Ιούλης-Αύγουστος-Σεπτέμβρης 2005
ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ - Ο μεγαλοφυής στρατηλάτης, οργανωτής, καθοδηγητής και αρχιτέκτονας της λαμπρής νίκης πάνω στο χιτλεροφασισμό
Συμπληρώθηκαν φέτος 60 χρόνια από τη μεγάλη Αντιφασιστική ΝΙΚΗ, που απάλλαξε τους λαούς της Ευρώπης, απ΄τη βαρβαρότητα της χιτλερικής μπότας και τη βαθιά νύχτα του ναζιφασισμού, νίκη που επιτεύχθηκε με την αποφασιστική συμβολή της τότε σοσιαλιστικής Σοβιετικής Ένωσης υπό την καθοδήγηση του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ.
Στις 2 Μάη του '45 τμήματα των σοβιετικών στρατευμάτων του ηρωικού ένδοξου Κόκκινου Στρατού μπήκαν θριαμβευτικά στο Βερόλινο, κατέλαβαν την πρωτεύουσα της χιτλερικής Γερμανίας και σύντριψαν οριστικά τα ιμπεριαλιστικά ναζιφασιστικά στρατεύματα, κάνοντας έτσι πράξη τη διαταγή του Στρατάρχη ΣΤΑΛΙΝ να στηθεί και υψωθεί η κόκκινη σημαία της ΝΙΚΗΣ στο Ράιχσταγκ.
Στις 8 Μάη υπογράφτηκε το έγγραφο της χωρίς όρους συνθηκολόγησης απ' τη διοίκηση των χιτλερικών στρατευμάτων.
Η χαρμόσυνη είδηση της ΝΙΚΗΣ διαδόθηκε αστραπιαία στα πέρατα της γης και χαροποίησε πρώτα-πρώτα τους λαούς της Σοβιετικής Ένωσης, πού σήκωσαν το κύριο βάρος του πολέμου, πήγαιναν στο μέτωπο με το σύνθημα: «Για το Στάλιν! Για την πατρίδα!» και σύντριψαν τα γερμανικά και ιαπωνικά ιμπεριαλιστικά στρατεύματα, αλλά και όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς που απαλλάχτηκαν απ' την κατάμαυρη νύχτα της φασιστικής σκλαβιάς.
Σε κείνα τα πολύ δύσκολα και κρίσιμα χρόνια του πολέμου ήταν μεγάλο ευτύχημα για τους λαούς της Σοβιετικής Ένωσης που επικεφαλής του Κόμματος των Μπολσεβίκων και του Κόκκινου Στρατού ήταν ο αταλάντευτος, σοφός και μεγάλος κομμουνιστής επαναστάτης ηγέτης ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ. Εμπνευστής, οργανωτής και καθοδηγητής της μεγάλης αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ των λαών υπήρξε ο ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ, πανάξιος μεγαλοφυής αρχηγός ενός πανάξιου στρατιωτικού επιτελείου που καθοδήγησε άμεσα τις μάχες της Μόσχας, του ηρωικού ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ -την πιο μεγαλειώδη μάχη στην ιστορία των πολέμων- του Κουρσκ, κλπ., σημειώνοντας μεγάλες επιτυχίες στον πόλεμο, επιτυχίες που τελικά οδήγησαν στη συντριβή του φασισμού και δικαιολογημένα ανέδειξαν τον ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ σε μεγάλο στρατηλάτη και αρχιτέκτονα της ΝΙΚΗΣ πάνω στο χιτλεροφασισμό-ναζισμό και τον ιαπωνικό μιλιταρισμό, πολεμικές επιτυχίες που οφείλονται πρώτα και κύρια, πέρα απ' τον απαράμιλλο ηρωισμό των σοβιετικών λαών και του Κόκκινου Στρατού, στην ορθή επαναστατική ιδεολογικο-πολιτική και στρατιωτική καθοδήγηση του Κόμματος των Μπολσεβίκων.
Παλιότερα και σήμερα οι ιμπεριαλιστές, οι φασίστες, ολόκληρη η διεθνής αντίδραση αλλά και τα χρουστσοφικά ρεβιζιονιστικά κόμματα, αστικά κόμματα σοσιαλδημοκρατικού τύπου, μεταξύ των οποίων και τα «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ, συκοφάντησαν και συκοφαντούν τον ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ, προσπαθούν απεγνωσμένα, κάνοντας απέλπιδες προσπάθειες, να μειώσουν τη μεγάλη, ιστορικής σημασίας για την ήττα του φασισμού, συμβολή στην αντιφασιστική ΝΙΚΗ, να αμφισβητήσουν ότι ΑΥΤΟΣ υπήρξε ο εμπνευστής, οργανωτής και καθοδηγητής, ο αρχιτέκτονας της μεγάλης Αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ των λαών. Υπήρξε δε τέτοιο και τόσο μεγάλο το ταξικό μίσος της ρεβιζιονιστικής φασιστικής κλίκας των Χρουστσόφ-Μπρέζνιεφ -ελεεινών προδοτών και πρακτόρων του διεθνούς ιμπεριαλισμού- αλλά και όλων των χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών ανά τον κόσμο, που απάλειψε ακόμα και το μεγάλο φωτεινό και ηρωικό Σύμβολο της Αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ, απ' το χάρτη της Ευρώπης μετονομάζοντας το ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ σε Βόλγκογκραντ, για να ικανοποιήσει-χαροποιήσει τους ηττημένους, ναζι-φασίστες χιτλερικούς εγκληματίες και τους ανά τον κόσμο ομοϊδεάτες τους.
Έτσι η προδοτική φασιστική κλίκα των Χρουστσόφ-Μπρέζνιεφ ξεπέρασε σε αντιδραστικότητα κατά πολύ και την ιμπεριαλιστική γαλλική αστική τάξη, η οποία διατήρησε και διατηρεί, ακόμα και σήμερα, στο Μετρό του Παρισίου τη στάση ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ.
Οι όποιες προσπάθειες* των ιμπεριαλιστών και ολόκληρης της διεθνούς αντίδρασης, μαζί και των χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών και όλων των άλλων οπορτουνιστών, διαστρέβλωσης της επαναστατικής μαρξιστικής πολιτικής γραμμής του ΣΤΑΛΙΝ σε κείνη την εξαιρετικά κρίσιμη ιστορική περίοδο και αμφισβήτησης της μεγάλης, καθοριστικής σημασίας συμβολή του στις ιστορικές εξελίξεις είναι καταδικασμένες σε αποτυχία, γιατί όσο μπορούν να αμφισβητήσουν τα ιστορικά γεγονότα: 1) η ήττα του χιτλεροφασισμού, ιταλικού φασισμού και ιαπωνικό μιλιταρισμού, 2) η μεγάλη αντιφασιστική ΝΙΚΗ των λαών, 3) η διάσωση της Σοβιετικής Ένωσης, 4) η δημιουργία μεταπολεμικά του τότε σοσιαλιστικού στρατοπέδου, κλπ., γενικά η ύπαρξη τους ή μη, άλλο τόσο μπορεί να αμφισβητηθεί η ΟΡΘΟΤΗΤΑ της επαναστατικής μαρξιστικής πολιτικής του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ εκείνης της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου που ήταν ακριβώς αυτή που συνέβαλε στη δημιουργία της νέας αυτής ιστορικής πραγματικότητας, και επομένως έχει οριστικά πλέον κριθεί.
Οι επιτυχίες αυτές οφείλονται πρωταρχικά στην επιστημονική ανάλυση, απ' τη σκοπιά του επαναστατικού μαρξισμού, της τότε διεθνούς πραγματικότητας, την επεξεργασία και διατύπωση -σ' αυτή τη βάση ακριβώς- της ορθής επαναστατικής μαρξιστικής πολιτικής εκ μέρους του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ ήταν εκείνα που επέτρεψαν την πρόβλεψη των εξελίξεων απ' τις αρχές της δεκαετίας του '30 στο διεθνή χώρο και το αναπόφευκτο του πολέμου, την ανάλογη επαναστατική γραμμή της ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ γενικά και του κάθε κομμουνιστικού κόμματος στη χώρα ειδικά, την προώθηση της οικοδόμησης του σοσιαλισμού και την ανάπτυξη της οικονομίας της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και την υλικοτεχνική στρατιωτική προετοιμασία για τον επερχόμενο πόλεμο, αλλά και την εκμετάλλευση με ακρίβεια και αριστοτεχνικό τρόπο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων προς όφελος των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των λαών, του σοσιαλισμού και όλων των αντιπάλων προς τον άξονα Βερολίνο-Ρώμη-Τόκιο δυνάμεων
* Αρχίζοντας απ' την φασιστικού χαρακτήρα εξίσωση Στάλιν-Χίτλερ της ιμπεριαλιστικής αντίδρασης, κλπ. ως τις χρουστσοφικές σαπουνόφουσκες του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ ότι το ΚΚΣΕ είχε «απλά» (!) «ΓΓ τον Ι.Β. Στάλιν» («Θέσεις του ΚΚΕ «για τα 60 χρόνια από την αντιφασιστική νίκη των λαών» 9 Μάη 945» σελ. 6), πως τάχα η «αυτοδιάλυση της κομμουνιστικής διεθνούς»... «αδυνάτιζε ακόμα περισσότερο τη δυνατότητα για αυτοτελή ενιαία στρατηγική του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος απέναντι στη στρατηγική του διεθνούς ιμπεριαλισμού» (σελ. 7), πως η αντιμαρξιστική γραμμή της «ειρηνική συνύπαρξης» διατυπώθηκε τάχα στο 19ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ (σελ. 14), χαρακτηριστικό είναι ότι οι αντισταλινικοί σοσιαλδημοκράτες Μαΐλης-Αρσεένκο-Ρούμπιξ σε εκδήλωση του Περισσού δεν αναφέρουν τίποτε για τη μεγάλη συμβολή του Ιωσήφ Στάλιν στην αντιφασιστική νίκη, μάλιστα αποσιωπούν και το γνωστό σύνθημα με το οποίο οι σοβιετικοί στρατιώτες πήγαιναν στον μέτωπο: «Για τον Στάλιν! Για την πατρίδα!» («Ρ» 14.6.2005, σελ. 14-15), κλπ. και φθάνοντας ως τις «ελαφρόμυαλες» ουρανομήκεις τροτσκιστικές κοτσάνες κάποιου Γιάννη Ελαφρού στο «ΠΡΙΝ» (8 Μάη 2005, σελ. 10) περί «Αντιφασιστικής Νίκης-Εργατικής Ήττας», κλπ., κλπ.
H Ιστορία δικαίωσε τον Στάλιν που απογείωσε τον σοσιαλισμό, στο να συμπεριλαμβάνει το 1/3 της ανθρωπότητας και επέδρασε καταλυτικά στο να γίνουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις στον καπιταλισμό όπως , Δημοκρατικές ελευθερίες , δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες , εργατικά δικαιώματα, κοινωνική ασφάλιση, δικαίωμα στην κατοικία, υγειονιομική περίθαλωη κ.λ.π. Η Μεγαλοφυής συμμαχία του με τον Χίτλερ με την συμφωνία Ριμπεντροπ- Μολότωφ το 1938, απέτρεψε την συμμαχία του Ναζισμός , με την Αγγλική Αυτοκρατορία καί έστρεψε τον ένα εναντίον του άλλου, κερδίζοντας έτσι σημαντικό χρόνο για να προετοιμαστεί η Σοβιετική Ένωση για την ναζιστική επίθεση . .Είναι γνωστό στην παγκόσμια ιστορία αυτοκρατορίες και κράτη επιβίωσαν σε δύσκολες στιγμές τους Χάρι στην ευφυή διπλωματία που έστρεφε τον ένα εχθρό του εναντίον του άλλου αλίμονο αν κατηγορούν το Στάλιν γιατί ήταν εφυής. Είναι γνωστό επίσης ότι από το 1936 η Αγγλία στήριξε την Γερμανία στο να προσαρτήσει την Τσεχοσλοβακία και Αυστρία παρά την αντίθεση της Σοβιετικής Ένωσης Τα γκούλαγκ πολύ σωστά έγινα για να τιμωρήσουν τους δοσίλογους και όσους στρατεύτηκαν στο πλευρό των Γερμανών κατα την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής στην Ρωσία 1941-1944, δοσίλογους που έκαναν μεγάλες θηριωδίες κατά του Σοβιετικού λαού π.χ Τάταροι στην Κριμαία, Ουκρανοί φασίστε, Γεωργιανοί μισθοφόροι κ.λ.π. Αλίμονο άν οι συνεργάτες του εχθρού βραβεύονται όπως έγινε στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς. Η εποχή διακυβέρνησης του Στάλιν στην Σοβιετική Ένωση 1923-1953 είχε ασύλληπτες επιτυχίες, μια αντιγραφειοκρατική διοίκηση που επέτυχε η χώρα να έχει ρυθμούς ανάπτυξης 16% ετησίως 1932-1938 ένα ασύλληπτο Μάνασμεν την στιγμή που στον δυτικό κόσμο υπήρχε ανθρωπιστική καταστροφή με δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς από την οικονομική κρίση του 1929 και τις αλλεπάλληλες πτωχεύσεις των χωρών της δύση, κρίση που ο καπιταλισμός έδωσε λύση επιβάλλοντας τον 2-ο παγκόσμιο πόλεμο. κάτι που κάνει και σήμερα με τους περιφερειακούς πολέμους που δημιουργεί .η επιβάλει για να βγει από την κρίση με αντίτιμο εκατομμύρια νεκρούς στο όνομα του κέρδους. . Ας αφήσουμε το καπιταλισμό που είναι ένα σάπιο σύστημα, που ζει με την την ΙΔΙΟΠΟΙΗΣΗ εκμετάλλευση) ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ και λύνει τα προβλήματα του με πόλεμους και αίμα , και ας αγωνιστούμε για τον κομμουνισμό που είναι η νι Τον αν οι επίγονοι του Στάλιν Κρουτσώφ, Μπρεσνιέφ, Γκομπαρτώφ φάνηκαν πολύ κατώτεροι των περιστάσεων και δεν έκαναν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, ώστε να εκσυγχρονίσουν σοσιαλιστικό σύστημα για να κυριαρχήσει παγκοσμίως είναι ένα άλλο θέμα που έχει σχέση με την διαδικασία ξεπουλήματος του σοσιαλισμού που άρχισε από το 1956 από τον Νικήτα Κρουτσώφ με αποτέλεσμα βαθμιαία οι καιροσκόποι οπορτουνιστές να εκφυλίσουν τον σοσιαλισμό. Αλλά είναι ανέκδοτο την ανικανότητα και την σκοπιμότητα τους, να την φορτώνουν στον Στάλιν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤιμή και δόξα στον μεγάλο ηγέτη Ιωσήφ Σταλιν που είναι παγκόσμιο σύμβολο όλων των καταπιεσμένων