία στις παγωμένες στέπες της
Σιβηρίας και τελικά την άνανδρη δολοφονία του, τον Αύγουστο του
1973, από την προδοτική σοσιαλδημοκρατική κλίκα των Μπρέζνιεφ-Φλωράκη.</span></div>
<div align="justify">
<span lang="el">Ο "αέρας της
ιστορίας σκόρπησε όλα τα σκουπίδια" της πρωτοφανούς λασπολογικής
εκστρατείας της αντίδρασης, των χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών
(σοβιετικών-Ελλήνων) αλλά και της "αντιχρουστσοφικής" (!)
ρεβιζιονιστικής ΠΚΕ (Ρουμανία)- <b>"πρακτορείο του
αντεπαναστατικού ρεβιζιονισμού"</b> (ΣΟΦΙΑΝΟΣ) -που παρουσίασε
το Ν. Ζαχαριάδη ως "αποστάτη"(!) και "χρουστσοφικό"(!). Η
ιστορία έδειξε ότι ο μεγάλος επαναστάτης κομμουνιστής ηγέτης
έμεινε ως το τέλος πιστός στην επαναστατική κοσμοθεωρία του
προλεταριάτου, το μαρξισμό-λενινισμό-σταλινισμό, κράτησε ψηλά
την κόκκινη σημαία του σοσιαλισμού-κομμουνισμού και τη βαμμένη
με ποτάμια αίμα σημαία του ΚΚΕ ( 1918-55), και ακριβώς γι' αυτό
δολοφονήθηκε.</span></div>
<div align="center">
<b>(Κείμενο της αφίσας για τα
100 χρόνια από τη γέννησή του με τίτλο "ΤΙΜΗ και ΔΟΞΑ στο ΝΙΚΟ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ")</b></div>
</span></span></div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-82205796663831535692012-12-28T09:11:00.001-08:002012-12-28T09:20:41.125-08:00Οι επιθέσεις ενάντια στο Στάλιν - επιθέσεις ενάντια στο μαρξισμό-Λενινισμό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-8834350871312638424" itemprop="description articleBody">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s1600-h/Deltio-logo.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5349773099519794834" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s400/Deltio-logo.gif" style="display: block; height: 108px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a></span></span></div>
<div align="center">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Οι επιθέσεις ενάντια στο
Στάλιν - επιθέσεις ενάντια στο μαρξισμό-Λενινισμό </b></span></span>
</div>
<div align="center">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>α. Οι επιθέσεις
των προδοτών χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών </b></span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Οι λασπολογικές
επιθέσεις της φασιστικής- καπιταλιστικής-ιμπεριαλιστικής
αντίδρασης στο Στάλιν κατά τη διάρκεια των 35 χρόνων της δράσης
του για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού- κομμουνισμού είχαν ως
στόχο τους τη δυσφήμηση και την κατασυκοφάντηση του
σοσιαλισμού-κομμουνισμού που οικοδομούνταν, στη βάση του
μαρξισμού-λενινισμού, στη Σοβιετική Ένωση με επιτυχία. Το ίδιο
και εκείνες όλων των λακέδων και πρακτόρων της διεθνούς
ιμπεριαλιστικής αντίδρασης των διαφόρων αντεπαναστατικών
ρευμάτων απ' τη σοσιαλδημοκρατία, τροτσκιστές, αναρχικούς ως
τους τιτοϊκούς ρεβιζιονιστές, κλπ. </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Όμως το πιο
επικίνδυνο αντεπαναστατικό ρεύμα αποδείχτηκε ιστορικά ότι ήταν
εκείνο του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού που διαμορφώθηκε μέσα στη
Σοβιετική Ένωση και πραξικοπηματικά επικράτησε σ' αυτή τη χώρα
με τη χρουστσοφική ρεβιζιονιστική αντεπανάσταση μετά το
θάνατο-δολοφονία του Ιωσήφ Στάλιν στις αρχές της δεκαετίας του
'50, που κατέστρεψε το σοσιαλισμό και το διεθνές κομμουνιστικό
κίνημα. </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Το προδοτικό
ρεύμα του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού πήρε ανοιχτή και
ολοκληρωμένη μορφή με την υιοθέτηση των αστικών απόψεων της
παλιάς σοσιαλδημοκρατίας στο 20ο Συνέδριο<b> ("ειρηνικός
κοινοβουλευτικός δρόμος", άρνηση της διχτατορίας του
προλεταριάτου, "ειρηνική συνύπαρξη" ως γενική γραμμή του
διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, άρνηση της λενινιστικής θέσης
για το αναπόφευχτο των πολέμων, η καπιταλιστική Γιουγκοσλαβία
βαφτίζεται χώρα "σοσιαλιστική", κλπ.)</b> και έγινε παγκόσμιο
ρεύμα με την επιβολή του σε κείνα τα κομμουνιστικά κόμματα που
το ακολούθησαν μετά το '56, που μετατρέπονται πλέον σε αστικά
κόμματα σοσιαλδημοκρατικού τύπου. </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
Εκφραστής-υπερασπιστής αυτού του αντεπαναστατικού ρεύματος
υπήρξε η προδοτική ρεβιζιονιστική κλίκα των Χρουστσόφ- Μικογιάν-Μπρέζνιεφ,
κλπ. που εξαπόλυσε σφοδρότατη συκοφαντική επίθεση ενάντια στο
Στάλιν, το μαρξισμό-λενινισμό και στο διεθνές επαναστατικό
κομμουνιστικό κίνημα και στο σοσιαλισμό-κομμουνισμό, ξεπερνώντας
σε επινοήσεις στην περίπτωση του Στάλιν και τις μυστικές
υπηρεσίες των ιμπεριαλιστικών χωρών:</span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Πρώτο,</b> με
τη διαβόητη μυστική έκθεση-επίθεση συκοφαντική στο Στάλιν με τα
περί <b>"προσωπολατρίας", "λαθών", "εγκλημάτων", "ανώμαλης
εσωκομματικής ζωής", "παραβίαση της σοσιαλιστικής νομιμότητας",
κλπ., κλπ.,</b> συκοφάντησε και το σοσιαλισμό-κομμουνισμό που
οικοδομούνταν στη Σοβιετική Ένωση ως το 1953 στη βάση του
μαρξισμού-λενινισμού. Ξεπέρασε η λασπολογική αυτή επίθεση κατά
πολύ εκείνη της φασιστικής-ιμπεριαλιστικής αντίδρασης. </span></span>
</div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Δεύτερο,</b>
ανέτρεψε πραξικοπηματικά τη διχτατορία του προλεταριάτου,
αντικαθιστώντας την με το διαβόητο <b>"κράτος όλου του λαού"</b>,
δηλ. τη διχτατορία της υπό διαμόρφωση νέας αστικής τάξης,
κατέστρεψε το ΚΚΣΕ και το αντικατέστησε με το διαβόητο "<b>κόμμα
όλου του λαού"</b>, δηλ. μ' ένα αστικό κόμμα και έθεσε τη
Σοβιετική Ένωση σε τροχιά σταδιακής παλινόρθωσης του
καπιταλισμού, ενώ με τις καπιταλιστικού χαρακτήρα μεταρρυθμίσεις
(1956-1965) εξάλειψε ολωσδιόλου τις σοσιαλιστικές-κομμουνιστικές
σχέσεις παραγωγής αντικαθιστώντας τες με τις καπιταλιστικές
σχέσεις παραγωγής. </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Τρίτο,</b> με
τις ωμές επεμβάσεις στα εσωτερικά τους έθεσε όλα τα πρώην
κομμουνιστικά κόμματα σε αντεπαναστατική σοσιαλδημοκρατική
τροχιά, τα μετέτρεψε σε αστικο-ρεβιζιονιστικά κόμματα και
διακήρυσσε για 4 ολόκληρες δεκαετίες ότι αυτά μαζί με την
παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία θα έχτιζαν τάχα το "σοσιαλισμό": <b>
"οι κομμουνιστές που δίνουν αποφασιστική σημασία στην ενότητα
της εργατικής τάξης, τάσσονται υπέρ της συνεργασίας με τους
σοσιαλιστές και τους σοσιαλδημοκράτες, για να εγκαθιδρύσουν
σήμερα ένα προοδευτικό δημοκρατικό καθεστώς και για να
οικοδομήσουν στο μέλλον τη σοσιαλιστική κοινωνία"</b> ("Διεθνής
σύσκεψη ρεβιζιονιστικών κομμάτων Μόσχας", 17.6.1969). </span></span>
</div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Τέταρτο,</b>
επιτέθηκε και απέρριψε τις μαρξιστικές θέσεις του Στάλιν για τα
ζητήματα της επανάστασης και του σοσιαλισμού-κομμουνισμού,
απορρίπτοντας έτσι το μαρξισμό-λενινισμό. Διέγραψε το Στάλιν από
την τετράδα των κλασικών του μαρξισμού, απαγόρευσε τα έργα του,
αλλά και την έκδοση τους από το 1956 ως το 1991 και όσα υπήρχαν
τα απέσυρε από την κυκλοφορία (τάκαψε-πολτοποίησε), τα
απομάκρυνε απ' όλες τις βιβλιοθήκες και τα κατέστρεψε,
μετονόμασε το Στάλινγκραντ σε Βόλγογκράντ, γκρέμισε τα αγάλματα
τη νύχτα, κλπ., κλπ. Πέμπτο, απέρριψε-αρνήθηκε και πρόδωσε στο
σύνολο της την επαναστατική κοσμοθεωρία του προλεταριάτου, το
μαρξισμό-λενινισμό, και τον υποκατέστησε στη φιλοσοφία με αστικά
φιλοσοφικά ρεύματα (υπαρξισμός, νεοθετικισμός, πραγματισμός,
οντολογία, ανθρωπολογία, κλπ.), με αστικές οικονομικές θεωρίες
τη μαρξιστική πολιτική οικονομία του καπιταλισμού (κρίσεις,
θεωρία της αξίας, απόλυτη εξαθλίωση, κλπ.) και εκείνη του
σοσιαλισμού-κομμουνισμού (κέδρος σκοπός της παραγωγής, νόμος της
αξίας ρυθμιστής της παραγωγής, μέσα παραγωγής εμπόρευμα-τα,
κλπ.), υιοθέτησε και προπαγάνδισε μια αστικο-ρεβιζιονιστική
αντίληψη του σοσιαλισμού χωρίς δικτατορία του προλεταριάτου.
</span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Όλα τα πρώην
κομμουνιστικά κόμματα που ακολούθησαν το χρουστσοφικό
ρεβιζιονισμό μετατράπηκαν σε αστικά κόμματα σοσιαλδημοκρατικού
τύπου, κόμματα στην υπηρεσία του κεφαλαίου. Το ηρωικό ΚΚΕ
1918-55 με επικεφαλής το σύντροφο Νίκο Ζαχαριάδη υπήρξε το μόνο
στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα απ' τα κόμματα των
καπιταλιστικών χωρών στο οποίο <b>δεν πέρασε ο χρουστσοφικός
ρεβιζιονισμός</b>. Τα σημερινά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα "Κ"ΚΕ-
Συνασπισμός δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το παλιό ηρωικό
ΚΚΕ και αποτελούν διασπάσεις του αστικού σοσιαλδημοκρατικού
εκτρώματος που συγκρότησε η προδοτική χρουστσοφική κλίκα το 1956
στη θέση του επαναστατικού ΚΚΕ. </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Σήμερα όλα τα χρουστσοφικά κόμματα βαδίζουν, μεταξύ των οποίων και τα "Κ"ΚΕ-Συνασπισμός,
τον προδοτικό σοσιαλδημοκρατικό δρόμο του 20ου Συνεδρίου
(Φλεβάρης 1956) του ΚΚΣΕ, δρόμος που κατέστρεψε ολοκληρωτικά το
σοσιαλισμό στη Σοβιετική Ένωση και στις πρώην Λαϊκές
Δημοκρατίες, πρόδωσε την προλεταριακή επανάσταση και τον
κομμουνισμό και διέλυσε το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. </span></span>
</div>
<div align="center">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>β. Οι επιθέσεις
της νέας παραλλαγής του σύγχρονου ρεβιζιονισμού της
αντισταλινικής "λαθολογίας" </b></span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Στο Στάλιν δεν
επιτέθηκαν μόνο οι αποστάτες χρουστσοφικοί ρεβιζιονιστές αλλά
και η νέα παραλλαγή του σύγχρονου ρεβιζιονισμού, εκείνη της <b>
αντισταλινικής "λαθολογίας" </b>που εμφανίστηκε με "αντι-χρουστσοφική"
μάσκα, όπως π.χ. στη χώρα μας η "ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ" - <b>"ανάλυση του
έργου του Στάλιν, μια σωστή εκτίμηση των υπηρεσιών και των λαθών
του"</b> ("ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ", Οχτώβρης 1964, σελ. 9-10) - με
επικεφαλής τους <b>αντιζαχαριαδικούς-αντιΚΚΕ</b> δεξιούς
οπορτουνιστές Χοτζέα-Ιορδανίδη στις αρχές της δεκαετίας του '60
που αργότερα, αρχές της δεκαετίας του '70, ενώθηκαν με τη δεξιά
οπορτουνιστική <b>αντιζαχαριαδική </b>ομάδα της Προσωρινής
Κεντρικής Επιτροπής (Ρουμανία) των Πολύδωρου Δανιηλίδη-Γαβρίλου
Παπαδόπουλο-Βάσκου Πασχάλη, κλπ. - <b>"πρακτορείο του
αντεπαναστατικού ρεβιζιονισμού"</b> (ΣΟΦΙΑΝΟΣ: γράμμα 6.1.1968).
</span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Για πληροφόρηση
των νεότερων ας αναφερθεί, ότι εμπνευστές και πρώτοι διδάξαντες
της <b>αντισταλινικής "λαθολογίας"</b> είναι οι χρουστσοφικοί
ρεβιζιονιστές: <b>"στη δράση του Ι.Β. Στάλιν το κόμμα διέκρινε
δυο πλευρές: μια θετική, την οποία εκτιμά και μια αρνητική, την
οποία κριτικάρει και καταδικάζει"</b> ("Ιστορία της Σοβιετικής
Ένωσης", τόμ. 3ος, σελ. 108, Μόσχα/Κολωνία 1977). </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Σήμερα την
αντισταλινική ρεβιζιονιστική γραμμή της <b>"λαθολογίας"</b>
ακολουθούν στον ευρωπαϊκό χώρο το Κόμμα Εργατών Βελγίου με
πρόεδρο το θαυμαστή του Γκορμπατσόφ Ludo Martens που τα
τελευταία χρόνια έχει ξεπέσει σε γελωτοποιό της χρουστσοφικής
κλίκας των Φλωράκη-Παπαρήγα, το ΜLPD (Γερμανία) και σειρά
Οργανώσεις της ίδιας κατεύθυνσης σ' άλλες χώρες, στη δε χώρα μας
τα σημερινά κομμάτια της "Αναγέννησης", όπως Μ-Λ ΚΚΕ, ΚΚΕ μ-λ,
Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (πρώην Α/συνέχεια), ΟΑΚΚΕ,
περιοδικό "Στάλιν" κλπ., και το ΕΚΚΕ. Η <b>αντισταλινική
"λαθολογία"</b> προπαγανδίζεται σε κάθε ευκαιρία απ' τις
Οργανώσεις αυτές, όπως τελευταία απ' το "Λαϊκό Δρόμο" (6
Απριλίου 2002, σελ. 13): <b>"ταυτόχρονα η δράση του Στάλιν
περιλαμβάνει και ορισμένα λάθη"</b>!!! </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Οι παραπάνω
Οργανώσεις από τη μια επιτίθενται και ασκούν κριτική στο Στάλιν
και απ' την άλλη "θεωρούν"(!) τάχα το Στάλιν "κλασικό"(!) του
μαρξισμού!!! Η πιο αντιπροσωπευτική περίπτωση στον ευρωπαϊκό
χώρο είναι ο βέλγος ρεβιζιονιστής Ludo Martens που επιτίθεται
στο Στάλιν και τον κατηγορεί ότι δεν <b>"έφτασε ως τη διατύπωση
μιας συνεκτικής θεωρίας για τη διατήρηση των τάξεων και των
ταξικών αγώνων στη σοσιαλιστική κοινωνία"</b> (Ludo Martens:
"Μια άλλη ματιά στον Στάλιν", σελ. 382, Αθήνα 1997), ενώ άλλοι
όπως τα Μ-Λ ΚΚΕ, ΚΚΕ μ-λ, κλπ. ότι δεν είδε πως το 1936 υπήρχε
ακόμα αστική τάξη στη Σοβιετική Ένωση ή αλλιώς <b>"διακήρυξε
πρόωρα το 1936...ότι "δεν υπάρχουν ανταγωνιστικές τάξεις στη ΣΕ"</b>
και πως τάχα έδωσε μόλις το 1952 μια <b>"σωστή απάντηση στο έργο
του "Οικονομικά προβλήματα του Σοσιαλισμού"</b> ("Η Συνδιάσκεψη
του Μ-Λ ΚΚΕ", 7-9 Ιουνίου 1991, σελ. 77). </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Σ' αντίθεση με
τις αντιμαρξιστικές απόψεις του Ludo Martens, ο Στάλιν σαν
μαρξιστής που ήταν δεν μπορούσε να έχει και δεν είχε θεωρία
διατήρησης των εκμεταλλευτριών τάξεων στο σοσιαλισμό, απεναντίας
είχε θεωρία εξάλειψης των ανταγωνιστικών-εκμεταλλευτριών τάξεων
στο σοσιαλισμό και αυτή εφάρμοσε στην πράξη, προωθώντας έτσι την
οικοδόμηση του σοσιαλισμού-κομμουνισμού στη Σοβιετική Ένωση.
Όσον αφορά τη θεωρία των" <b>"ταξικών αγώνων"</b> στο
σοσιαλισμό, ο Στάλιν υποστήριζε-εφάρμοζε τη λενινιστική θεωρία
της συνέχισης της ταξικής πάλης, την οποία <b>ανέπτυξε</b>
παραπέρα υπογραμμίζοντας ότι <b>όσο προχωρεί η οικοδόμηση του
σοσιαλισμού τόσο οξύνεται η ταξική πάλη και επιπλέον τόνιζε ότι
τα "υπολείμματα των νικημένων εκμεταλλευτριών τάξεων στην ΕΣΣΔ"
δεν είναι απομονωμένα αλλά συνδέονται και με τους εξωτερικούς
ταξικούς εχθρούς, τη μπουρζουαζία των αστικών κρατών</b>
("Ολομέλεια της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΕΣΣΔ", 3
Μάρτη 1937, σημείο 7). </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Είναι επίσης
φανερό πως δεν υπήρχε αστική τάξη το 1936 στη σοσιαλιστική
κοινωνία της Σοβιετικής Ένωσης, όπως ισχυρίζονται το Μ-Λ ΚΚΕ και
οι άλλες δεξιές οπορτουνιστικές "αντιχρουστσοφικές" οργανώσεις,
αφού τα μέσα παραγωγής είχαν ήδη αφαιρεθεί απ' όλες τις
εκμεταλλεύτριες τάξεις και επομένως είχε εξαλειφθεί η
καπιταλιστική ατομική ιδιοκτησία και οικοδομηθεί η οικονομική
βάση του σοσιαλισμού με τις δυο μορφές της σοσιαλιστικής
ιδιοχτησίας (κρατική και συνεταιριστική ιδιοκτησία). Άρα, μετά
την οικοδόμηση της οικονομικής βάσης του σοσιαλισμού δεν υπήρχε
αστική τάξη (δε νοείται αστική τάξη χωρίς κατοχή μέσων
παραγωγής) στη Σοβιετική Ένωση αλλά υπήρχαν μόνο η εργατική
τάξη, η αγροτιά και η λαϊκή διανόηση και υπολείμματα βέβαια των
εκμεταλλευτριών τάξεων και τα νέα εκφυλισμένα αστικά στοιχεία.
</span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Η αντιμαρξιστική
αυτή άποψη της <b>νέας παραλλαγής</b> του σύγχρονου
ρεβιζιονισμού <b>πρώτο,</b> αναθεωρεί την μαρξιστική θεωρία των
τάξεων με την αντίληψη περί <b>"ύπαρξης"</b> αστικής τάξης χωρίς
ατομική ιδιοκτησία, γιατί, σύμφωνα με το μαρξισμό, η <b>ύπαρξη
αστικής τάξης προϋποθέτει κατοχή στα μέσα παραγωγής και
εκμετάλλευση της εργατικής τάξης,</b> και <b>δεύτερο,</b> - και
το σπουδαιότερο - συνιστά μια <b>αστικο-ρεβιζιονιστική αντίληψη
του σοσιαλισμού</b> που το Μ-Λ ΚΚΕ διατυπώνει ως εξής: <b>"το
προλεταριάτο και η αστική τάξη είναι οι δυο βασικές
ανταγωνιστικές τάξεις της καπιταλιστικής κοινωνίας και επίσης
παραμένουν οι δυο βασικές ανταγωνιστικές τάξεις της
σοσιαλιστικής κοινωνίας"</b> ("Η Συνδιάσκεψη του Μ-Λ ΚΚΕ", 7-9
Ιουνίου 1991, σελ. 65 και τελευταία "Λαϊκός Δρόμος" 6 Απριλίου
2002, σελ. 12). </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Όμως είναι
ολοφάνερο, πως όταν παραμένουν το προλεταριάτο και η αστική τάξη
σαν <b>"δυο βασικές ανταγωνιστικές τάξεις της σοσιαλιστικής
κοινωνίας"</b>, τότε αυτή η κοινωνία δεν είναι σοσιαλιστική αλλά
αστική: είναι η σημερινή καπιταλιστική κοινωνία. </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Απ' τα παραπάνω
προκύπτει ότι όλες αυτές οι Οργανώσεις επιτίθενται στο Στάλιν
απ' τα δεξιά, δηλ. απ' τη σκοπιά της <b>διατήρησης των
εκμεταλλευτριών και ανταγωνιστικών τάξεων στο σοσιαλισμό. </b>
</span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Οι
ρεβιζιονιστικές "αντιχρουστσοφικές" Οργανώσεις "αναγνωρίζουν" το
Στάλιν ως "κλασικό" του μαρξισμού μόνο τυπικά και για λόγους
δημαγωγίας, διότι προβάλλει το βασικό ερώτημα: πως είναι δυνατόν
να θεωρείται ο Στάλιν κλασικός του μαρξισμού, όταν όχι μόνο,
σύμφωνα μ' αυτές, έκανε "<b>λάθη"(!)</b> αλλά και επιπλέον στο
σπουδαιότερο ζήτημα της επαναστατικής θεωρίας, εκείνο του <b>
σοσιαλισμού-κομμουνισμού</b>, έχει <b>"λαθεμένη"(!)</b> άποψη;
Κλασικός είναι μόνο εκείνος που υπερασπίζει με συνέπεια στο
σύνολο του το μαρξισμό-λενινισμό αλλά και επιπλέον έχει
τουλάχιστον, αν δεν τον ανέπτυξε παρά-πέρα, σωστές απόψεις σ'
όλα τα βασικά ζητήματα της επαναστατικής κοσμοθεωρίας του
προλεταριάτου. Και ασφαλώς ο Στάλιν ήταν κλασικός αφού δεν είχε
κανένα ζήτημα λαθεμένες απόψεις, μα απεναντίας σωστές και
επιπλέον <b>ανέπτυξε</b> δημιουργικά τον επαναστατικό μαρξισμό
παραπέρα σε: <b>μαρξισμό- λενινισμό- σταλινισμό</b>. </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Ας σημειωθεί
ακόμα μια φορά πως όλα τα κομμουνιστικά κόμματα, μεταξύ των
οποίων και το ΚΚΕ με επικεφαλής το σύντροφο Νίκο Ζαχαριάδη, ως
τα 1955-56 και γενικά το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, σ'
αντίθεση με τις παραπάνω "αντι-χρουστσοφικές" δεξιές
οπορτουνιστικές Οργανώσεις, δε μιλούσε για "λάθη" του Στάλιν και
τον θεωρούσε κλασικό του μαρξισμού. Η "Κίνηση για Ανασύνταξη του
ΚΚΕ 1918-55" βαδίζοντας σταθερά και με συνέπεια τον επαναστατικό
δρόμο των Στάλιν-Ζαχαριάδη και θεωρώντας τον εαυτό της συνέχεια
του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος των ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΚΟΜΙΝΦΟΡΜ
και του επαναστατικού ΚΚΕ ' 918-55 απορρίπτει ασυζητητί κάθε <b>
αντισταλινική "λαθολογία"</b> και θεωρεί το Στάλιν χ<b>ωρίς
επιφυλάξεις και περιορισμούς κλασικό του μαρξισμού</b> επειδή <b>
ανέπτυξε</b> παραπέρα τον επαναστατικό μαρξισμό σε:
ΜΑΡΞΙΣΜΟ-ΛΕΝΙΝΙΣΜΟ-ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟ ή όπως σημείωνε ο Νίκος
Ζαχαριάδης:<b> "σταλινισμός είναι ο μαρξισμός-λενινισμός της
εποχής του σοσιαλισμού"</b>.</span></span></div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-46603945366677152102012-12-28T09:10:00.001-08:002012-12-28T09:10:14.039-08:00Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν - 50 χρόνια από το θάνατο-δολοφονία του<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-8834350871312638424" itemprop="description articleBody">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s1600-h/Deltio-logo.gif" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5349773099519794834" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s400/Deltio-logo.gif" style="display: block; height: 108px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial;">Ι</span></span>ούλης-Αύγουστος-Σεπτέμβρης 2003 <br />
Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν</b><br />
50 χρόνια από το θάνατο-δολοφονία του</span></span>
<br />
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
Στις 5 Μάρτη συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από το θάνατο-δολοφονία του μεγάλου
επαναστάτη κομμουνιστή ηγέτη, κλασικού του μαρξισμού, επιφανούς και
σοφού καθοδηγητή του παγκόσμιου προλεταριάτου Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν
απ' την προδοτική χρουστσοφική κλίκα.</span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Ο
Ιωσήφ Στάλιν, ο ατρόμητος και ατσαλένιος μπολσεβίκος που <b>
"αναδείχθηκε σε ανεπανάληπτο ηγέτη μεταξύ των καθοδηγητών των
κρατών όλων των εποχών και όλων των λαών"</b> (Τσώρτσιλ, 1959),
γίγαντας της επαναστατικής σκέψης και δράσης, επηρέασε
αποφασιστικά-καθοριστικά και σφράγισε θετικά -με την
καθοδηγητική του συμμετοχή, δίπλα στο Λένιν, στη νικηφόρα έκβαση
της προλεταριακής επανάστασης στη Ρωσία που συντάραξε συθέμελα
τον καπιταλιστικό ιμπεριαλιστικό κόσμο, την οικοδόμηση του
σοσιαλισμού-κομμουνισμού στη Σοβιετική Ένωση για 35 ολόκληρα
χρόνια, την ανάπτυξη του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και
τις νίκες του διεθνούς προλεταριάτου και των απελευθερωτικών
αγώνων των λαών, την ήττα-συντριβή του χιτλεροφασισμού και τη
συγκρότηση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου κατά το Β'
Παγκόσμιο Πόλεμο -τις διεθνείς εξελίξεις και γενικά την πορεία
της ανθρωπότητας στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα.</span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Η στάση απέναντι
στο Στάλιν αποτέλεσε απ' τις αρχές της τρίτης δεκαετίας του
περασμένου αιώνα και αποτελεί και σήμερα τη βασική <b>
διαχωριστική γραμμή</b> μεταξύ των επαναστατών μαρξιστών, δηλ.
των <b>λενινιστών-σταλινιστών</b> και των αντεπαναστατών όλων
των αποχρώσεων (αναρχικών, σοσιαλδημοκρατών, τροτσκιστών,
χρουστσοφικών, τιτικών, κλπ.). Συνάμα ο Στάλιν αποτέλεσε και
εξακολουθεί να αποτελεί τον <b>πρώτο</b> και <b>κεντρικό</b>
στόχο της λασπολογικής επίθεσης και κατασυκοφάντησης εκ μέρους
της διεθνούς καπιταλιστικής-ιμπεριαλιστικής αντίδρασης και όλων
των λακέδων και υπηρετών της, συμπεριλαμβανομένων εδώ και όλων
όσων ανήκουν στις διάφορες παραλλαγές του σύγχρονου
ρεβιζιονισμού, κι' αυτό επειδή </span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Πρώτο,</b>
υπεράσπισε με παραδειγματική συνέπεια τον επαναστατικό μαρξισμό
και τον ανάπτυξε δημιουργικά παραπέρα σε <b>μαρξισμό-
λενινισμό-σταλινισμό</b> και στα <b>τρία</b> συστατικά του μέρη:
<b>φιλοσοφία</b> (διαλεκτικό και ιστορικό υλισμό), <b>πολιτική
οικονομία</b> (καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού και
σοσιαλισμού-κομμουνισμού), <b>θεωρία του επιστημονικού
σοσιαλισμού-κομμουνισμού,</b> εξοπλίζοντας έτσι ιδεολογικο-πολιτικά
το διεθνές προλεταριάτο με το ακατανίκητο όπλο της επαναστατικής
κοσμοθεωρίας του. Ακριβώς αυτή η παραπέρα <b>ανάπτυξη</b> του
μαρξισμού-λενινισμού εκ μέρους του, τον ανέδειξε σ' έναν απ'
τους κλασικούς του μαρξισμού, και το διεθνές κομμουνιστικό
κίνημα τον τοποθέτησε δίπλα στους άλλους για να αποτελέσουν τη
γνωστή τετράδα: ΜΑΡΞ-ΕΝΓΚΕΛΣ-ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ. </span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Δεύτερο,</b>
συνέβαλε ως καθοδηγητικό ηγετικό στέλεχος του κόμματος των
Μπολσεβίκων, δίπλα στο Λένιν, στην οργάνωση και νικηφόρα ένοπλη
εξέγερση του ρώσικου προλεταριάτου που οδήγησε στην ανατροπή του
τσαρισμού και το θρίαμβο της μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής
Επανάστασης που άνοιξε νέα σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας:
<b>εγκαινίασε την εποχή των προλεταριακών επαναστάσεων, το
πέρασμα απ' τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό και την οικοδόμηση
του σοσιαλισμού-κομμουνισμού.</b> </span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Τρίτο,</b>
εφάρμοσε για πρώτη φορά στην πράξη την επιστημονική κοσμοθεωρία
του μαρξισμού με την επιτυχή οικοδόμηση του
σοσιαλισμού-κομμουνισμού στη Σοβιετική Ένωση, οικοδόμηση που
διαψεύδει και τις απόψεις των αντιδραστικών αστών για το δήθεν
"ουτοπικό" χαρακτήρα και το "ανεφάρμοστο" της θεωρίας του
σοσιαλισμού-κομμουνισμού στην πράξη. </span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Τέταρτο,</b>
σημείωσε τεράστιες και ανεπανάληπτες επιτυχίες - σε συνθήκες
σκληρής και οξύτατης ταξικής πάλης - σ' όλους τους τομείς της
οικοδόμησης του σοσιαλισμού-κομμουνισμού σε μια χώρα όπως η
Ρωσία που την παρέλαβε <b>"με ξύλινο αλέτρι και την άφησε
πυρηνική υπερδύναμη"</b> (Τσώρτσιλ 1959), συμβάλλοντας έτσι να
αποδειχτεί στην πράξη η ανωτερότητα του
σοσιαλισμού-κομμουνισμού, απέναντι στο εκμεταλλευτικό
καπιταλιστικό σύστημα. Και όλα αυτά έπρεπε να γίνουν σε χρόνο
ρεκόρ: <b>"μείναμε πίσω 50-100 χρόνια απ' τις προχωρημένες
χώρες. Πρέπει να διατρέξουμε αυτό το διάστημα μέσα σε δέκα
χρόνια. Είτε θα το κάνουμε αυτό είτε θα μας συνθλίψουν"</b>
(Στάλιν, 1931). </span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Πέμπτο,</b>
διεξήγαγε με επιτυχία την <b>ταξική πάλη</b> σ' όλα τα μέτωπα
και σύντριψε ιδεολογικο-πολιτικά όλα τα αντεπαναστατικά ρεύματα
στο εσωτερικό της Σοβιετικής Ένωσης απ' τους αναρχικούς, τους
μενσεβίκους, τους τροτσκιστές ως τους δεξιούς οπορτουνιστές
Κάμενεφ- Ζηνόβιεφ- Μπουχάριν, κλπ., διασώζοντας έτσι τα
επιτεύγματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης-αγροτιάς
αλλά και την <b>ύπαρξη</b> του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Χωρίς
τη σωστή διεξαγωγή της ταξικής πάλης - ταξική πάλη που όσο
προχωρεί η οικοδόμηση του σοσιαλισμού οξύνεται και κατά την
οποία οι εσωτερικοί ταξικοί εχθροί συνδέονται με τους
εξωτερικούς εχθρούς - ήταν εντελώς αδύνατη η διατήρηση-στερέωση
της διχτατορίας του προλεταριάτου, η οικοδόμηση του σοσιαλισμού-
κομμουνισμού αλλά και η αποτροπή της παλινόρθωσης του
καπιταλισμού, κίνδυνο που ο Στάλιν είχε ήδη από το 1928
επισημάνει υπογραμμίζοντας: <b>"η νίκη της δεξιάς παρέκκλισης
στο κόμμα μας θα σήμαινε τη δημιουργία των όρων, των απαραίτητων
για την παλινόρθωση του καπιταλισμού στη χώρα μας"</b>. </span></span>
</div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Έκτο,</b>
σύντριψε ιδεολογικά το μεγαλύτερο ρεβιζιονιστικό ρεύμα της
εποχής του, τη σοσιαλδημοκρατία, ξεσκέπασε και σύντριψε τον
τιτικό ρεβιζιονισμό και όλα τ'άλλα οπορτουνιστικά ρεύματα.
</span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Έβδομο,</b>
καθοδήγησε με επιτυχία την επαναστατική δράση των ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΚΟΜΙΝΦΟΡΜ
και συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάπτυξη και μπολσεβικοποίηση των
κομμουνιστικών κομμάτων, τμημάτων-μελών της 3ης Κομμουνιστικής
Διεθνούς και στην ανάπτυξη του διεθνούς κομμουνιστικού
κινήματος. </span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Όγδοο,</b>
αντιμετώπισε με επιτυχία όλες τις επιθέσεις και επεμβάσεις του
διεθνούς ιμπεριαλισμού, σύντριψε τους χιτλερικούς ναζιφασίστες
κατακτητές, εκμεταλλευόμενος με άφθαστη μαεστρία τις
ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, αναδείχθηκε στον πόλεμο σε <b>
"μεγαλοφυή στρατηλάτη"</b> (Τσώρτσιλ, 1959). </span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Ένατο,</b>
δημιούργησε το σοσιαλιστικό στρατόπεδο μετά το Β' Παγκόσμιο
Πόλεμο, με επικεφαλής τη Σοβιετική Ένωση.</span></span></div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-4483081217324380752012-12-28T09:08:00.000-08:002012-12-28T09:08:02.276-08:00Νίκος Ζαχαριάδης - ο ΠΡΩΤΟΣ αντιστασιακός της χώρας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
<div align="justify">
<b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s1600-h/Deltio-logo.gif" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5349773099519794834" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s400/Deltio-logo.gif" style="display: block; height: 108px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a></b><span><b><span>Ιούλης-Αύγουστος-Σεπτέμβρης 2002</span> </b></span></div>
<div align="justify">
<br /></div>
<div align="justify">
<span></span>Ο επισκέπτης οποιουδήποτε
Μουσείου της Εθνικής Αντίστασης απ' τη Βίνιανη ως τους
Κορυσχάδες κλπ. θα διαπιστώσει ότι απ' όλα απουσιάζει η μεγάλη
ηγετική επαναστατική φυσιογνωμία του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ -που στη
πραγματικότητα υπήρξε ο ΠΡΩΤΟΣ <b>Αντιστασιακός</b> του τόπου- ενώ
αντίθετα είναι παντού αναρτημένη η φωτογραφία του συνεργάτη των ιταλο-γερμανών φασιστών Ναπολέοντα Ζέρβα αρχηγού του ΕΔΕΣ.</div>
<div align="justify">
Τόσο η απουσία φωτογραφίας του
Νίκου Ζαχαριάδη, <b>πρώτου αντιστασιακού</b> της χώρας, όσο και
η ανάρτηση φωτογραφιών του Ζέρβα στα διάφορα Μουσεία της Εθνικής
Αντίστασης είναι έργο των ντόπιων χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών
ηγετών («Κ»ΚΕ-Συνασπισμού) των αντιστασιακών οργανώσεων ΠΕΑΕΑ-ΠΣΕΑΕΑ-ΠΟΑΟΕΑ.</div>
<div align="justify">
Ο Νίκος Ζαχαριάδης υπήρξε
ιστορικά πράγματι ο ΠΡΩΤΟΣ Αντιστασιακός του τόπου όσο κι αν
αυτό δεν είναι γνωστό ή εκ πρώτης όψεως φαίνεται «παράδοξο». Σε
<b>ΠΡΩΤΟ Αντιστασιακό</b> της χώρας αναδεικνύουν τον ήρωα
δεσμώτη του μοναρχοφασισμού ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ: <b>πρώτο, το 1ο
ανοιχτό ιστορικό γράμμα του '40</b> που καθορίζει ορθά το
χαρακτήρα του πολέμου ως <b>εθνικοαπελευθερωτικού</b> απ' την
πλευρά της Ελλάδας και καλεί το λαό να πολεμήσει τους ιταλούς
φασίστες επιδρομείς, και<b> δεύτερο,</b> η παράδοσή του στους
γερμανούς ναζιφασίστες κατακτητές, απ' τους ντόπιους
μοναρχοφασίστες το 1941 και η μεταφορά και κράτησή του στο
στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου, στο οποίο έμεινε ως την
απελευθέρωσή του το Μάη του '45 και την επιστροφή του στην
Ελλάδα στα τέλη του ίδιου μήνα.</div>
<div align="justify">
Οι ντόπιοι χρουστσοφικοί
σοσιαλδημοκράτες ηγέτες των «Κ»ΚΕ-Συνασπισμού δεν είναι μόνο
προδότες των συμφερόντων της εργατικής τάξης, της προλεταριακής
επανάστασης και του σοσιαλισμού-κομμουνισμού αλλά και προδότες
της ΜΟΝΗΣ <b>ιστορικά υπάρχουσας</b> Εθνικής Αντίστασης -της <b>ΕΑΜο-ΕΛΑΣίτικης ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ</b>- γιατί αναγνώρισαν και προβάλλουν
σήμερα -διαστρεβλώνοντας προκλητικά και κατάφορα την ιστορική
Αλήθεια- σαν «Εθνική Αντίσταση»(!) την προδοτική δράση του
συνεργάτη των ιταλο-γερμανών κατακτητών Ζέρβα, η συνεργασία του
οποίου με τους κατακτητές -πέρα απ' τις γνωστές καταγγελίες των
ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ- τεκμηριώνεται όχι μόνο στα βιβλία
κομμουνιστών-αριστερών γενικά που γνώρισαν από κοντά τον
προδοτικό ρόλο του Ζέρβα (Τζουμερκιώτης, κλπ.) αλλά και απ' την
μεταπολεμική έρευνα των γερμανικών Αρχείων που αποκαλύπτουν τον
προδοτικό ρόλο του Ν. Ζέρβα (<b>Π. Ενεπεκίδης:</b> «Η Ελληνική
Αντίστασις 19141-1944»</div>
</span></span><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div class="post-header">
</div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div class="post-body entry-content" id="post-body-8834350871312638424" itemprop="description articleBody" style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s1600-h/Deltio-logo.gif" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></span></span></div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1204238938880816713.post-37543182118838348732012-12-28T09:06:00.001-08:002012-12-28T09:08:17.203-08:00Ο Τσώρτσιλ για το Στάλιν<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1424841229000664195" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s1600-h/Deltio-logo.gif" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5349773099519794834" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_SSRNcAOxwovLxck1upQhSVzY_E-OZr3xwIdrlHFF87AQdA4FvxKCABD38x_05s7De1inbigt4JAGxYNkxoWM8yx_Ur-Ocf2Z8VJMQ5AN50v9RfVcUy4uFFblYsRHjKb-MrehX3rbQ6rm/s400/Deltio-logo.gif" style="display: block; height: 108px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a></b></span></span></div>
</div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Ιούλης-Αύγουστος-Σεπτέμβρης 2002
<br /> </b></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><b>Ο Τσώρτσιλ για το Στάλιν</b></span></span>
<br />
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Αναδημοσιεύουμε
παρακάτω την ομιλία-εκτίμηση του ΤΣΩΡΤΣΙΛ στη Βουλή των Λόρδων
(28.12.1959) για την προσωπικότητα του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ, με την
ευκαιρία των 80 χρόνων απ' τη γέννησή του, η οποία έχει
ιδιαίτερα βαρύνουσα πολιτική σημασία, επειδή <b>πρώτο</b>, παρά τη φρασεολογία διακρίνεται για την αντικειμενικότητά της<span lang="el">
και ανταποκρίνεται στην ιστορική Αλήθεια, <b>δεύτερο</b>,
προέρχεται από έναν σκληρό αντίπαλο και θανάσιμο εχθρό του
κομμουνιστικού κινήματος και έναν αντικομμουνιστή του
αναστήματος του Ουίνστον Τσώτσιλ, που όμως κατά τη διάρκεια του
πολέμου και των συσκέψεων Γιάλτας-Τεχεράνης δήλωνε: </span>
</span><span style="font-size: small;"><b>«<span lang="el">εγώ σηκώνομαι το πρωί και προσεύχομαι</span></b><span lang="el">
<b>να είναι ο Στάλιν ζωντανός, υγιής. Μόνο ο Στάλιν θα σώσει τον
κόσμο</b></span><b>»</b><span lang="el">,
και <b>τρίτο</b> έγινε το 1959 δηλ. σε μια χρονική περίοδο που η
αντισταλινική-αντικομμουνιστική λασπολογική εκστρατεία
προδοτικής ρεβιζιονιστικής φασιστικής ομάδας των Χρουστσόφ-Μικογιάν-Μπρέζνιεφ,
κλπ. - πρακτόρων του διεθνούς ιμπεριαλισμού- σε βάρος του
μεγάλου Στάλιν είχε φτάσει στο αποκορύφωμά της. Η βαρύνουσα
πολιτική σημασία αυτής της εκτίμησης συνίσταται στο ότι το
μέγεθος της προσωπικότητας του Ιωσήφ Στάλιν δεν είναι δυνατό να
αμφισβητείται ούτε από τους σοβαρότερους πολιτικούς αντιπάλους
και ταξικούς εχθρούς.</span></span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">«Το μεγάλο
ευτύχημα για τη Ρωσία ήταν ότι στα χρόνια των δυσκολότατων
δοκιμασιών επικεφαλής της χώρας ήταν ο μεγαλοφυής και ακλόνητος
στρατηλάτης Ι.Β. Στάλιν. Ήταν ο πιο επιφανής, επιβεβλημένη,
αξιοσέβαστη προσωπικότητα στη ρευστή και σκληρή εποχή της
περιόδου εκείνης, στην οποία κύλησε η ζωή του.</span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Ο Στάλιν ήταν
άνθρωπος ασυνήθιστης ενέργειας, πολυμορφωμένος και ακατάβλητης
ισχυρής θέλησης. Δριμύς, σκληρός και αμείλικτος συζητητής, σε
σημείο που, παρά τη μαθητεία μου στο Βρετανικό Κοινοβούλιο, μου
ήταν αδύνατο να τον αντιμετωπίσω. Ο Στάλιν πριν απ' όλα κατείχε
σε μεγάλο βαθμό το αίσθημα του χιούμορ και του σαρκασμού, την
ικανότητα να αντιλαμβάνεται ακριβώς τον συνομιλητή του και να
εκφράζει τη σκέψη του.</span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Τους λόγους του ο
Στάλιν τους έγραφε μόνος του. Στα έργα του αντηχούσε πάντα η
εκτελεστική δύναμη. Η δύναμη αυτή ήταν τόσο μεγάλη, ώστε
αναδείχτηκε σε ανεπανάληπτο ηγέτη των καθοδηγητών των κρατών
όλων των εποχών και όλων των λαών.</span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Ο Στάλιν
προξενούσε μεγαλειώδικη εντύπωση. Η επιρροή του στους ανθρώπους
ήταν ακαταμάχητη. Όταν έμπαινε στην αίθουσα συνεδριάσεων της
Διάσκεψης της Γιάλτας όλοι εμείς σηκωνόμασταν όρθιοι σαμπώς να
μας πρόσταζε κανείς και είναι αξιοπερίεργο και ανεξήγητο γιατί
στεκόμασταν σε στάση προσοχής.</span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Διακατέχονταν από
βαθιά, απαλλαγμένη από κάθε πανικό, λογική και συνετή σοφίας.
Ήταν ανυπέρβλητος τεχνίτης να βρίσκει στις δύσκολες στιγμές
διέξοδο και από τις πιο αδιέξοδες καταστάσεις. Επιπλέον ο Στάλιν
στις πιο κρίσιμες στιγμές όπως και σε στιγμές θριάμβου ήταν το
ίδιο συγκρατημένος και ποτέ δεν υπέκυψε σε φαντασιώσεις. Ήταν
μια ασυνήθιστα πολυσύνθετη προσωπικότητα.</span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Ο Στάλιν
δημιούργησε και καθυπόταξε μια τεράστια αυτοκρατορία. Ήταν ο
άνθρωπος ο οποίος εκμηδένισε τον εχθρό του με τη βοήθεια του
ίδιου του εχθρού του. Μάλιστα ανάγκασε κι εμάς, που μας ονόμαζε
ιμπεριαλιστές να πολεμήσουμε ενάντια στους ιμπεριαλιστές.</span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Ο Στάλιν υπήρξε ο
μέγιστος, απαράμιλλος δικτάτορας, ο οποίος παρέλαβε τη Ρωσία με
ξύλινο αλέτρι και την άφησε μια πυρηνική υπερδύναμη.</span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Όχι, ότι και να
λένε γι' αυτόν, η ιστορία και οι λαοί τέτοιους ανθρώπους δεν
τους ξεχνούν».</span></span></div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com5